It's Good To Be Bad - Carlos de Vil Story - Dutch

Hoofdstuk 3 - Pak jullie spullen!

CARLOS
Moet ik serieus naar Auradon? Voorgoed? Maar...er zijn daar honden...Nee, ik ga niet. Ik wil niet.

"Pak jullie spullen lieverds!" roept Maleficent naar ons.

"Oh, ik hoor de limousine al! Hup hup!" roept ze daarna nog.

"Ik ben er al helemaal klaar voor! Maar moeder, ik heb alleen weer eens niks om aan te doen! Zo vind ik toch nooit een prins..." zegt Evie zielig.

"Ah man, maak je niet zo druk. Ik weet zeker dat de outfit die je nu draagt al zo veel beter is dan al die smakeloze, roze, fleurige jurkjes van al die perfecte prinsessen." zeurt Mal. 

Evie lacht.

"Ja, inderdaad. Maar hey, je kan altijd iets nieuws maken. Ik kan genoeg spullen en stof voor je stelen daar hoor!" zegt Jay.

"Dankje Jay, maar ik denk niet dat je daar mag stelen..." zegt Evie aarzelend. "Duh, stelen mag in het algemeen al niet. Maar als je me nodig hebt, roep dan gewoon oke?" zegt Jay. "Oké!" zegt Evie.

"Instappen jongens! Het is tijd!" roept Maleficent.

Mal, Evie en Jay beginnen te lopen. Plots staat Mal stil.

"Wacht! Waar is Carlos?" vraagt Mal.

"Euh, ik euh, was gewoon even mijn moeder's vacht aan het borstelen. Hehe..." zeg ik terwijl ik eigenlijk verstopt sta achter mijn moeder, Cruella de Vil.

"Bang? Klein jochie? Hahaha!" plaagt Jay terwijl hij me bij mijn hoofd pakt en met zijn vuist in mijn haar wrijft. Evie en Mal beginnen ook te gniffelen.

Ik stoot Jay hard tegen zijn bovenarm. "Dat kietelt!" roept Jay met een grote grijns op zijn gezicht. Ik draai met mijn ogen. We lachen allebei en lopen verder. 

We lopen met zijn vieren naar buiten en zien de grote limousine. Onze monden vallen open.

Koning Ben stapt uit en maakt de deur voor ons open met een grote, vriendelijke lach. Zo'n vrolijke lach heb ik nog nooit gezien.

Op The Isle lachen mensen zowat nooit. Ze hebben het daar wel erg goed in Auradon denk ik. In ieder geval een stuk beter dan hier.

Ben kijkt Mal aan en ik zie opeens een rare gloed in hun ogen. Vooral bij Ben. Zijn lach wordt opeens nog breder. Hij blijft maar naar haar staren. Waar gaat dat nou weer over? Zal wel.

Ik zie Mal ongemakkelijk worden en ze verbreekt het oogcontact met Ben. Ben helpt Mal de limo in. Hij geeft haar nog net niet een kus op de hand zeg, pfff.

Daarna stapt Jay in, die Ben een boks geeft in plaats van een hand. Ik begin te lachen. Hij wordt gevolgd door Evie die een onnodige buiging maakt voor koning Ben.

"Ik ben een prinses en jij bent een prins! We passen perfect bij elkaar!" hoor ik Evie slijmen. Ben lacht en helpt haar naar binnen.

Als laatste kom ik, zoals gewoonlijk. Altijd en overal dringt iedereen altijd voor mij. En als ik er iets van zeg, wordt ik uitgelachen of in mekaar geslagen. Ik hoop dat dat tenminste ophoudt in Auradon.

Ik geef koning Ben een ongemakkelijke hand en ik stap de limo in. Het eerste wat ik zie is echt iets ongelooflijk moois....

"SNOEP!" roep ik terwijl ik spring op de eerste de beste pot met chocola. Jay springt bovenop me omdat hij die pot eerst wilt. We vechten erom als wilde beesten.

DANY
"Hey! Ik ben Dany, het zusje van Ben. Leuk jullie te ontmoeten!" zeg ik zeer enthousiast tegen Mal en Evie, die net de limo in komen stappen.

