Haters gonna hate [Book 2]

I Am Very Intelligent

Αφού τελείωσε το μπάνιο του και ντύθηκε ήρθε στο σαλόνι με άλλον αέρα, ήταν χαμογελαστός και κοίταζε συνεχώς τον εαυτό του στον καθρέφτη. Εγώ φόρεσα ένα κολλητό μαύρο φόρεμα και κάτι απλές γόβες, δεν πήγαινα εγώ για έλεγχο έτσι κι αλλιώς. Αυτός με πλησίασε και με αγκάλιασε από πίσω, τύλιξε τα χέρια του γύρω από τη μέση μου και με φίλησε στον λαιμό.

"Άρχισε να φουσκώνει η κοιλιά σου, ανυπομονώ..." είπε χαμηλόφωνα.

Το ότι θα άκουγα κάτι τέτοιο από τον Sin boy ειλικρινά δεν το περίμενα ποτέ αλλά χάρηκα πάρα πολύ που άρχισε να το βλέπει έτσι. Τον κοίταξα και πραγματικά δεν ξέρω αν έχω δει πιο αταίριαστη εικόνα στη ζωή μου, κόκκινο μαλλί με κοστούμι και τατουάζ πικατσου στον λαιμό, που τον βρήκα είπαμε;

"Τώρα είμαι gigi, baby;" με ρώτησε και χαμογέλασε λοξά.

"Εγω λέω να αφήσεις τις μαλακιες και να με ακούσεις προσεκτικά, λοιπόν, όσο θα είμαστε εκεί θα μιλάς όμορφα. Ούτε πουτανες, ούτε περίστροφα, ούτε guns ούτε ντρογκια. Αντιθέτως, πέτα και κανένα αγγλικο να την ενθουσιάσεις ή χρησιμοποίησε καμία πιο εκλεπτυσμένη λέξη, ξες εσύ."

"Caroline, εγώ από αγγλικά ξέρω να λέω μόνο Guns, drugs, tattoos και I'm the not the best but I'm the beast."

Την στιγμή που πήγα να του πω μερικές χρήσιμες λέξεις έκανε την εμφάνισή της η μάνα μου, πόσο καλύτερα να γίνουν πια τα πράγματα. Περπάτησε προς το σαλόνι και στάθηκε απέναντι από τον Θοδωρή κοιτώντας τον με μεγάλη ικανοποίηση, μόλις επιτευχθηκε ο πρώτος στόχος. Χαμογέλασε και μας έκανε νόημα να την ακολουθήσουμε στο αυτοκίνητο. Εγώ έγειρα προς αυτόν και του είπα τις τελευταίες λεπτομέρειες στο αυτί.

"Μην αγχώνεσαι, όλο και κάτι σωστό θα σου έρθει στα αγγλικά, σε εμπιστεύομαι."

Ρολαρε τα μάτια του και πήγε με γρήγορα βήματα προς το αυτοκίνητο. Προφανώς και δεν του είχα την παραμικρή εμπιστοσύνη αλλά δεν μπορούσα να κάνω κι αλλιώς, ήθελα να τον ενθαρρυνω με κάποιον τρόπο. Όχι ότι μασάει αυτός γενικά αλλά τι να πει κανείς. Μπαίνοντας στο αμάξι η μητέρα μου του ζήτησε να καθίσει μπροστά, θα οδηγούσε αυτή και από ότι κατάλαβα ήθελε να του κάνει ανάκριση χωρίς να έχει εμένα να τον καθοδηγώ, είναι κι έξυπνη πανάθεμα την.

"Ομολογώ πως δεν περίμενα να σε δω όσο περιποιημένο, σου πάει." του είπε ψυχρά.

"Faleminde- εννοώ Ευχαριστώ πάρα πολύ." απάντησε ο Θοδωρής προσπαθώντας να μην εκραγεί από την ντροπή του.