ARAFTA KALAN

19. ÖPEBİLİRMİYİM?

▪️▪️Önceki Bölüm Kesiti▪️▪️

"Bu kızın burda ne işi var."

"Sorun yok yenge ben güvenli bölgeyim."

Herkes birden gülerken Efalse anlamsızca Araf'a baktı.

"Herşeyi anlatacağım."

"Tabi anlatacaksın. Nasıl olsa artık hep benimlesin."

.....

1 HAFTA SONRA

Ömrü boyunca beklediğim şey şuan olmuştu. Sevdiği hemen yanımda hafifçe büzdüğü dudaklarıyla uyuyordu. Bir eli Arafın elindeyken Arafta boşta kalan elimleyle sarı saçlarını okşuyordum. Bu kadar iyi hissettirdiğini kim düşünürdü ki. Elini bırakmadan yanına uzandı. Başını Efalin başına yaklaştırıp dudağında ki yaraya baktı. Nefesi mükemmel bir his bırakırken gözleri usulca kapanmaya başladı.

Şuan ki manzara gerçektende mükemmeldi. Ne denerdi bilinmez ama bu anı dünyalara değişmezdi. Kızın ortama saldığı parfüm kokusuyla adete meleğe sarılmıştı. Rüyalarında gördüğü fakat asla yaşaya bileceğini düşünmediği bir anı yaşıyordu. Bu hoş ve güzel bir duyguydu. İliklerine kadar hissettiği mutluluğun sona ereceğinden korkarak sevdiğine kucak açmıştı.

......

Şuan ne mi oluyordu Araf ve Efal yukarda uyurken Burak ve Eylül kavga peşindeydiler. Muratsa bıkkın bir şekilde oflayarak ikiliye bakıyordu.

"Yeter ama daha fazla katlanamayacağım!"

"Ama abiii..."

"Sus Eylül ben gidiyorum."

Eylül sinirle Burağa bakarken Buraksa umursamadan Murat'la vedalaştı. Eylülde abisine sarılıp yolcu ederken abisini son kez öpmüştü. Kapı kapanır kapanmaz Burağa dönerken Buraksa korkuyla gözlerini kıstı.

"Senin yüzünden gitti."

"Hasbinallah"

Burak bunu iki elleri havadayken söylemişti. Eylülse yüzündeki tebessümle normalde başkası yapsa iğreneceği hareketi Burağa yakıştırmıştı.

"Ne gülüyorsun kızım."

Eylül sinirle ayağını yere vurup konuştu.

"Bana kızım deme."

Burak iki elini birleştirip bu sefer sinirle Eylüle baktı.

"Peki abla."

Eylül tekrar ayağını yere vuracakken Burak ayağa kalkıp Eylülün karşısına geçmişti.

"Şu hareketi yapma."

Eylül elini nereye koyacağını bilmeyerek iki yanına bırakarak konuştu.