The Good Boy's Game - Book1 - COMPLETE

Chapter 19

Alyza

Nasa isang coffee shop kami ngayon at nasaharapan namin si Miah na katatapus lang umiyak. Nalolongkot talaga ako sa kanya dahil sa nangyari hindi ko man lang alam kong paano ko ba papalakasin ang loob niya. Simula kasi nong dumating sa buhay niya si Jan parati ko na lang siya na kikitang masaya at never siyang sinaktan ni Jan. Kaya nga hindi ako tumotul sa love story ni lang dalawa dahil alam kong nasa tamang tao si Miah.

Pero nakakainis lang dahil hindi gusto ni papa ni Miah si Jan. Kaya hito pilit silang pinaghihiwalay. Kong pwedi ko lang sana sampalin ang ama niya at ipamulat na hindi niya hawak ang puso ng anak niya. Nakakainis talaga kong pwedi ko lang gawin yun.

"Bess, hindi ko alam kong may luha pa ba ako nito. Pagod na pagod na ako kakaiyak"

"Hindi mo naman kasalan Miah. Alam kong maayos ito"

"Paano, ni hindi ko nga alam kong maayos ko pa to"

"Ano ba kasing nang yari at ayaw nang papa mo si Jan?"

"Alyza, it's all about business, nang malaman ni papa na boyfriend ko si Jan na galit siya agad sakin. Dahil daw hindi ako nag iisip. Magkalaban ang company ni papa at ang company nila. Kaya ayaw na ayaw ni papa kay Jan"

"Masakit nga sa ulo tong problema na to" pagsasalita ni Jairuz na sana tabi ko lang.

"So, paano yan"

"Yun na nga,  hindi ko talaga alam. Hindi pa namin alam ni Jan kong paano namin ito ilalaban"

"Nag explain kana ba sa papa mo?" pagtatanong ni Jairuz.

"I try to explain everything kay papa na. Pero ayaw niyang makinig sakin. Mahal ko Jan at ayokong mawala siya sa buhay ko"

"Bess, what if magtanan na lang kaya kayong dalawa?"

Agad na patingin sakin si Jairuz ng masama. Patay ano batong pinagsasabi ko. Imbis na makatulong ako parang mas lalo ko pang pinalala ang problema nila.

"Miah, wag mong pakinggan ang sinabi ni Alyza hindi yun makakatulong. Alam kong mahal na mahal ka ni Jan. Gagawa yun ng paraan para hindi kayo mag hiwalay"

"Sana nga, dahil hindi ko na alam kong saan ako kukuha ng lakas ng loob"

"Alyza, nan dito pa ako para damayan ka. Magtiwala ka lang. Kailangan mo lang ngayon ka usapin si papa mo. Na walang kinalaman ang business problem niya sa relasyon niyo ni Jan"

"Salamat talaga sa inyo dahil nan dito kayo para tulongan ako"

"Wala yun. Maasahan mo kami"

"Sige Alyza at Jairuz aalis na ako baka ma halata pa ni papa na wala ako ngayon sa bahay. Gusto ko pa sana mag kwentohan sa inyo kaso hindi pwedi. Marami kasing mga mata ngayon na naka bantay sakin"

"Sige bess, mag kita na lang tayo bukas sa school"

Nagpaalam na samin si Miah at agad na itong lumabas. Gusto ko sana siyang kausapin kaso wala na siyang oras. Ang hirap talaga ng situation niya ngayon kong pwedi ko lang sana kausapin ang papa niya.

Bakit ba kasi gusto niya pang handalangan ang kaligayahan ng anak niya kong pwedi naman suportahan niya ito. Buti na lang talaga hindi ganon si papa sakin. Pasalamat talaga ako dahil my mga magulang akong nakakaintindi sakin.

"Alyza, tulala ka na naman, wag mo ng isipin si Miah alam kong malalapagsan niya yun"

"Hindi ko naman siya iniisip ang iniisip ko ay ang papa niya"

"Wala tayong magagawa. Parent niya yun at may karapan talaga ang papa niya na panghimasukan ang buhay niya"

"Nalolongkot talaga ako para sa kanya"

"Wag na natin isipin yon. Alam ko naman na malalagpasan ren ni Miah ang lahat ng ito"

Hindi ko na lang ako ng salita pa. Alam ko naman kasi wala naman maitutulong tong paguusap namin sa kalagayan ni Miah.

Tama nga ang sabi sakin ni mama noon na kapag na kilala mo na ang taong itinadhana para sayo. Hindi sa lahat ng oras masaya lang kayo dahil may roong talaga isang problema na susubokin ang tatag ng relasyon niyo. Walang titibay na relasyon ko walang problemang dumadating.

"Jairuz may ikwe-kwento ako sayo"

"About sa ano?"

"About sa ka-klasi ko noong high school na hanggang ngayon sila paren"

"So, ibig mo bang sabihin na high school sweet lover?"

"Oo, ang ganda nga dahil hanggang ngayon sila paren. Nagsimula lang naman yun nong grade eight kami. Nagsimula sa isang simpling asaran hanggang sa ayo mahal na mahal na nila ang isat isa"

"Tapus anong nangyari"

"Third year high school ako noon. Kaso hindi na kami magka-klasi dahil nasa ibang section na ko. At sila ren hindi na magka-klasi pero ang love nila sa isat isa nan dyan paren. Nakakatuwa lang dahil nong nag senior high school kami magka-klasi kaming tatlo. Na subay bayan ko ang love story nila. Kahit may kunting ayaw at tampuhan hindi nila iyon pinatatagal"

"Yan ang totoong love. Alam mo Alyza ang totoong love ay kusang nararamdaman. Kagaya ng sinabi mo. Alam mo ba kong bakit sila nag tagal?"

"Dahil mahal nila ang isat isa"

"Hindi"

"Panong hindi?"

"Dahil maytiwala sila sa isat isa. Kita mo nong third year kayo. Sabi mo hindi sila magka-klasi, yun na ang oras na pwedi silang maghanap ng iba kaso hindi nila ginawa dahil maytiwala sila sa isat isa"

"Tama ka"

"Dahil kong mahal mo lang ang isang tao na walang pagtitiwala pwedi ka niyang lukohin. Pero kong may tiwala ka sa isang tao hindi ka makakapag isip ng kong ano ano dahil alam mo napanatag ang loob mo na hindi siya maghahanap ng iba dahil mahal ka niya at may tiwala ka sa kanya"

"Ang dami mo talagang alam"

"Base mga napapanood ko at nababasa"

"Alam mo Jairuz ngayon ko lang talaga na iintindihan ang love. Na not all love ay ma kukuha mo lang sa tao"

"Tama, hindi lahat ng love ay sa tao mo lang makikita. You can find love kahit na sa simpling bagay lang. Kaya ikaw pagibinigay mo na sakin ang puso mo aasahan mong hindi kita sasaktan"

"Alam ko maman yun. Maytiwala kaya ako sayo"

"Mahal na mahal kita Alyza"

"Paano mo na sabi"

"Hindi pa ba sapat lahat ng mga ipinakita ko sayo?"

"Subra subra pa nga. Kaya thank you dahil dumating ka sa buhay ko"

Niyakap lang ako ni Jairuz. Isang yakap na puno nang pagmamahal. Sa dami dami na ng lalaki na dumating sa buhay ko si Jairuz lang pala ang magpapabago sakin. Siya lang pala ang lalaking kaya akong intindihin kahit na moody ako. Siya lang ang taong nagpakita sakin na toong pagmamahal na wala ibang hinagad kun di ang kaligayaan ko.

---