Alyza
Now everything is back to normal. Matapus ang naging outing namin mas manikalala ko na ang sarili ko sa tulong ni Jairuz, mas lalo ring nahulog ang loob ni mama sa kaya kahit nga si kuya mag ka tropa na agad sila. Si Miah naman at ang boyfriend niya Si Jan nagkakaproblema ngayon dahil na laman na ng mga ma gulang ni Miah na may boyfriend siya.
Hindi ko nga alam kong paano ko siya ma tutulongan ngayon. Very strict ang daddy ni Miah pag dating sa pagiging boyfriend. Kahit ganon si Miah mahal na mahal ko yun. Kaya su-suportahan ko siya kay Jan. Mabait naman si Jan. Madal-dal lang minsan.
Ngayon papunta na ako sa classroom habang hawak hawak ang ice coffee na binili ko sa labas. Ako lang ngayon mag isa dahil hindi muna pumasok si Miah. Gusto daw kasi niyang ma ka pagisip-isip kong paano niya ipaglalaban sa kanyang ama ang relasyon nila ni Jan.
Habang naglalakad ako hito na naman ang mga taong walang ibang alam kun di pagusapan ang buhay ng ibang tao. Hanggang sa college ba naman may ganito.
"Siya pala itong girl na kasama ni Jairuz sa mambukal" wika ng babaeng may bangs. Akala niya mukha siyang cute. Ka mukha niya si dora.
"Oo nga siya sis, akala kong sino maganda"
"Sinabi mo, disperada talaga siya. Hindi niya ba alam na pinaglalaroan lang siya ni Jairuz"
"And beside, makati talaga siya, sa tingin ko nga halos lahat na ng mga sikat na lalaki dito sa campus natin ay na ka relasyon na niya"
"Hindi na siya na hiya sa sarili niya. Para siyang pok-pok sa dami naging ex niya"
"Hahahha! Baka pok-pok nga talaga"
Napatigil ako sa paglalakad dahil sa mga sinabi nila. Tumingin agad ako sa kanila para sila ngayon na ka kita ng multo sa harapan nila. Okay lang na lait laitin nila ako ng kahit ano, matatanggap ko pa yun. Pero ayaw ko lang talaga ang tawagin akong pok-pok na hindi naman totoo. Parang umakyat lahat ng hangin sa ulo ko sa subrang inis.
"Hoy kayo, kong wala kayong ibang alam na gawin. Umuwi na lang kayo. Kong ma ka pagsalita, akala mo kagandahan"
"We just telling the truth. Na isang kang malandi"
"Right, kaya you don't have the right na pagsabihan kami"
"Anong you don't have a right. Hoy mga tanga ako ang pinaguusap niyo tapus ano wala lang akong paki"
"Just mind your own business girl, kahit ano pang gawin mo wala ka ng magagawa"
"Hoy kayo, kong makapanglait kayo akala niyo king sino kayong maganda. Ikaw! Akala mo ba maganda ka sa buhok mo, hoy! Gising mukha kang si dora na na disgrasya at ikaw naman. Tignan mo nga ang mukha mo sa salamin puro pimples at black heads kong nakapang lait ka sakin feeling mo ang ganda ng kutis mo. Tignan mo kaya muna mukha ko, clear skin to kisa sayo! Ikaw naman. Ang chaka mo, mukha kang paa. Tignan mo nga ang ngipin mo kulay yellow mag tooth brush ka naman."
"Ang sakit mo naman mag salita" wika nong babaeng may bangs at agad na na pa yuko.
"Nagsasabi lang ako. Bago kayo maglait tumingin mo na kayo sa salamin at sabihin sa mga sarili niyo ang papangit niyo para manglait ng ibang tao na mas maganda pa kisa sa inyo. Mga wala kayong kwenta. Nan dito kayo para mag aral at hindi ma nira ng mga pagkatao ng iba. Kaya hindi kayo na papansin ng mga lalaki dito dahil ang nga babaho niya. College na tayo hindi na tayo mga high school. Act according to your age"
Wika ko at agad ko na silang iniwan. Akala nila siguro hindi ako lalaban sa kanila. Ang papangit naman nila para pagsabihan ako ng mga ganon. Buti na lang hindi ko tinapun sa mga mukha nila ng kapi na hawak ko. Sarap talaga nilang ipatapun sa kalawakan.
