Haters gonna hate [Book 2]

Wake Up!

Πριν ξεκινήσω έχω να πω το εξής, αφιερώνω αυτό το βιβλίο στην αγαπητή φίλη deathvibes και heyitseleni, πρώτο αυτό.

Δεύτερον, σε περίπτωση που έχετε πέσει πρώτα σε αυτό το βιβλίο και δεν έχετε διαβάσει το προηγούμενο αριστούργημα μου, ναι, θα καταλάβετε τι συμβαίνει αλλά είναι καλύτερα αν διαβάσετε και το πρώτο για να καταλάβετε τι έχει παιχτεί ακριβώς γιατί αλλιώς θα υπάρχουν αρκετά κενά.

Τρίτον, το cast είναι ίδιο, δεν αλλάζει τίποτα, αυτά από μένα. Α ΚΑΙ ΈΝΑ ΑΚΌΜΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΌ, θα υπάρξει περισσότερο τρολλ από ότι στη προηγούμενη παιδιά, γελάω μόνο στη σκέψη.

Let's begin with this comedy already.

Caroline's P. O. V
Ξύπνησα από τον σπαστικό ήχο του ξυπνητηριού και όχι, δεν ήταν το δικό μου ξυπνητήρι, ήταν του Θοδωρή. Σηκώθηκα με νεύρα και το έκλεισα κατευθείαν, δεν έχω καμία όρεξη να ακούω "Πουτανα μη μου λες Sientelo" με την τσίμπλα στο μάτι. Γυρνάω και τον κοιτάζω, κοιμάται σαν βόδι όπως κάθε φορά αλλά είναι γλυκός, για μένα τουλάχιστον. Η ώρα ήταν 6:00 το πρωί και έπρεπε να ετοιμαστώ για την σχολή μου, είχε περάσει το καλοκαίρι και το βάσανο ξεκινούσε ξανά. Ο κύριος Sin είχε υποσχεθεί πως θα με πετάξει με το ακριβό του αμάξι αλλά δυσκολα, ροχαλιζε ακόμα.

"Θοδωρή, ξύπνα." είπα χωρίς να τον ενοχλήσω ιδιαίτερα. Αυτός απλά γύρισε από την άλλη και τουρλωσε τον κωλο του, "Γαμημενε, θα πάω με τον F αν δε σηκωθείς."

Στεκόμουν από πάνω του και περίμενα αντίδραση, τίποτα, απλά ξυθηκε και τουρλωθηκε ακόμα περισσότερο. Είχα δύο επιλογές, η μία ήταν να τον ξυπνήσω με το No IQ, όπως την άλλη φορά με το δε με θέλουν και η άλλη ήταν να του βάλω ένα τσιγάρο στο στόμα και να το ανάψω την ώρα που κοιμάται. Ωραία, το δεύτερο. Πήγα σιγά σιγά στη τσάντα μου και έβγαλα ένα τσιγάρο, έπειτα, πολύ διακριτικά το άναψα και το τοποθέτησα στο στόμα του. Δεν άργησε να ανοίξει τα μάτια του.

"Είσαι σοβαρή;" με ρώτησε με το τσιγάρο στο στόμα και τα μάτια γουρλωμένα.

"Για να μάθεις να μου γυρνάς πλάτη όταν σου μιλάω."

Στον κόσμο του, πήρε το τασάκι από το κομοδίνο και συνέχισε να καπνίζει, τέλος πάντων, σημασία είχε ότι ξύπνησε. Φόρεσα ότι βρήκα μπροστά μου, ετοίμασα τη τσάντα μου και του έκανα νόημα να βάλει κι αυτός κάτι πάνω του για να με πάει σιγά σιγά, δεν συνηθίζω να αργώ και δε θα το κάνω εξαιτίας του Θοδωρή. Αυτός σηκώθηκε και άρχισε να τεντωνεται όσο πιο αργά μπορούσε, επίτηδες προφανώς.