[A/N als er geen POV (en dan een naam) staat, betekent het dat het vanuit Luna staat. Ik ga vooral vanuit haar schrijven, en heel af en toe vanuit Jeremy. In dit hoofdstuk komen een paarverschillende gesprekken voor. Ik beschrijf niet het hele gesprek, maar telkens een klein stukje. Ik hoop dat jullie het leuk vinden. :) ]
“Hallo?”
“Hallo Luna.”
Ik slaak nog net geen zucht van verlichting als ik Jeremy’s kalmerende stem hoor. “Hoi.”
“Hi.”
Ik lach. “Hoi.”
“Ik ga geen ‘hoi’ of zo terug zeggen hoor.”
“Oké.” Ik glimlach.
“Oké.” Zegt Jeremy.
“Ga je nu ‘Een Weeffout in onze sterren’ na doen, Jeremy?”
Het blijft stil. Ik hoor Jeremy’s rustige ademhaling aan de andere kant van de lijn. “Nee.”
“Oké.”
“Oké.”
Ik weet niet waarom of hoe, maar Jeremy geeft me het gevoel dat ik hem al honderden jaren ken. Dit is de tweede keer dat ik zijn stem hoor, en ik voel me zo op mijn gemak bij hem. “Luna?”
“Ja Jeremy?”
“Ben je er nog?”
“Nee ik heb al opgehangen.”
“Oh.”
“Ja.”
“Tegen wie praat ik dan?” plaagt Jeremy.
“Weet ik niet.”
“Oh.” Jeremy glimlacht door de telefoon heen. “Mag ik Luna dan even spreken?”
“Nee.”
“Oh.”
“Ja.”
“In dat geval hang ik op.”
“Misschien heeft ze toch wel tijd.”
“Echt?”
“Ja.”
“Oké.”
“Oké.”
“Hoi Luna.”
“Hoi Jeremy.’’
“Ik ga ophangen hoor.”
“Ik ook.”
“Luna.”
“Jeremy.”
“Jij gaat ophangen.”
“Nee jij zei het eerst.”
“Maar ik wil nog niet ophangen.”
“Ik ook niet.”
“Oké.”
“Ja.”
“Maar je moet huiswerk doen.”
JE LEEST
Walkie Talkie
Roman d'amourLiefde is blind. En hij ook. Copyright by SaraBook Cover made by @writeyourstoryxdanni
