Si vis amari, ama.
– Αν θέλεις να σ' αγαπούν, να αγαπάς.
Σενέκας, Ρωμαίος φιλόσοφος
«Margo, κάτσε κάτω και εξήγησε μου τι σκατά έγινε.» άκουσα την φωνή της Roza. Ήταν εκνευρισμένη. Το ίδιο και εγώ. Δεν με πρόσεχε καν.
«Αν άφηνες το κινητό απο τα χέρια και μου έδινες έστω και λίγη προσοχή θα σου έλεγα.» Το κινητό της για ακόμα μια φορά έτριξε στα χέρια της. Ξεφύσηξε κοιτώντας πρώτα την οθόνη και έπειτα εμένα.
«Δώσε μου δύο λεπτά.» ψέλλισε προτού πατήσει το πράσινο εικονίδιο της κλήσης. Η οθόνη αναδείκνυε το όνομα "Σύζυγος" μαζί με δύο και δύο καρδούλες και ένα εικονίδιο της γης. Ρόλαρα τα μάτια μου. Πολύ μελό για τα γούστα μου.
Άνοιξα ένα απο τα ντουλάπια και έβγαλα ένα ποτήρι.
Ήμουν όντως έτοιμη να τα πω όλα στην Roza ή θα σκαρφιζόμουν κάτι στα γρήγορα. Μέχρι να πήγαινα σε κάποιον γιατρό τίποτα δεν ήταν σίγουρο αλλά έπρεπε επειγόντως να σκεφτώ έναν λόγο για τον οποίο την φώναξα σπίτι.
Όσο η Roza μιλούσε με τον Kot εγώ την κοιτούσα. Έμοιαζε όντως στην μαμά. Ή τουλάχιστον στην ανάμνηση της μαμάς που είχα. Ήμουν πολύ μικρή όταν πέθανε σε σημείο να την θυμάμαι αμυδρά. Αλλά κάθε φορά που κοιτούσα την Roza έβλεπα κομμάτια της μαμάς μας. Και ίσως αυτό να με εκνεύριζε. Ίσως και να ζήλευα. Εγώ έμοιαζα στον πατέρα μου. Αυτή απλά κοιτούσε στον καθρέφτη και είχε την μαμά μπροστά της.
Η μητέρα μου ήταν πανέμορφη. Δεν με εκπλήσσει το γεγονός πως την κυνηγούσαν άντρες σαν τον Stanislav, τον πατέρα του Alex και της Roza.
«Σε ευχαριστώ για τις ευχές σου, μωρό μου. Ναι. Σε αγαπάω. Τα λέμε.» άκουσα την Roza να λέει και συνήλθα.
«Ποιες ευχές; Τι γιορτάζουμε;» το έπαιξα ανήξερη γεμίζοντας το ποτήρι με νερό. Η απάντηση άργησε να έρθει. Την κοίταξα εκνευρισμένη. «Roza! Σου μιλάω.»
Ρόλαρε τα μάτια της και σταύρωσε τα χέρια της στο στήθος της. «Είναι τα γενέθλια μου σήμερα.» απάντησε. Οκ, έπρεπε να το παρατραβήξω λίγο περισσότερο.
«Λες ψέματα. Τα γενέθλια σου είναι πιο μετά..» ψέλλισα χαλαρή και με κοίταξε εκνευρισμένη.
«Λέω την αλήθεια Margo! Αν ενδιαφερόσουν έστω και λίγο θα το ήξερες.» φώναξε θυμωμένη και δάγκωσα τα χείλη μου.
«Σήκω, πάμε.» μουρμούρισα πιάνοντας τα τσιγάρα μου. Τα έβαλα στην πίσω τσέπη του παντελονιού μου.
YOU ARE READING
Russian Roulette(✔)
ActionΑς παίξουμε ένα παιχνίδι 3 άτομα, 1 όπλο Ποιός θα είναι ο πρώτος που θα δεχτεί την σφαίρα στο κεφάλι; Ποιος θα είναι εκείνος που θα καταλήξει γεμάτος τύψεις,τελικά; «Η γυναίκα είναι σαν την ρώσικη ρουλέτα. Δεν έχει σημασία πόσες σφαίρες απέφυγες ή π...
