Czy jedno niewinne i na dodatek całkiem przypadkowe spotkanie może zmienić życie dwójki nastolatków? Laura jest zwyczajną, biedną dziewczyną z problemami rodzinnymi. Ross to gwiazda wielkiego ekranu i główny wokalista popularnego zespołu R5. Czy jed...
- Ross! Wstawaj! - Super. Rocky już próbuje mnie dobudzić. Przecież próba zaczyna się dopiero o 9:00, więc spokojnie zdążę się przebudzić i naszykować. Tym bardziej, że próby są w naszej piwnicy. Najprzyjemniejsze miejsce na robienie tego typu rzeczy jak dla mnie. - Wstawaj, Ross! Bo przyniosę wodę! - Wstaję Rocky, spokojnie! - krzyczę równie głośno jak on, śmiejąc się przy tym. Kocham go, tak jak resztę mojego rodzeństwa, mimo, że są nieźle pojebani. I chyba właśnie za to tak ich kocham. Dynamicznie zszedłem ze swojego łóżka i zacząłem się ubierać. Nałożyłem na siebie czarną zwykłą koszulkę i jeansowe spodnie z przetarciami. Wyglądam tak, jak na ostatnim koncercie w Miami:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
W sumie lubię to zdjęcie. Ładnie chyba na nim wyszedłem, haha. Gdy już byłem gotowy, zszedłem na dół na śniadanie. Już czuję zapach naleśników. - Mamo kocham cię! - powiedziałem, gdy nawet jeszcze nie pojawiłem się w kuchni. - Mówiłam wam, że tak zareaguje. - odezwała się moja starsza siostra Rydel. Jedyna dziewczyna z całego rodzeństwa Lynch. - Ryland wisisz mi dychę! - Ejej! Co to za zakłady o mnie? - zaśmiałem się z tej sytuacji, mimo że chciałem udać obrażonego. - jak już to Ryland ma dać mi tą dychę. Słyszałeś? No nie! Ten pokazał mi środkowego palca. Musiałem odpowiedzieć mu tym samym. Nie mogłem być tym przegranym przecież. - Ross siadaj już. Zaraz wystygną ci naleśniki.-powiedziała z anielskim spokojem moja rodzicielka. Dziwię się jej, że jest taka cierpliwa w stosunku do nas. Nie wiem, jak to robi, ale jest dobra. W robieniu naleśników też. Ideałem jest! - Dobrze, mamo. - odpowiedziałem jej i bez żadnych scenek usiadłem na swoim miejscu. Tak, każdy przy naszym stole ma swoje miejsce. Ja siedzę obok Rylanda i Rockiego, Rocky obok mnie i Ratliffa, Ratliff obok Rockiego i Rydel, Rydel obok Ratliffa i Rikera, Riker obok Rydel i taty, tata obok Rikera i mamy, a mama oczywiście obok taty i Rylanda. Wydaje się nieco skomplikowane, ale wcale takie nie jest. ( tak, Ratliff ma nawet swoje specjalne miejsce, ale zazwyczaj siedzi z nami tylko w porze obiadowej. ) Zacząłem nabierać sobie pierwszego naleśnika. Potem sięgnąłem po drugiego. Potem po 2 kolejne, aż w końcu dalej przestałem liczyć. Wspominałem, że wręcz uwielbiam naleśniki? Mógłbym jeść je codziennie! Dosłownie kocham je! Podczas jedzenia, jak zawsze zaczęliśmy rozmawiać: - Macie już plany, co będziecie dzisiaj ćwiczyć?