Haters gonna hate [Book 2]

Go Away!

[...]

Caroline's P. O. V
Τελικά κάθισα για λίγο στον F και αποφάσισα να γυρίσω σπίτι, πίστευα πως αν επέμενα στην κατάσταση με τον Sin θα άλλαζε γνώμη και θα ήθελε να γίνουμε οικογένεια (γαμω μόλις έγραψα οικογένεια το είπε και κάποιος στην τηλεόραση, ακριβώς ίδια στιγμή). Βέβαια, δεν ξέρω κατά πόσο θα ήταν καλή ιδέα να μεγαλώσει το παιδί σε ένα τέτοιο περιβάλλον με πατέρα που πίνει χόρτο ασύστολα αλλά ήθελα πολύ να προσπαθήσω.

Σηκώθηκα το πρωί σκεπτόμενη να πάω σχολή και φυσικά ο Θοδωρής δεν διαφώνησε καθόλου, έζησα να το δω κι αυτό. Μου έλεγε ότι το πανεπιστήμιο είναι το μέλλον μου κια δε θα έπρεπε να το αφήσω για κανέναν λόγο, ήξερα που το πάει όμως. Μόλις ντύθηκα και ετοίμασα την τσάντα μου ένιωθα πανέτοιμη, γενικά ήταν όλα καλά μέχρι τη στιγμή που αισθάνθηκα έναν έντονο πόνο στο στομάχι.

"Θοδωρή..." είπα και σχεδόν έπεσα πάνω του.

"Τι έγινε μωρό μου;"

Με πήρε αγκαλιά και με έβαλε να ξαπλώσω, πρώτη φορά ένιωθα τόσο πόνο αλλά θα άντεχα. Άρχισα να παίρνω βαθιές ανάσες και ο πόνος γινόταν λιγότερο αντιληπτός, τότε όμως ξεκίνησα να ζαλίζομαι κι ολας.

"Θες να σε πάω στον γιατρό; Ότι θες θα κάνω!" είπε ο Θοδωρής και μου έπιασε το χέρι.

Εγω κουνησα το κεφάλι μου αρνητικά και αφού ένιωσα λίγο καλύτερα σηκώθηκα ξανά. Δεν μπορώ να πω ότι ήμουν στα καλύτερα μου αλλά σίγουρα μπορούσα να ανταπεξέλθω στη σχολή. Ο Θοδωρής με πήρε αγκαλιά και με φίλησε στο μέτωπο, οι παλάμες του είχαν ιδρώσει από το άγχος. Ο καημένος, δεν ήξερε τίποτα από εγκυμοσύνες, όχι ότι εγώ ήξερα πολλά άλλα σίγουρα γνωρίζω κάτι παραπάνω.

"Ίσως αυτό είναι ένα σημάδι για να ρίξεις το παιδί, μπορεί να σου συμβεί κάτι κακό και δε θα το αντέξω."

"Αν ξανά αναφέρεις εκτρώσεις και μαλακιες έχω φύγει οριστικά, κατάλαβες;"

Ρολαρε τα μάτια του και μπήκαμε μαζί στο αυτοκίνητο όπου δεν ειπώθηκε τίποτα παραπάνω μέχρι να φτάσουμε στην σχολή, καλυτερα δηλαδή. Μόλις πάρκαρε έξω από το πανεπιστήμιο έκανε μια κίνηση να με φιλήσει αλλά δεν ήμουν και πολύ σίγουρη για το αν ήθελα ή όχι, προσπαθούσε να με χειραγωγησει και δεν μου άρεσε καθόλου αυτό.

"Γιατί είσαι απόμακρη τώρα;" ρώτησε αγανακτξσμενος.

"Τι γιατί, προσπαθείς να εκμετάλλευτεις καταστάσεις για να με πείσεις να ρίξω το παιδι ενώ ξες ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί." απάντησα ελαφρώς φωναχτά.