Haters gonna hate [Book 2]

Just Be Honest

Sinboy's P. O. V
Ομολογώ πως για πρώτη φορά μετά απο πάρα πολύ καιρό ένιωθα τόσο απαίσια με τον εαυτό μου. Την έφερα στο νοσοκομείο έγκαιρα είπαν οι γιατροί αλλα είχε ήδη πάθει επιπλοκη λόγω κακής ψυχολογίας. Βέβαια, υπήρχε ελπίδα να σωθεί το παιδί αλλά ήταν μικρή. Δε ξέρω γιατί αλλά εκείνη τη στιγμή ένιωσα χάλια, ίσως είχα συνηθίσει στην ιδέα ότι θα είχα έναν μικρό Augustin στο σπίτι και θα του μαθαίνω να παίζει ποδόσφαιρο ή θα του βάζω τα τραγούδια μου και θα σπάμε τα νεύρα της Caroline. Απλά είμαι εντελώς ανάξιος για πατέρας, αυτό είναι όλο.

Κάθισα στον διάδρομο του νοσοκομείου τρομερά αγχωμένος. Τους ενημέρωσα όλους για το συμβάν, ακόμα και στον Chris έστειλα μήνυμα καθώς μπορεί να είχε όντως φιλικό και καλό σκοπό. Ο πρώτος που έφτασε ήταν ο FY, μόλις τον είδα σηκώθηκα, τον αγκάλιασα και ξέσπασα σε κλάματα. Ναι εγώ.

"Τι έχει γίνει ρε μαλακα;" με ρώτησε ταραγμενος.

"Μπορεί να χάσει το παιδί εξαιτίας μου, είμαι εντελώς μαλακας, μου αξίζει βρίσιμο..."

Ο F προσπαθούσε να με ηρεμήσει αλλά loqe, τίποτα δε μπορούσε να με ηρεμήσει εκείνη τη στιγμή αλλά υπήρχε κάτι το οποίο μπορούσε να με νευριάσει ακόμα περισσότερο. Η brooke. Γύρισα το κεφάλι μου προς τον διάδρομο και την είδα να πλησιάζει μαζί με τον Chris, θα γινόταν της πουτανας.

"Τι κάνει αυτή εδώ;" ρώτησα και σηκώθηκα απότομα.

"Έφερα τον αδερφό μου, δεν έχει αμάξι." απάντησε με υφακι.

Το ποσό εκνευρίστηκα δεν λέγεται, δεν άντεχα το θράσος της. Πήγα να την χτυπήσω αλλά ευτυχώς ήταν εκεί ο FY και με κράτησε γιατί αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να έμενε ζωντανή, αυτή θα έμπαινε στην εντατική μετά και όχι η Caroline. Κοίταξα τον Chris και το έπαιζε ανήσυχος, πουστης που κάθεται και σχεδιάζει μαλακιες πίσω από την πλάτη της κοπέλας μου γιατι σίγουρα καθαρός δεν ήτανε, τους ξέρω καλά κάτι τέτοιους αλλά ξέρω ακόμα καλύτερα να τους κανονίζω.

"Έχουμε να πούμε πολλά εμείς οι δύο." είπα στον Chris και τον κοίταξα δολοφονικά.

"Αλήθεια δεν είναι αυτό που νομίζεις έχω όντως καλή πρόθεση, δεν είμαι σαν αυτήν." απάντησε δείχνοντας την πουτανα την αδερφή του.

"Για φτύσιμο είσαι και πίστεψε με αν δεν ήσασταν εσείς οι δύο η κοπέλα μου και το παιδί μου θα ήταν μια χαρά τώρα." φώναξα και χτύπησα τον τοίχο με δύναμη.

Ο F προσπαθούσε να με ηρεμήσει αλλά δεν ήταν καθόλου εύκολο καθώς εκείνη τη στιγμή ήθελα να τους σκοτώσω και τους δύο με τα ίδια μου τα χέρια, γαμα τα guns και τα Shooters, με τα χεράκια μου θα τους τελειώσω. Η Brooke με κοιτούσε ειρωνικά, καριόλα δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα σου αλλά θα δεις εσύ.