ARAFTA KALAN

23. BENİ İSTEDİĞİN İÇİN ÖP!

Hello bebeklerim sizi çok özledimmmm. Uzun zamandır yoktum biliyorum ama hayatımı belirleyen şerefsiz bir sınav varda ona hazırlanıyorum. Neyse uzun zaman sonra bir bölüm yazıyorum.

"MEDYADA AKŞAM VAR"
.
.
.
Arabayı sessizlik sararken Araf arabayı çalıştırıp eve sürdü. Eve geldiklerinde Akşam arabadan inip onu kapıda bekleyen Derine koştu.

"İyimsin. Ne oldu?"

"Odana çıkalım ne olur?"

"Tamam birtanem sakin ol."

Araf ağlamak üzere olan kıza bakıp sinirle elini direksiyona vurdu.

"Sikerim böyle işi."

Arabadan inip açık olan kapıdan içeri girdi. İçeri girer girmez onu karşılayan mutlu aile tablosuyla duvara yaslanıp Burak, Eylül ve minik kızları Badeye baktı. Şuan oda bu durumda olabilirdi. Hatırladıklarıyla tekrar ve tekrar yıkıldı.

Buna alışmıştı sanırım. Yıkılmak hayatının bir parçası olmuştu. Gerçi sevmemesi ayrı bir konuydu. Kafasındaki düşünceleri atıp merdivenlere yöneldi. O sırada Derinin odasından gelen sesler dikkatini çekti.

"Derin bıktım artık anlıyormusun. Her gün dayak yemekten, taciz edilmekten, küfürlerden. Yoruldum."

Farkında olmadan kapıya yaklaştı ve aralık olan yerden yere oturmuş kendini korumak istercesine kucaklamış Akşama baktı. Vücudunun bir çok yerinde morluk vardı. Derin bunu farkederek yanına gitmişti.

"Akşam. Birtanem bana bak. Kim yaptı bunları?"

diyerek bacağını gösterdi.

Akşam bacağındaki morluğa bakarken aynı zamanda hıçkırmıştı. Güldü. Bu gülüş farklıydı. İçinde acı barındıran bir gülüş.

"Annem."

Sustu ve sinirle tekrar konuştu.

"İnana biliyor musun annem yaptı. Bunu bana annem yaptı. Canımın acımasına umursamadan bana vurdu hem de defalarca kez. Neden biliyor musun o adamla evlenmedim diye. Çok acıdı Derin. Canım çok yandı ama o bunu umursamadı. Vurmaya devam etti."

Akşam kriz geçirir gibi kendine vurmaya başlayınca Derin kollarını ona sarıp bağırdı.

"Abiiii"

Araf daha fazla beklemeden odaya girdi.

"Tamam sakin ol."

"Abi o iyi değil."

"Derin git bir su getir."

Derin kafasını sallayıp odadan çıktı.

"Akşam bana bak. Sakin olmalısın."

Akşam kafasını kaldırıp ne zaman geldiğini bile bilmediği adama baktı. Ağlaması şiddetlendi. Onu böyle görmemeliydi. Kendini tutamayıp Araf'la aralarındaki az olan mesafeyi kapattı. Kollarını beline doladı kafasınıda sigarayla karışık parfüm kokan boynuna gömdü.