Russian Roulette(✔)

28. Αντίστροφη μέτρηση

Οι υποσχέσεις δίνονται για να αθετούνται...

Δεν μπορούσα να πιστέψω πως ήμουν εδώ. Αθέτησα την υπόσχεση που είχα δώσει στον παππού και γύρισα.

Και με τον γυρισμό μου άνοιξε το μπαούλο των αναμνήσεων μου. Τώρα όπου και αν κοιτούσα, έβλεπα εμάς λίγα χρόνια νωρίτερα να ζούμε στο έπακρο τις ζωές μας. Τότε τα πράγματα ήταν πιο λιγάκι πιο απλά.

Εγώ κρυμμένη στις σκιές να αποφασίζω για τις ζωές άλλον. Κρυμμένη μόνο και μόνο επειδή γεννήθηκα γυναίκα. Και μια γυναίκα δεν είχε δουλειά στην Μαφία.

Οι Sparrows ήμασταν μια οικογένεια. Ήμασταν ευτυχισμένοι και ζωντανοί.

Και τώρα; Τώρα κρύβομαι και πάλι στις σκιές. Αλλά άλλοι αποφασίζουν για την ζωή μου.
Δεν υπάρχουν Sparrows. Ούτε οικογένεια είμαστε.

Όσο ευτυχισμένοι και να δείχνουν ,ξέρω πως μόνο αυτό δεν είναι. Στερήθηκαν πολλά με την φυγή μου. Και το σημαντικότερο απο ολα την ελευθερία.

Δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν με τις πραγματικές τους ταυτότητες. Κρύβονταν την ημέρα και έβγαιναν προσεκτικά την νύχτα. Ποιος ήξερε τι θα μπορούσε να τους κάνει ο Ivanov για έρθω τρέχοντας και να τους σώσω..

Το λιγότερο που μπορούσα να κάνω ήταν να τους δώσω την ελευθερία τους πίσω. Επειδή ,το να κατηγορηθεί ένας Vor V Zakone για προδοσία ήταν η ύψιστη κατηγορία. Και τώρα όλοι οι παρευρεσκόμενοι σε αυτό το δωμάτιο ήμασταν προδότες. Και η ποινή ήταν ο θάνατος.

Εάν δεν είχα σκοτώσει τον Andrey Zuev τώρα ίσως και να ήμουν αρχηγός της Μαφίας. Θα περνούσα τις αποστολές ,θα έβρισκα τον πραγματικό προδότη. Ο Alex και παππούς θα ήταν ακόμα ζωντανοί. Και ο Al... θα ήταν εδώ τώρα. Μαζί μας. Θα στεκόταν δίπλα μου και θα με μάλωνε για το πόσο πολύ καπνίζω. Η Katia θα γνώριζε την Roza κάποια στιγμή και τον μικρό γιος της. Και ίσως τα πράγματα με τον Yuri να πήγαιναν προς το σοβαρό..

Πόσες ζωές άλλαξα πατώντας εκείνη την σκανδάλη; Ήταν τρομακτικό. Μια δική μου απόφαση άλλαξε δραματικά ζωές τόσων ανθρώπων..

Άκουσα βήματα και ξεφύσηξα τον καπνό. Ούτε λίγο μόνη δεν μπορούσα να κάτσω.

«Γιατί κάθεσαι τόση ώρα έξω; Θα κρυώσεις!» ακούστηκε η φωνή του Santiago και μειδίασα συνεχίζοντας να κοιτάω τον σκούρο ουρανό.

«Είναι πιο δύσκολο απο ό,τι φανταζόμουν, San.» μουρμούρισα κοιτώντας μπροστά μου.« Είχα φύγει αποφασισμένη να μην γυρίσω ποτέ πίσω.Και να 'μαι τώρα τρία χρόνια αργότερα, εδώ. Να φέρομαι και πάλι εγωιστικά, να μην σκέφτομαι πως σας βάζω σε κίνδυνο με την  παρουσία μου.» γύρισα να τον κοιτάξω. «Δεν θέλω να χάσω και εσάς, San. Ήρθα μόνο να μου πεις που είναι ο Ivanov και θα φύγω. Δεν είναι δική σας μάχη.» ψέλλισα.