ARAFTA KALAN

17. FELEĞİN ŞAŞAR

Yukarıda bir okuyucumun yapmış olduğu EDİT var. Teşekkür ediyorum. ❤️

▫▫▫ Önceki Bölüm Kesiti▫▫▫

Araf'ın bu cümlesine Eylül kahkaha atmasıyla Arafta güldü. Uzun zaman sonra Eylül ona iyi gelmişti.

"Sıra sende Araf abi. Neler oldu. Abim biraz anlattı ama senden dinlemek istiyorum."

"Şerefsiz Murat. Birşeyde içinde durmuyor."

"Hadi yaaa"

"Biraz uzun ama.."

"Olsun dinlerim."

Eylül bacaklarıyla bağdaş kurup vücudunu Araf'a çevirdi. Arafsa merakla kendisine  bakan gözlerin merakını gidermek için konuştu.

"Aşık oldum..."

"Neee. Ben. Ben bunu bilmiyordum."

Araf Eylül'ün yüzündeki şaşkınlığa kahkaha attı.

"Ne olmuş sanki ben aşık olamazmıyım?"

"Olursun olmasınada."

"Da. Ne?"

"Of Araf abi anladın sen."

Araf Eylül'ü kendine çekip başına küçük bir öpücük kondurdu.

"Devam etmemi istiyorsan sus ve dinle."

Eylül elini ağzına götürüp fermuar çekmiş gibi yaptı.

"Bir sene önceydi. İlk görüşte aklımda kalmıştı. Takip ettim bir kaç gün. Sonra tanıştık. Çok acı çektirdim ona. Hep ağladı. Ama ona defalarca kez onu sevdiğimi söyledim. İnanmadı bana. Ne yaptıysam olmadı."

...

Araf herşeyi anlatırken Eylül'ün gözleri dolmuştu. Bu kadar şeyi hiçbir kadın yaşamamalıydı.

"Araf abi sen ne yaptın?"

"Biliyorum. Herşeyin farkındayım. Pişmanım. Ama artık yeter. Bıktım."

"Abi. Sen sevdiğin kadının olduğu ortamda nasıl başka biriyle olursun."

Eylül sinirle ayağa kalktı.

"Sen nasıl yaparsın."

Yabancı bir kız bu olanları duyunca bu kadar üzülürken birde yaşayana sormak gerekirdi. Kolay değildi. Acı insanı olgunlaştırırdı. Ama Araf gittikçe bitik duruma geliyor eriyip bitiyordu.

"Eylül özür dilerim. Hiç bir kadın bunu haketmez. Ama hiç bir aşık sevdiği kişinin ondan nefret etmesini kaldıramaz. Ben onun ağzından nefret kelimesini her duyduğumda hergün bir kez daha öldüm. O beni hiç anlamadı. Ama ben onun için hergün acı çektim halende çekiyorum."

Eylül ne yapacağını gerçekten şaşırmıştı. Ama Araf abisi Efali gerçekten seviyordu.
Ayağa kalkıp Araf'a sarıldı.

"Özür dilerim. Tek taraflı düşündüm."

"Tamam hadi uyu yorgunsundur."

"Tamam. İyi geceler."

............................................................................

"Araf abiiiiiiii uyan okula gidelim."

Araf sinirle kafasını üzerinde zıplayan Eylül'e çevirdi.