ZÜMRÜDÜ ANKA

2.BÖLÜM

Sabah olmuştu, evet okul için 7:00 da kalktım. Banyoda işlerimi halledip şeffaf lensimi taktım. Ne yani değişiyoruz bari tam olsun. Zaten göz numaram çok büyük değildi.
Okul kıyafetlerine şöyle bir baktım kilom yüzünden giyinemediğim eteği giyindim. Gömleğimi giyindim tabi ki de yeni aldım bunları, çuval gibiydi eskiler onları giyinemezdim. Şu süreçte tek sıkıntım anneme çok yük olmamdı ama ben misliyle geri ödeyecektim parasını. Ev alacaktım anneme.
Tabi para kazanır kazanmaz.

Spor salonu müdürünün kızıyla arkadaş olmuştuk çok tatlı bi kızdı adı Ayşe'ydi çalışmak istediğimi söyledim beni kırmadı okul çıkışı oraya gidecektim. Sırada dil olarak Almanca vardı onun içinde hoca tuttum cumartesi pazar günleri yani çalışmadığım günler.

Saçımı salıp taradım düz olduğu için sıkıntı yoktu. Şimdi sıra okula gitmekti. Evden çıktım, Otobüse bindim, Otobüsten indim, Okulun kapısının önünde durdum.

Ee ben bir aydır bu anı bekledim. Şimdi niye giremiyorum. Ne bu heycan? ne bu korku? Aynılarını yaşamakmı korkum? Yoksa başka bişeymi?

Cesaretimi toplayıp girdim okul kapısından. Bazılarının bakışları bana döndü. Hiç bakmadan yürüdüm. Yarısının bakışları bana döndü bişey yapmadan yürüdüm. Herkesin bakışları bana döndü yine yürüdüm. fısıltılar yükseldi.
'Kim bu?'
'Yeni mi?'
'Çok güzelmiş'
'Bizim sınıftadır umarım'
'Sanki tanıdık bu'
'Yok canım olamaz'
'Bu o mu?'
Yürüdüm yürüdüm yürüdüm... ta ki karşıma Sinem çıkana kadar işte şimdi istediğim olmuştu.

"Sen kimsin yeni mi geldin?"

Ah o sesindeki kibir. Kusura bakma ama Sinemciğim seni hiiiç özlememişim.

"Yoo ne yeni gelmesi tanımadın mı beni Sinem? Aşk olsun."

Sesimde ki alay onu sinirlendirmişti sanırım.

"Sen Elfida mısın?"

"Nasıl olur hani yandı bitti kül olmuştu bu." dedi Tuğçe

Bütün bahçe bizi izlerken bağırdım herkesin aklında yer edinsin diye bağırdım.

"Yok ben Elfida değilim ben ZÜMRÜDÜ ANKA'yım, küllerinden doğan.
Bundan sonra Anka deyin bana lütfen. "

Yanından çektim gittim çıktım müdürün odasına. Tıklattım kapıyı, gir dedi. Açtım girdim. Şöyle bi süzdü beni tanımaya çalıştı.

"Sen de kimsin?"

"Merhaba hocam ben Anka. ZÜMRÜDÜ ANKA."

"Aa Elfida sen misin kız? Tanıyamadım."

"Dedim ya Anka deyin bana göreceksiniz yakında küllerimden doğuşumu. Şimdi müsadenizle hocam sınava girmem lazım sonrada Voleybol seçmeleri falan işte hadi görüşürüz." dedim çıktım sınıfıma gittim. Herkes şaşkın şaşkın bakarken Eslemin yanına oturdum.

"Ay Elfida çok güzel olmuşsun kız."

O sırada içeri Sinem girdi sınıf doluydu bende bağırarak konuştum.

"Elfida değil Anka deyin bana."

Anka aklıma nasıl mı gelmişti?

Ah o Simurgun hikayesi...

Kendime benzettim Anka'yı. 7 vadiyide geçtim gözüm kapalı Anka gibi. Benim değişimim biraz farklıydı ama ben küllerimden doğdum. Hikayeyi bana babam anlatmıştı ben 8 yaşındayken.
"Bak kızım sende Anka gibi ol emi? 7 vadiyide geç, gerektiğinde küllerinden yeniden doğ. Birinin sana güneş olmasına izin ver yanlızlık zordur zaten, ama şimdi bulma o güneşi tamam mı?" demişti gülerek Ben aşk vadisini gözüm kapalı geçeli çok oldu Benim güneşim benim Umudum oldu. Benim bi aşka ihtiyacım yok baba, ben annem için yaşayacağım onu mutlu edeceğim. Diye söz verdim babama