"Hey Dany! Wat heb je een mooie, donkerblauwe outfit aan! Maar het kan nog wel wat glamour gebruiken...Sorry, ik raakte even afgeleid. Mijn naam is Evie, dochter van de Evil Queen." zegt Evie.

"Oh, uh, dankje, denk ik. Maar ja, leuk je te ontmoeten Evie!" zeg ik.

"En ik ben er ook nog. Ik ben Mal, dochter van Maleficent. Wat heeft je broer? Hij keek net zo raar naar me. Ik vond het maar vervelend." zegt Mal.

"Ik heb echt geen idee. Ik heb het niet gezien." zeg ik terwijl ik mijn schouders ophaal.

"Gaaf kapsel trouwens. Die donkerbruine kleur is echt super wicked." zegt Mal nog. "Thanks, jouwes ook." zeg ik terug. Mal knikt als dank.

"Dus, wie zijn de twee wilde honden die daar vechten om een beetje suiker?" vraag ik terwijl ik mijn wenkbrauw optrek aan Evie en Mal.

CARLOS
"Dus, wie zijn de twee wilde honden die daar vechten om een beetje suiker?" hoor ik iemand zeggen vanuit het hoekje van de limo.

"WAT?! WILDE HONDEN?! WAAR?!" schreeuw ik uit angst.

Ik klem me vast om Jay die me keihard van hem af begint te duwen. Opeens start de limousine met rijden en Jay geeft me één laatste duw waardoor ik bovenop een meisje val aan de andere kant van de limo.

Ik ga recht op zitten om mijn excuses aan te bieden aan haar.

"Sorry, sorry. Dat was niet mijn bedoeling. Heb ik je pijn geda–"

Ik stop met praten zodra we elkaar recht in de ogen aankijken.

Haar ogen zijn net zo mooi als honing en ze hebben zo'n mooie glinstering. Ik val even stil en bekijk haar nu helemaal. Ik krijg een vaag lachje op mijn gezicht. Wauw.

"Uhm Carlos, je zou je excuses toch aanbieden? Of blijf je nog langer recht in haar ogen staren met een open en kwijlende mond?" vraagt Jay met een grote grijns.

Ik zie haar helemaal rood worden en ik voel mezelf ook gloeien.

"Uh, ja dat uh.. klopt. S-sorry uhm...Wat is je naam?" vraag ik aan haar.

"D-dany.." zegt ze zenuwachtig.

"Dat is een heel mooie naam zeg! Dany! Ik heet Carlos de Vil, zoon van Cruella de Vil." gooi ik er opeens veel te enthousiast uit. Het is niet alsof het leuk is om de zoon van Cruella te zijn.

"Oh, dankjewel! De naam 'Carlos' is ook niet verkeerd!" zegt Dany.

"H-hoe weet je mijn naam?" vraag ik geshockeerd.

Jay, Evie, Mal en Dany kijken me met grote ogen aan met zo'n blik van 'Ben je nou helemaal je hersencellen verloren?'

"Je naam vertelde je me net een seconde geleden...En dat je de zoon van Cruella bent..." zegt Dany stomverbaasd.

Ik sla mijn hand op mijn gezicht. Wat een sukkel ben ik. Goeie eerste indruk.

"Goed bezig man!" zegt Jay met een grijns en hij pakt me bij mijn schouders om me weer op mijn plek te zetten. Ik stomp hem met mijn vuist tegen zijn bovenarm. Jay merkte er weinig van.

"Mijn naam is Jay, trouwens. Zoon van Jafar. Leuk je te ontmoeten. Verstop trouwens wel even al je bezittingen want ik heb een hevige drang om alles te stelen. Ik zal het nu wel af moeten leren in Auradon." zegt Jay lachend terwijl hij mij met zijn hand in mijn gezicht van hem weg probeer te duwen.

Ik staar hem aan met vuur in mijn ogen zodra ik zijn hand van mijn gezicht afgemept heb. Dany begint hard te lachen.

"Maak je maar niet druk. Niemand steelt zo gemakkelijk van mij." zegt ze met een grijns.

"Ik mag jou nou al. Eindelijk eens iemand die me uitdaging biedt." zegt Jay blij. Jay maakt in ieder geval een betere indruk op haar dan ik.

Ik ga zitten met mijn mond open en probeer me nu even te beseffen wat er allemaal is gebeurd. Mal, Evie en Dany beginnen te lachen.