Tatil Sürprizi

Yoruldum

Medyaya düşmeyen var mı?

Şarkıyla bölümün hiçbir alakası yoktur , sadece yazarın hoşuna gittiği için konulmuştur kdkdjdjrnd.

İyi okumalar

"Samet dinler misin!?"

Sinirle bana döndü. "Ben gerçekten yoruldum Miray."

Anlamadan dinlemeden yargı veriyordu ve bu benim sinirlerimi daha fazlq bozuyordu.

"Ha sadece sen yorulabiliyorsun değil mi? Miray insan mı ki yorulsun anasını satayım? Hiç Miray şu an ne durumdadır düşünmüyorsun Samet ! Ben sen gerilme diye elimden geleni hatta elimden gelenin fazlasını yaptım ama olmuyor görüldüğü üzere.Tabi sen bunları fark etmedin bile. Çocukluk aşkının espiri olduğuna inanmamıştın, gel ben sana kanıtlayacam ama gelmezsen şerefsizsin."

Oğuz'la Remzi beni götürmeye çalıştılar ama bende dolmuştum yeter ya yeter. Bende insanım.

"Miray ağır olmuyor mu?"

"Olmuyor anladın mı olmuyor. Şimdi benimle geliyor musun gelmiyor musun?"

"Geliyorum."

Elinden tutup içeri girdik. Umarım fotoğraflar hala eski yerindedir. Misafir odasına girdiğimiz de Samet'in elini bırakıp fotoğraf albümünü aramaya başladı. Çekmeceyi açtığım da hala eski yerinde olduğunu görmemle rahatladım. Çünkü bu sinirle bir de albüm falan arayamazdım.

Aradığım sayfayı bulmamla Samet'in gözüne sokmak istercesine gösterdim.

"Bu fotoğraftaki üç kişi ben Utku ve çocukluk aşkım. Biz onu hatırlamıyoruz bu yüzden Utku şakasına neden biz çocukluk aşkı olmuyoruz demişti o günden beri çocukluk aşkı olmamamıza rağmen çocukluk aşkımız olarak tanıtırız. Olay bu! Ailelerimizde bu şakaya ortak oldu. İnandın mı? İnanamadıysan anneanneme sorabilirsin. Ama inana kadar yanıma gelmezsen sevinirim."

Odadan çıkacakken bileğinden tutup durdurmaya çalıştı. Bileğini kurtarıp yukarıya çıkmaya başladı. Arkamdan gelen ayak seslerine kulak aşmadan teresa çıktım. Zorla tuttuğum göz yaşlarım artık serbesttiler.

"Antalya senden nefret ediyorum, bana zarar vermekten başka bir bok yediğin yok! Her seferinde daha kötüsü olamaz diyorum ve her seferinde burada daha kötüsünü yaşıyorum."

Birilerinin arkamdan kucaklamasıyla irkildim.

"Ceviz yapma böyle ama."

Arkamı dönüp bizimkileri sımsıkı kucakladım.

"Ne yapmayayım ? Ben yoruldum artık, bunu sizde biliyorsunuz. Her defasında çabalamaktan yoruldum."

Ayrılıp korkuluklardan atlayıp çatının üzerine oturduk.

"Eskişehir'de Melih burada Utku kendine düşman sanki. Ya ben anlamıyorum ben bu kadar çabalarken onun fark etmemesi en çok bu koyuyor. Bak benimde hatalarım var kabul ediyorum ama bir şeyler o düzeltmeye çalışıyorum ne kadar tekrar tekrar boka batsada."

"Biz seni biliyoruz güzelim."

Remziye kafamı dayayıp yavaş yavaş ağlamaya başladım.

"Miray konuşalım mı? "

Samet'in sesiyle göz yaşlarını sildim ve umursamazmış gibi yaptım. Yanımıza gelince Oğuzlar kalmak için yeltendi ama kaldırmadım.

"Şu an müsait değilim Samet." İğneleyici ses tonuyla yüzü asılmıştı.