11.BÖLÜM

944 21 5
                                    

"hukuk okuyup avukat olucam."

İçtiği kahve boğazına kaçıp öksürmeye başlayınca bana baktı. 

Ne? ben dedim ama dimi benden iyi avukat olur diye. Benden iyi avukat olur ve ben dediğimi yaparım.

************************************

Umut yol boyunca çok sessizdi. Nedeni sanırım benim üniversite okumak istememdi.

Sıkıntıyla ona dödüm.

"Konuşmayacaksan beni evime bırak Umut. Destek olman gerekmiyomu bana."

Umut sıkıntıyla nefes alıp arabayı sahil kenarına çekti.

Arabadan inip kapımı açtı. Bende inip yürümeye başladım. Umut hızla gelip elimi tuttu ve beraber kayalıklara oturduk.

"Özür dilerim bencillik yaptım."

Kaşlarımı çatarak Umuta döndüm.

"Nasıl?"

"Kıskandım işte. Hem ben senin üniversiteyi bitirmeni bekledim kaç yıl."

Üzgün gözlerle bana döndü. Kıyamayıp gülümsedim.

"Dışardan okuycam Umut."

Rahatlama gelmiş gibi omuzları dikleşti.

"Vallahamı?"

Güldüm.

"Vallaha."

Hızla bana sarıldı.

"Başka erkeklere bakmamdanmı korkuyosun?"

Umut gözlerini kaçırdı.

"Onların sana bakmasından korkuyorum. Hani söz varya. Sende gördüğümü görücekler diye ödüm kopuyo." Gözlerimin içine bakarak söylediği sözle içim titredi.

Bir kez daha Umuta şans vererek nasıl iyi birşey yaptığımı anladım.

"Çocukların yanına uğruyalımmı. Hastaneye gittiğimiz günden veri görmedim. Hem Ayşeyi merak etmişlerdir. "

Gülümseyerek anlımı öptü elimi tutarak ayağa kaldırdı beni.

************************************

Salona gelmiştik. İkimizde üstümüzü değiştirmek için soyunma odalarına gittik. Buralarda dolabımız olduğu için rahattık.

Siyah tayt ve siyah yarım sporcu atleti giyinip dıları çıktım. Umut'un beni beklediğini görünce yanına gittim. Siyah eşorfman ve siyah tişört giyinmişti ve kasları belli oluyodu.

"Hadi bakalım şu veletlere sonra spor yaparız."

Umut gülümseyerek onayladı beni. Çok gülüyodu bu çocuk bu aralar.

İçeri girince bizi ilk fark eden Tura oldu.

"Oo hoşgeldiniz. Abi senin ne işin var burda?"

"Ne o yoksa beğenemedinmi?"

"Beğenemedim. Hem sen niye Anka hocaylasınki?"

Umut sırıtarak elimi tuttu. Gözlerim iri iri açılırken konuştu.

"Sevgilim olduğu içindir."

Herkes şaşkınca bize bakıyordu. Tura hepsinden daha şaşkındı belli.

"Abi konuşabilirmiyiz?"

Umut sırıtarak cevapladı.

"Hay hay konuşalım."

ZÜMRÜDÜ ANKAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin