ARAFTA KALAN

~ALINTI~

Biraz merak uyandırmak için yeniden geldim hahahsjd yorumları bekliyorum
Keyifli meraklar 😅🌙

Dışarda yağan yağmur öfkeyi dahada tetikliyordu. Şimşekler bir taraftan yaşadıklarını aklına getirirken uslanmaz bir acı olduğu geliyordu aklına. Bu o değildi. Yaşanılan onca şeye rağmen ağlamamak için direndi. Ağlamak güçsüzler içindi. Kafasını havaya kaldırıp onun için ağlayan gök yüzüne baktı. Yorgun ve bitkindi artık, tükenmişti. Eliyle anlını ovuşturdu. Hep aklına o sahne gelmek zorundamıydı. Gözlerini açıp kapadı rüya olmalıydı. Tüylerinin ürpermesi bunun bir rüya olmadığının kanıtıydı. Çarpan şimşekle öfkesi dahada alevlendi. Sinirle evin bir ucundan diğer ucunu gezerken buldu kendini. Bunları hakedecek ne yapmıştı peki. Sorun babasımıydı. Babasının ettiği bedualarmıydı sebep. Yada hayatın ona oynadığı bir oyun mu?.

Ayakları onu taşımıyordu artık. Birşeyler yapmalıydı. Yağan yağmur inadına dışarı koştu. Koştu çünki onun için ağlayan gök yüzüne birşeyler anlatmalıydı. Koştu çünki nefretini kusmalıydı. Koştu çünki ağlamamak için bahane arıyordu.

Telaffuz edemediği bir acı hissetti yalın ayak çimlere basarken. Nefesi daraldı. Yöz pınarları artık dayanmadığına dair sinyaller veriyordu. Yere attı kendini zorlamadı göz yaşlarını. Akın dedi ne kadar akabilirseniz akın bu size müstehak. Göz yaşları kızı dinledi lakin onlarda kızdan izin bekliyordu. Yağmura karışan gözyaşları hiddetini almış gibi yağmurla dahada şiddetlendi. Çimleri avuçladı acısını onlardan çıkarmak için. Acımıydı peki bu. Yada acıya karışan bir nefret mi?.

Dış kapıdaki sesle ona koşan adama baktı. Evet nefret kusma zamanı asıl şimdiydi!

Yeni bölüm kesiti geldi.🎉
Ne düşünüyorsun acaba lütfen yorumlarda belirtin❤
Sizi seviyorum😍