- zapytał tata, który codziennie dosłownie żyje losami naszego zespołu. Podobnie jak mama z resztą. - Prawdopodobnie zaczniemy od Say You'll Stay, Heart Made Up On You, Pass Me By, Loud, Do It Again i skończymy dzisiaj na All Night. Co wy na to? - zaproponowałem. - A może dzisiaj zaśpiewajmy If? Ostatnio ćwiczyliśmy ten utwór we wtorek, w tamtym tygodniu. - Ok. - wszyscy się zgodzili z prośbą o dodanie piosenki przez Rydel. - A macie jakieś plany po próbie? - tym razem pytanie zadała mama. - Ja wychodzę do Ratliffa. - powiedziała Rydel bez jakiegokolwiek zastanowienia. Wszyscy spojrzeliśmy na nią robiąc tak zwane „brewki". Najpierw nie wiedziała, o co nam chodzi, ale po chwili zdała sobie sprawę. Cała nasza rodzina chce, aby Rydel związała się z Ellem. Jak narazie są tylko przyjaciółmi, ale nie sądzę, że na tym etapie wiecznie pozostaną. Przynamniej mam taką nadzieję. - Oj no nie patrzcie tak na mnie! Też się z nim mogę przyjaźnić! PRZYJAŹNIĆ! Rozumiecie? Już nie chcieliśmy się z nią kłócić przy rodzicach, więc daliśmy znak, że rozumiemy. - Ja wychodzę na randkę. - odezwał się Rocky z takim luzem, jakby to była codzienna czynność, taka jak mycie zębów albo coś. A nie, nie była. Może Rocky był frajerem, który ciągle robi sobie żarty i nie może być ani na chwilę poważny ( tym bardziej, jak ma przy sobie Ratliffa. Wtedy już jest armagedon ), ale rzadko kogoś poznaje. Częściej woli zamknąć się ze swoją gitarą i mieć chwilę spokoju. Oczywiście, interesowały go dziewczyny, ale nie miał do nich szczęścia. Po tym, jak zostawiła go Lily, nie mógł się pozbierać. Wcale się mu nie dziwię. Ale jednak w końcu otworzył się dla kogoś. Ciekawe kim ona jest... Wszyscy byli w niemałym szoku, na co chłopak parsknął śmiechem. - Nie spodziewaliście się, że jeszcze kogoś znajdę? Spokojnie, ja też nie. - mówił przez śmiech, właśnie wkładając do buzi kolejny kawałek naleśnika. - Ma na imię Kendall. Potem wam opowiem więcej. Albo po prostu ją poznacie? - Pewnie! - krzyknęła uśmiechnięta od ucha do ucha Rydel, gdy to usłyszała. Wszyscy zaczęliśmy się z niej śmiać. - No co? Znam tylko jedną z dziewczyn moich braci. Wolę poznać więcej! - Okay, nic nie mówimy przecież. - nadal śmiał się Riker. - Ja i Ryland umówiliśmy się do kina. - A ty Ross? - zapytała wyczekująco moja mama. - Masz jakieś plany? - Nie, nie mam. - odpowiedziałem nadal wciskając w siebie naleśnika. Boże, jakie one dobre! - Chcesz pójść ze mną i Rikerem na film? - zaproponował mi Ryland, ale odmówiłem. Jakoś nie mam ochoty nigdzie dzisiaj wychodzić. Po skończonym śniadaniu udaliśmy się na próbę. Trwała dobre 3 godziny! Nie mogliśmy się zgrać. Albo za szybko któreś z nas grało, albo za wolno. Albo w ogóle nie tą piosenkę. - Powtórzmy jeszcze raz Do It Again. - powiedział Riker. - Znowu? - odpowiedziałem zrezygnowany. - Może dzisiaj starczy? - Ostatni raz, bracie. - zachęcał mnie. - No dobra, ale przez ciebie nie będę mógł mówić jutro. - Dobrze, w końcu będzie trochę spokoju. - odbił piłeczkę. - Osz ty! Tak pogrywasz? - udawałem groźnego i pokazałem swoje mięśnie. Nie były małe czy coś, ale wszyscy śmieli się z tego, co robię. Zaczęliśmy śpiewać: - There you are standing with all your friends So I wait until you're alone again and the minutes feel like eternity All these words buried inside my heart Every step feels like the hardest part, but the last 6 feet are gonna kill me
