Haters gonna hate [Book 2]

Oh Shit, The Cops...

Sinboy's P. O. V
Κοιμήθηκα αγκαλιά μαζί της το μεσημέρι και ημουν χαρούμενος γιατί νόμιζα ότι την έχασα για τα καλά αυτή τη φορά. Σηκώθηκα το βράδυ γύρω στη 1 το πρωί, αυτή ήταν κουρασμένη οπότε την άφησα να ξεκουραστεί, έτσι κι αλλιώς δε θα την έπαιρνα μαζί μου στα ήμια αλλά τέλος πάντων. Πήρα το καλό μου gun και μπήκα στο ακριβό μου αμάξι. Είχα σκοπό στην αρχή να τον τρομάξω λίγο με αυτή τη μαλακια και μετά να τον γαμησω στο ξύλο, σήκωσε χέρι στην κοπέλα μου; Θα το πληρώσει.

Δεν άργησα να φτάσω και είχα τρελή όρεξη να ρίξω μερικες μπουνιές, από τις καλές όμως όχι αστεία, σε φάση να ματωσω κι εγώ τόσο δυνατά που θα τον χτυπήσω. Μπήκα μέσα και προσπάθησα να θυμηθώ που ακριβώς ήταν τη προηγούμενη φορά, στην ατμόσφαιρα επικρατούσε αυτή η μυρωδιά η χαρακτηριστική του χόρτου, σκέτη απόλαυση και σκέτος πειρασμός αλλά προειχε ο άλλος ο μαλακας. Έτσι όπως προχωρούσα τον παρατήρησα κοντά σε ένα δέντρο, πλησίασα για να σιγουρευτώ ότι ήταν αυτός και άκουσα κάτι το οποίο με έκανε να θέλω να του σπάσω τα μούτρα άξονα περισσότερο.

"Έκανα χοντρή μαλακια, μου αρέσει η Caroline ρε αλλά τα έχει με αυτόν τον καραγκιοζη, από πέρσι που την έβλεπα στη σχολή μου είχε κάνει κάτι." έλεγε ο Chris σε έναν φίλο του.

Μόλις το άκουσα αυτό ομολογώ πως παραφερθηκα γιατί δεν σκέφτηκα τίποτα απολύτως, έπεσα πάνω του, τον έριξα κυριολεκτικά στο πάτωμα και άρχισα να τον πλακώνω τις μπουνιές. Άκουγα τον φίλο του να μου ηταει να σταματήσω και να φωνάζει λέγοντας μου ότι θα τον σκοτώσω αν συνεχίσω έτσι αλλά είχα θολώσει τόσο άσχημα που δε μπορούσα να συνειδητοποίησω τίποτα.

"Πάρτε τον!" είπε μια ξένη φωνή. Oh shit, περίπου ξένη.

Γυρισα πίσω μου και ειδα μπάτσους, σκατα ρε πουστη μου, σκατα. Δεν είναι απλά ότι τον έσπασα στο ξύλο και τον άφησα αναίσθητο, μακάρι να ήταν μόνο αυτό. Είχα πάνω μου όπλο χωρίς άδεια, μαύρο και έχω ανοιχτό ποινικό μητρο, γαμω το στανιο μου. Ένας από τους μπάτσους ήρθε και με τράβηξε από τον ώμο, με σήκωσε και μου έβαλε χειροπέδες. Σιγά σιγά άρχισαν να με καθοδηγούν προς το περιπολικό. Γουρούνια, μια ζωή αργείτε και εξαιτίας σας χάνονται ζωές ενώ τώρα που έπεσε λίγο ξύλο σαν τις μύγες μαζευτήκατε μέσα σε δευτερόλεπτα. Βέβαια, η θέση του Chris ήταν πιο δύσκολη. Εγώ είμαι διάσημος και έχω λεφτά οπότε στα αρχιδια μου θα βγω μεσα σε δευτερόλεπτα, αυτός όμως κάνει εμπορία και δεν έχει μια, φαε πουτσο Chris.

"Που πάμε ρε παιδιά;" ρώτησα μόλις μπήκα στο περιπολικό.

"Δεν έχεις μάθει πλέον; Στο τμήμα." μου φώναξε ένα γουρούνι.