ZÜMRÜDÜ ANKA

10.BÖLÜM

"Ne zaman yalan söyledimki sana?" dedim şevkatle.

"hiç."

"Ee hadi o zaman yere at onu."

Çakıyı tutan eli yanına düştü. Hızla elinden alıp uzağa fırlattım ve ayşeye sarıldm. Sonra kollarıma yığıldı.

************************************

Kollarıma yığılan Ayşeyle donup kaldım. Sinan koşarak geldi ve Ayşeyi kucağına aldı.

"Hastaneye gidelim arabam burda." dedi Umut. 

Umut şöför koltuğuna oturdu ben yan tarafına geçtim Sinan kucağında Ayşe ile arkaya oturdu. Ben salaklığım yüzünden ağlıyodum Sinan ise Ayşe kucağında arkada oturuyodu.

Hastaneye hızlı bir giriş yaptıktan sonra hızla Ayşeye sedye istedik. Ayşeyi odaya aldılar ve beklemeye başladık.

Yere çmküp ağlamaya devam ettim. Ya kendine bişey yapsaydı ben ne yapardım? Ayşe normalde çok içmezdi en son annesinin onu terk ettiği günün yıldönümünde! içmişti. Doktor odadan çıkıp alkol boğazındaki çizi tarzı bişeyler geveledi. sanırım midesini yıkamışlar ama ben o sırada içimden kendime lanet okumakla meşkuldüm.

"Elfida hadi gel buraya yere oturma bak Ayşe'de iyi." Umutun beni ikna etme çabalarına dayanamayıp yanına oturdum ve ona sarıldım.

"Benim yüzümden. Ne vardıki affetseydim. Çok korktum o kollarıma yığılınca Umut. Beni affedermi ?"

"Niye affetmesin güzelim senin suçun yokki bütün suç benim."

Sustum çünki diyecek bişey yoktu belkide gerçekten Umuttu suçlu olan ya da bendim aşk ikimizide kör etti sanırım.

Doktor çıkıp uyandığını ama çok yormamamız gerektiğini söyleyince odaya girdik. Ayşe gözlerini açıp üzerimizde dolandırı ve gözleri bende durdu. İkimizinde gözleri dolu dolu olmuştu. Aynı anda konuştuk.

"Özür dilerim."

"Özür dilerim."

Sonra hızlıca sarıldım. 

"Sen niye özür diliyosun şapşik." dedi göz yaşları arasında gülerek.

"Çünkü sen haklıydın insan kardeşine kıyarmı? Sanırım en çok sana darılmamın sebebi seni kardeşim olarak görmem ve çok sevmem. İnsan sevdiğine kırılırmış ya hani."

Sonunda ayrılabilmiştik. İkimizde birbirimize bakım aynı anda burnumuzu çektik sonra gülmeye başladık. Böyleydi işte insan en çok sevdiğine kırılır ama en çokta sevdiğini affeder. 

***********************************

Ayşe hastaneden çıkalı iki gün oldu ve ben şu an işteyim ve çok sıkıldım. Oflayarak kahvemden bir yudum alıp bilgisayara geri döndüm. Kapı tıklatılınca gir komutu verdim. Karşımda kocaman buket gül ve arkasında yüzü gözükmediği halde tanıdığım umut vardı.

 "Ya Umut bayram değil seyran değil ne bu buket?"

Buketi yüzünden indirip somurtarak bana baktı.

"Nerden anladın ben olduğumu hem canım istedi sevgilime çiçek aldım sanamı sorcam?"

Gülerek konuştum. "Tamam atarlanma bişey demedim."

O da gülümsedi. Gülerek Umutun karşısına geçtim .

"Al işte çiçekler sen gülünce soldular."

Omzuna vurdum daha çok gülerek. 

"Uff Umut çok aradınmı bu sözü?"

"Sen odun olabilirsin ama ben sana iltifat etmeyi seviyorum."