Ο όρκος

~ 5 ~

Αφού κατεβήκαμε κάτω δεν βρήκαμε κανέναν στην τραπεζαρία και έτσι κάτσαμε να φάμε οι δυο μας. Ο Alex μετά το πρωινό έκατσε να μου κάνει παρέα αφού ο Will είχε πάει στο καζίνο  και θα έλειπε όλη μέρα και του είπα πως δεν θέλω να μιλήσω στον Tony. Έμαθα αρκετά πράγματα για αυτόν όση ώρα καθόμασταν στο δωμάτιο μου. Έμαθα πως το αγαπημένο του χρώμα είναι το μαύρο, ότι λατρεύει να μαγειρεύει και ότι έχει μια δικιά του εταιρία. Του αρέσει η δουλειά του αλλά δεν του αρέσει να βλέπει τον εαυτό του σε περιοδικά. Μου είπε πως αυτά που γράφουν δεν είναι πάντα σωστά και αποφεύγει να τα διαβάζει. Επίσης έμαθα πως είναι είκοσι πέντε, οπότε δεν έχουμε και τόσο μεγάλης διαφορά ηλικίας.

Εγώ από την άλλη του είπα πως το αγαπημένο μου χρώμα είναι το μώβ, ότι λατρεύω τα βιβλία και ότι προσπαθώ να εκδώσω το πρώτο μου βιβλίο. Επίσης του είπα πως είμαι είκοσι. Όταν του το ειπα ξαφνιάστηκε λίγο γιατί λέει πως δείχνω πιο μικρή. Περνούσα πολύ ωραία μαζί του αλλά κάποια στιγμή χτύπησε το κινητό του και μου είπε πως προέκυψε κάτι στην εταιρία και πρέπει να φύγει. Αφού κατεβήκαμε κάτω τον αποχαιρέτησα και πριν φύγει μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο. Αφού έφυγε έκλεισα την πόρτα και πήγα πίσω στο δωμάτιο μου. 

Τις επόμενες δύο μέρες είχα κλειστεί στο δωματίου μου και απέφευγα τον Will και τον Tony σαν τον διάβολο το λιβάνι. Ειδικά τον Tony. Με τον Will ήταν πιο εύκολο αφού έλειπε συχνά αφού έπρεπε να είναι στο καζίνο για πολλές ώρες, όμως ο Tony ήταν μια άλλη ιστορία. Ήξερε ότι δεν θέλω να του μιλήσω και ότι νιώθω προδομένη, για αυτό και όταν με έβλεπε μπροστά του μου χαμογελούσε άχνα και πάντα κάτι πήγαινε να πει αλλά πάντα έφευγα πριν προλάβει να μιλήσει. Όσο για τον Alex δεν έχουμε μιλήσει ξανά από τότε που έφυγε μετά από εκείνο το τηλεφώνημα από την εταιρία του.

Είναι βράδυ και είμαι στο δωμάτιο μου στην αγαπημένη πολυθρόνα χαμένη στις σκέψεις και τα βιβλία μου μέχρι που ακούστηκε ένας χτύπος στην πόρτα μου. Δεν έκανα τον κόπο να απαντήσω γιατί θα ήταν ένας από τους θείους μου και δεν ήθελα να μιλήσω σε κανέναν τους. Τελικά η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ένας κουρασμένος Tony με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια του. 

«Μπορούμε να μιλήσουμε;» μου είπε σιγά.

«Όχι.»

«Έλα ρε αγάπη μου τώρα. Έχουν περάσει τόσες μέρες που με αποφεύγεις και δεν μου μιλάς.»

«Τι να σου πω ρε Tony;! Είσαι αυτός που εμπιστεύομαι παραπάνω σε αυτόν τον κόσμο και εσύ ενώ ξέρεις ότι δεν θέλω να κάνω αυτή τη βλακεία που κανόνισε ο Will πας και συμφωνείς μαζί του. Εγώ μετά δηλαδή τι θες να κάνω; Δεν λύνονται όλα με ένα τριαντάφυλλο.»

«Το ξέρω, όλα αυτά τα ξέρω. Αλλά αναγκάστηκα να συμφωνήσω με τη βλακεία του. Και αυτή τι στιγμή ο Alex είναι το μόνο άτομο που μπορεί να σε προστατεύσει πραγματικά. Θέλω αν είσαι ασφαλής και ευτυχισμένη και αν αυτό μπορεί να το κάνει ο Alex τότε δεν έχω τίποτα άλλο να κάνω από το να συμφωνήσω.»

«Γιατί απλά δεν μπορείτε να μου πείτε για πιο λόγο γίνονται όλα αυτά;»

«Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή ακόμα.»

«Και πότε θα είναι ρε Tony; Πριν το πρώτο παιδί ή μετά;» 

«Δεν ξέρω αλλά όταν έρθει θα σου πω. Και μη μιλάς για παιδιά με αυτόν τον βλάκα!»

Πριν του πω τίποτα άλλο μπαίνει μέσα η Angela και μου λέει πως ο Alex με περιμένει στο σαλόνι. Παραξενεύτηκα λίγο αφού ήταν βράδυ, αλλά κατέβηκα κάτω με τον Tony. 

«Γειά» είπε ο Alex χαμογελώντας.

«Γειά σου και σένα. Τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα;» 

«Ήρθα να σε πάρω να πάμε μία βόλτα.»

«Γιατί;»

«Δεν μπορώ να πάρω την μέλλουσα σύζυγος μου και να πάμε μια βόλτα;»

«Δεν ξέρω. Λογικά θα μπορείς.»

«Ωραία αφού μπορώ πήγαινε βάλε κάτι πιο χοντρό και έλα να φύγουμε. Θα σε περιμένω εδώ.»

Έφυγα τρέχοντας προς τα πάνω για να αλλάξω αφού φορούσα πιτζάμες. Έβαλα ένα μαύρο τζιν παντελόνι με μια γκρι πλεκτή χοντρή μπλούζα με κάτι μαύρα μποτάκια, έκανα τα μαλλιά μου έναν κότσο και φόρεσα το μπουφάν μου. Και ανοίγοντας την πόρτα πέφτω πάνω σε κάτι σκληρό αλλά κατευθείαν κατάλαβα ποιός ήταν. Έτσι γυρνάω και του χαμογελάω ενώ κάνει και αυτός το ίδιο. Μου πιάνει το χέρι και κατέβουμε τη σκάλα και βγαίνουμε έξω από το σπίτι. Στο δρόμο μας για το αυτοκίνητο του πέσαμε πάνω στον Tony. Τον χαιρέτησα και μπήκα στο αμάξι του Alex. Εκείνος έβαλε μπρος και φύγαμε.