Bago ako pumasok sa loob na kita ko agad si Jairus na nagaantay sa pinto'an. Agad akong lumapit sa kanya sabay paunlak sa kanya ng isang na kakamiss na yakap.
"Bakit ngayon ka lang, ka nina pa kita hinihintay dito"
"Alam mo kasi. May na daan akong mga babae pinaguusap na naman nila ko kaya ang ginawa ko binigyan ko sila ng mga salita na alam kong masasaktan sila"
"Ikaw talaga sa hindi mo na lang ginawa yun. Paano kong ma pa away ka?"
"Alam mo Jairuz hindi naman talaga sana ako mapapaaway kong hindi nila ako uunahan"
"Kahit na, hindi mo dapat ibinaba ang sarili mo sa kanila"
"Jairuz ng yari na, hindi naman ako na saktan and beside sila naman ang kawawa"
"Basta sa susunod wag mo ng gagawin yun?"
"Promise, bakit ka pala nan dito wala ka bang pasok?"
"Meron, na padaan langa ko dito para ibigay sayo ginawa kong cookies"
"Nagabala ka pa. Pero salamat. Sige na magkita na lang tayo mamaya may klasi pa ako"
"Text kita mamaya. Basta kainin mo yan"
"Sure. Byeee"
Pagkaalis niya pumasok na agad ako at umopo sa upoan ko. Nakakalungkot lang dahil wala si Miah. Sinong kakausapin ko ngayon nito. Hindi ko pa naman close lahat ng mga ka-klasi ko. Bahala na nga lang.
Pagdating ng teacher namin nagsimula na agad ang lesson namin for endterm. Kunting kimbot na lang talaga matatapus na ito. Hindi na ako ma ka paghintay na maging third year student. Ang saya kaya magaral kaso nga lang dipendi sa guro na mapupunta sa inyo.
"Any one? May tanong pa ba about sa lesson natin?"
"Miss I have a question but this is not related to our topic"
"Go a head"
"Miss, ano ang mas masakit. Harap harapan nilolo or pagatong panloloko"
"Alam niyo class, both of them ay masakit pero dependi sa situation. Pero para sakin mas ma sakit ang harap harapan dahil na kita mo mis mo ng dalawang mata mo na niloloko ka, unlike sa palihim na pwedi mo pang sabihin sa sarili mo na mali ang naririnig mong kwento. Bakit mo ba na tanong yan"
"Wala lang po, nag pop out lang siya sa utak ko"
"Ganon ba. Kaya girls aalahanin niyo ang mga sinasabi ko. Na kapag alam niyo nang sinasaktan kayo please end that relationship hindi yan masaya. Dahil ng totong relasyon hindi ka dapat makakaramdam ng sakit"
"Salamat talaga miss"
"See you guys next meeting"
Tama nga si miss, ang totoong taong magmamahal sayo ay hindi ka sasaktan at hindi kahahayaan na maging malungkot ka. Kaya pala puro sakit ang mga naranasan ko dahil hindi pala totoo na mahal nila ako. Pinaglaro'an lang nila ako.
Pero alam ko naman na iba si Jairuz sa kanila. Alam kong hindi niya ako sasaktan dahil may tiwala ako sa kanya.
---
BINABASA MO ANG
The Good Boy's Game - Book1 - COMPLETE
RomanceFollow your heart but always take your brain with you. Kaya ko pa bang magmahal pagkatapus akong lokohin. Kaya ko pa bang magtiwala muli. Kaya ko pa bang magpatawad. Kaya ko pa bang magbigay nang second change. Worth it pa ba akong mahalin. Nar...