TAKINTILI

Tutuklanan kalpler

Sesler duyuyordum.

Ambulans sesi.

Siren sesleri..

Haykıran insanların sesleri..

Bedenimi hareket ettiremiyordum. İşin Aslı ruhumu bile hareket ettiremiyordum.Gözlerimi açamıyordum ama duyu olarak herşeyi duyuyordum. Kalabalık bir ortamdaydım biliyordum ama neredeydim bilmiyorum. Biri bana sesleniyordu sanki. Evet evet. Biri bana sesleniyordu. Can havliyle " Sena ! Sena iyi olacaksın. Duyuyorsun değil mi !" Duyuyordum. Ama iyi olmak ? İyi olacak mıydım sorusuna gelirse Fiyasko.

Neler oluyordu ? Bilmiyordum.

Tek hatırladığım şey her tarafı ateşe vermiş olduğumdu.

Neler olduğunu kavramaya çalışırken bedenim soğuk bir şeye temas etti.

Tahminimce sedyeydi. Soğuk tenimle temas edince bedenim tepki verdi, serindi

Kötü şeyler olacaktı değil mi ? Zaten bunu bilerek yapmıştım. Niye düşünüyordum ki.

Sesler duyuyordum kafamdaki sesler mi yoksa dış etkenler mi bilmiyordum. Algılamaya çalışıyordum başımda duran fikrimce bir acil yardım çalışanıydı birşeyler diyordu telaşla ama anlamıyordum.

Yorgundum.

Çok yorgundum ve uyumak istiyordum.

Uyumak ve gerekirse bir daha uyanmamak.

Bu düşünce kafamda dolanırken bir ses duydum. Galiba tek duyduğum ses olarak kafamda yankılanacaktı

" Hasta 19 yaşında bir lise öğrencisi okul sırasında bir yangından kurtarıldı."

Okul sırasında bir yangın mı ? Galiba kimse yangını çıkartan kişinin ben olduğumu bilmiyordu.

" Bilinci kapanıyor ! "

Son duyduğum ses buydu.

Bilincim kapanıyordu.

~

Gözlerimi araladığımda bembeyaz bir tavanla karşılaştım nerede olduğumu biliyordum. Bir hastenenin odasındaydım. Tabanla bakılırken yabancılık çekmedim desem daha doğru olur.

Burnuma takılı bir şey vardı. Büyük ihtimalle daha rahat nefes almam adına yerleştirilmişti ve boğazımda acı bir tad vardı.

Yutkundum.

" Uyandın demek. " sağa doğru döndüm kapının koluna yaslanarak sigara içen Bahozu görmek beni tabiki de şaşırtan birşey değildi.

" Hasta odasında sigara içmek yasak." dedim sanki çok umursadığı bir konuymuş gibi.

Üstünde siyah bir tişört vardı ve saçları dağınıktı, traş olmamıştı kirli sakalı gözüme takılan ilk şeydi ve bir an sakallarına dokunmak istedim.

Tüm yasaklara rağmen ona dokunma düşüncesi kafamdaki tilkilere bir devrim niteliğindeydi.

Gülümsedi.

Derin bir nefes aldım.

" Ne oldu ? " dedim. Yaşadıklarımın bilincinde olmak beni korkutuyordu.

Gözlerini hafifçe kapayıp alt dudağını ısırdı. " Nasılsın ? " diye sorduğunda garipsedim. Tavrını anlayamıyordum iyi miydi kötümüydü ne düşünüyordu ?

" İyi." dedim kısık sesimle boğazım acıyordu.

Gözlerine bakıyordum. Karanlık beni esir almıştı ve ben onda kaybolduğumu hissediyorum bunu bilmesine rağmen devam ediyordu.

Sessizdi.

Onun sessizliği kafamda bir yerlerde fırtına yaratıyordu farkında değildi.

Bilmiyordu.

Sadece bakıyordu.

Başımı eğdim. Üstümdeki beyaz örtünün ucuyla oynamaya başladım. Ciğerlerim yanıyordu neler olmuştu öyle ben ne yapmıştım ?

Gerekeni yapmıştım.

Bana kimse niye yaptın diyemezdi çünkü ben polyanacılık oynayacak yaşı çoktan geçmiştim iyimserlik bir yere kadardı.

Huysuzca " Neye bakıyorsun ? Çemkirdim.

Gülümsediğini ben ona bakmasamda biliyordum.

"Uzun süre bakılan her şey anlamını yitirir. Ve sen hâlâ güzelsin."

İşte asıl yangın buydu.

Cevap vermek için dudaklarımı araladım. O esnada bir polis memurunun içeri girmesiyle kanım dondu

" Sena ateş kasıtlı olarak okul arkadaşınızı rehin alıp gasp ettiğine dair şikayet var. İfadenizi alacağız.."

Ne ?