Haters gonna hate [Book 2]

I Would Kill For Ya

Φτάσαμε στο τμήμα και τα πόδια μου ετρεμαν καθώς δεν είχε χρειαστεί να ξανά πάω αλλά ορίστε, ως εδώ έφτασε η χάρη μου. Μπήκα μέσα μαζί με τα παιδιά και τον ειδα να κάθεται σε ένα γραφείο αραχτός, τα πόδια πάνω στο τραπέζι και το τσιγάρο στο χέρι, άρχιντας (άρχοντας συν αρχιδι ίσον αυτό, ναι heyitseleni). Σαν να μην έφτανε αυτό, είχε πιάσει κουβέντα με τους αστυνόμους και τους έλεγε ιστορίες και περιπέτειες, ένα λόγο που ήρθα ως εδω. Κανένας λόγος; Ωραία.

"Α να και η κοπέλα μου." είπε και σηκώθηκε από την καρέκλα.

Ήρθε προς το μέρος μου και με πήρε μια τεράστια αγκαλιά, ότι νεύρα είχα κατάφερε να μου τα διώξει πάλι. Έτσι κι αλλιώς αυτό που είχε σημασία είναι το ότι ήταν καλα. Μου έδωσε ένα φιλί, χαιρέτησε τα παιδιά και πήρε άδεια από τους αστυνομικούς για να μου μιλήσει έξω. Αυτοί φυσικά και είπαν ναι, φιλαράκια είχαν γίνει πλέον, μιλούσαν λες και ήταν συνεργάτες που έκαναν διάλειμμα όλοι μαζί. Τέλος πάντων, με τράβηξε από το χέρι και με οδήγησε έξω, έπειτα με κόλλησε στον τοίχο και άρχισε να με φιλάει σαν να μην υπάρχει αύριο.

"Για σένα έμπλεξα πάλι ρε γαμωτο..." μου είπε στο αυτί και στην συνέχεια μου το δάγκωσε.

"Δ-δε καταλαβαίνω." αποκρίθηκα στη προσπάθεια να μην βγάλω ήχους οργασμού. Αμάν κι αυτός, βραδιάτικα μέσα σε στενό βρήκε να με φιλήσει στον λαιμό.

"Έγιναν αρκετά άλλα σημασία έχει ότι θα έκανα φόνο για πάρτι σου."

Συνέχισε να με φιλάει κι εγώ είχα αφεθεί εντελώς στα χέρια του. Βρισκόμασταν σε εξωτερικό χώρο και με είχαν πιάσει κάτι εντελώς ανεξήγητες ορέξεις, αδικία. Παρ'ολα αυτά δε μπορούσα να παραλείψω το γεγονός ότι μπήκε στο τμήμα, έπρεπε να μάθω τον λόγο για τον οποίο τα είχε κάνει μαντάρα πάλι.

"Θα μου πεις τι έγινε;" ρώτησα με βαριά φωνή.

"Ω, τίποτα απλά πήγα να πιάσω τον καλό σου συμφοιτητη και έτυχε να ακούσω κατι πολύ ενδιαφέρον."

"Τι;"

"Οτι του αρέσεις από πέρσι. Δεν άντεξα και τον έσπασα στο ξύλο, κάποιος φώναξε την αστυνομία, κουβαλούσα όπλο και χασίς οπότε άσε..."

Μισο, τι; Δε ήταν δυνατόν να του αρεσα από πέρσι, δεν τον είχα παρατηρήσει καν την περασμένη χρονιά, δεν είχαμε ανταλλάξει ούτε μισή κουβέντα. Έμεινα να κοιτάω τον Θοδωρή εν μέρει απογοητευμένη γιατί εντάξει, μπορεί όλες μας να λέμε ότι θέλουμε κάποιον ο οποίος θα παίξει ξύλο για εμάς και γενικά θα είναι bad boy αλλά στη πραγματικότητα δεν είναι πολύ ευχάριστο το να βλέπεις τον άνθρωπο σου μπλεγμένο σε τέτοιες καταστάσεις. Αυτός κοίταξε ο ρολόι του και μου έκανε νόημα να τον ακολουθήσω ξανά προς το τμήμα, εκπληκτικά.