Haters gonna hate [Book 2]

Oh My God, Ew

Sinboy's P. O. V
Όταν έφυγε η Caroline δεν είχα τι να κάνω οπότε σκέφτηκα να φέρω τον Illeo και τον FY να πιούμε τίποτα να γουστάρουμε. Γενικά περάσαμε γαματα αλλα κοιμηθηκαμε σαν βλαμμένα, ο Illeo στον καναπέ με το ένα πόδι κάτω κι ο FY μαζί μου στο κρεβάτι. Το ζωο με είχε αγκαλιά και με φώναζε Ελένη, καμία γκόμενά θα είναι καινούργια, βλακας.

Σε κάποια φάση εκεί που απολάμβανα τον ύπνο μου χτύπησε το κουδούνι και φυσικά έπρεπε να σηκωθώ εγώ γιατί ήμουν ο μόνος που θα μπορούσε να ξυπνήσει μετά από τόσο χασίς, συνήθεια. Πήγα προς την πορτα, τα μάτια μου άνοιγαν με το ζόρι και το μαλλί μου έμοιαζε περισσότερο με φωλιά αλλά στ'αρχιδια μου κι ολας. Άνοιξα και ή είχα παραισθησεις ή η τύπισσα ήταν εντελώς άγνωστη. Ψηλή, αδύνατη με καστανο μαλλί μαζεμένο σε μια ψηλή κοτσίδα. Φορούσε ένα μαύρο ψηλομεσο τζιν και ένα λευκό πουκάμισο, τι στον πουτσο μεσημεριατικα;

"Καλησπέρα, μήπως γνωρίζετε που βρίσκεται η Caroline Blackford;" ρώτησε με έναν αυστηρό τόνο στη φωνή της.

"Σε μια φίλη της, γιατι;" ρώτησα κι άρχισα να χασμουριέμαι.

Αυτή με κοιτούσε από πάνω μέχρι κάτω φανερά αηδιασμένη, σιγά μωρή πως κάνεις έτσι δηλαδή, έλεος. Ντάξει, μπορεί να φορούσα το μποξερακι με τα πιστόλια, τις κάλτσες με τα τσιγάρα και τις παντόφλες της Caroline αλλά σιγά, δεν είναι λόγος να με καρφώνει με το βλέμμα της  λες και είμαι το μεγαλύτερο σίχαμα.

"Ποια είσαι;" ρώτησα και σήκωσα το φρύδι ειρωνικά.

"Η μητέρα της Caroline, μη μου πεις ότι εσύ αυτός ο-"

"Sinboy, ένας και μοναδικος." απάντησα και της έδωσα το χέρι.

Αυτή κοίταξε διακριτικά μέσα στο σπίτι και στο πρόσωπο της σχηματίστηκε η πιο ξινή έκφραση που έχω δει ποτέ, σαν να είδε το πιο αποκρουστικό πράγμα στον κόσμο. Άπλωσα το χέρι μου ακόμα πιο κοντά αλλά αυτή συνέχισε να με κοιτάζει με κακία. Τελικα, έβγαλε ένα πανί από την τσέπη της, το έβαλε στο χέρι της κι έπειτα πραγματοποιήθηκε η χειραψία. Αν δεν ήταν μάνα της Carol θα την είχα πετάξει έξω με τις κλοτσιές αλλά προς το παρόν δε μπορούσα να κάνω κάτι, ήμουν και λίγο μαστουρωμενος ακόμα.

"Εδω θα στέκεσαι; Futu mbrenda." της είπα κι αυτή γούρλωσε τα μάτια της.

"Oh my God..." ψέλλισε.

"O zot θα λες όσο βρίσκεσαι εδώ."

Μόλις το είπα αυτό φρικαρε ακόμα περισσότερο, κωλοψωναρα. Μπήκε μέσα στο σπίτι και είχε μείνει με ανοιχτό το στόμα, κοιτούσε τον Illeo να κοιμάται στον καναπέ, έπειτα τα άδεια μπουκάλια που βρίσκονταν στο πάτωμα και με αργά βήματα κατευθύνθηκε προς το υπνοδωμάτιο όπου αντίκρισε τον FY να κοιμάται ανάσκελα με ανοιχτό το στόμα. Ομολογώ πως κι εγώ δε θα χαιρόμουν ιδιαίτερα αν έβλεπα ότι ο γκομενος της κόρης μου είναι σε αυτή τη κατάσταση αλλά σιγά μωρέ, απλά ζω τη ζωή μου.