Chapter 38 - It Must Be Fate

306 1 0
                                    

CHAPTER 38 - It Must Be Fate

________________

[KRYSTAL]

Kinabukasan pagod na pagod akong gumising. Pumunta kami sa malapit na plaza at doon namin ginala si Lauren kagabi. Bakas sa mukha nya na nageenjoy sya at Unting-unti na sya namamalapit saamin.

Ang kulit nya sobra, minsan napapawish ako na bumalik na sya sa pagkamahiyain nya, pero syempre jokes lang yun. Ang dami nyang pinapabili, ung mga laruan na binebenta sa tabi-tabi na umiilaw, wala rin kaming nagawa kundi bilihan sya kasi masyado syang nageenjoy, ayaw naman naming sirain yun.

Bumaba na ako papunta kusina para magalmusal, nagugutom na ako.

"Good morning..." bati ko sakanila, kaso parang di nila ako narinig dahil nagpatuloy parin sila sa kanilang sariling gawain. Okay then.

"Mommy, mommy! Let's go to that place again.", Napatingin ako sa salas kung saan nagaayos ng papeles so ate habang kinukulit sya ni Lauren.

"Not right now, baby, we went there last night remember? And mommy's buisy kaya wag ng makulit okay?."

"But I want to go there again now."

"Lauren. Not right now." Lumabas ung ma-autoridad na boses ni ate. eesh naaalala ko tuloy ung dati pag nagaaway kami ginagamit nya ung boses na yun, nawawalan tuloy ako ng laban. Unfair.

Nakita kong tumakbo papunta saakin si Lauren habang umiyak, si ate tinatawag sya pero hindi sya pinapansin.

"Tita!" nacaught off guard ako nung niyakap nya ako, tuluyan parin syang umiiyak.

"what's wrong?"

"Mommy's mad at me."

"aww mommy's not mad at you, masyado lang kasing busy si mommy at nastress lang sya kaya ka nasabihan ng ganon. Just be a good girl at wag makulit haha." mukhang naintindihan naman nya ang sinabi ko dahil ngumiti sya kaya ginulo ko ang kanyang gulo na inayos din nya agad-agad haha.

"Bakit hindi nalang ikaw, Krystal igala si Lauren, kahit sa malapit lang, hindi naman tamang ikulong yan dito sa bahay magdamag." Mukhang naintindihan din ni Lauren ung sinabi saakin ni mama kaya nakatingin sya sakin ngayon.

"ahh ehh..." May plano kasi akong puntahan at hindi ko naman pwedeng isama doon si Lauren...Pero...

"Sure, why not." ngiti kong sabi habang nakatingin kay Lauren. haay nagpapacute kasi eh ang hirap umayaw haha. Iuuwi ko nalang sya ng maaga para may time pa ako para pumunta doon.

***

Malapit ng magalas dose at nandito kami ngayon sa ALP shopping mall, sabi kasi ni mama may bago daw mall dito ginawa 2 years ago at bata pa daw ung owner, nasa 20's daw, tsktsk mga mayaman talaga. woow ang laki, no joke, lahat ata ng boutique nandito eh, hmm ito na ung bago kong pag shoshoppingan haha.

Pumunta kami sa food court para kumain sa Jollibee, siguradong first time ni Lauren kumain sa Jollibee tsktsk

"Do you like it?"

"Yes tita! Thank you!" hmm naisip ko, hindi ko pa narinig magtagalog si Lauren maliban nalang sa "Tita", "lolo" at "lola".

"Lauren?"

"Yes, tita?" hehe *evil smile*

"Say 'masarap itong kinakain ko'." ahaha! tinignan nya ako kunot-noo ng parang nalilito.

"what?"

"Please, I won't take you out again sige ka." pagpilit ko habang sinabi ko ung sentence ng mabagal para maalala nya.

Destiny's Given Second ChanceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon