*RIP Cameron Mica Boyce. Je was een grote inspiratie voor me. We zullen je nooit vergeten. Blijf gewoon lekker door dansen in de hemel. We will continue your legacy. Wield Peace, Not Guns. Mijn hart gaat uit naar Victor Boyce, Libby Boyce, Maya Boyc...
"Je bent gewoon adembenemend..." zegt die gast terwijl hij Dany compleet van top tot teen bekijkt. Blijkbaar hoorde hij me net niet letterlijk mijn keel schrapen en 'Um' zeggen.
Ik schraap nog één keer hard mijn keel en merk dat hij nu wel door heeft dat ik er ook ben. Maar hij negeert me en gaat gewoon door met richting Dany lopen. Hoe durft hij met mijn meisje te flirten waar ik bij sta?
"Ja, adembenemend en al bezet." zeg ik nu hardop terwijl ik achter Dany tevoorschijn kom en mijn arm om haar schouders heen gooi. Ze grijpt mijn arm meteen vast met beide handen en houdt me stevig beet. Ze zal zich vast niet comfortabel gevoeld hebben met deze gozer.
"Dus, wie is dit gelukkige jongetje die de eer heeft om Dany's vriendje te zijn?" vraagt hij vrolijk aan me, maar ik zie in zijn ogen dat ik ongewenst ben.
"Carlos. En ik ben geen 'jongetje'. Ik ben een man." zeg ik zelfverzekerd maar ik kom toch onzeker over terwijl ik mijn borst vooruit duw, ook al weet ik dat ik technisch gezien nog net geen achttien ben.
"En wie mag jij wel niet zijn?" vraag ik terwijl ik mijn bovenlip optrek. "Niet belangrijk. Vind je het heel erg als ik je mooie vriendinnetje een keer mee uit neem?" zegt hij arrogant terwijl hij zijn 'spieren' showt aan Dany. Ik kijk om naar Dany en zie haar in shock naar zijn spieren kijken. Ik trek Dany nog dichter tegen me aan met een jaloerse blik waardoor ze uit haar trans schiet. "Ja, ik vind dat heel erg. Wat snap je niet aan 'ze is al bezet'?" vraag ik terwijl mijn woede begint te rijzen.
"Laat Dany het voor haar zelf zeggen." zegt hij met een duivelse grijns terwijl hij Dany met grote ogen aanstaart. Zijn ogen schijnen opeens felrood. Wat is dit...? Opeens voel ik de handen van Dany me loslaten en ze staart alleen nog maar naar die gast. Ze heeft een rare glans in haar ogen. "Ik-ik wil wel een keer m-met je uit." gooit ze er opeens uit. Mijn ogen worden wijd en mijn mond valt open. Ik ga recht voor Dany staan, pak haar beet bij haar schouders en kijk haar aan in de ogen. "W-wat bedoel j-je, Dany? Je hebt met m-mij.." zeg ik met een voice crack. Ik zie opeens dat er iets niet helemaal pluis is. Dany is zichzelf niet. Dit klopt niet. Ik draai me om naar die gast en hij heeft een gigantische grijns op zijn gezicht. "Wat heb je gedaan met mijn vriendin?!" roep ik terwijl ik zo rood word als mijn jas. Ik word ontzettend kwaad en steek mijn vuist uit om die grijns van zijn gezicht af te rammen. Op het moment dat ik net zijn gezicht ga raken, gaat hij op in een grote rode wolk poeder. Mijn ogen vallen compleet open en ik adem per ongeluk wat van de poeder in waardoor ik hard begin te hoesten. Ik wapper met mijn armen om de rook een beetje weg te krijgen. Dany staat nog steeds in een soort trans dus til ik haar op en zet haar een eindje verderop weer neer. Ik ren terug naar de rode rook die nu zowat weggewaaid is, en kijk naar de grond.
Op de grond ligt een mobiel. De mobiel zelf is wit en de hoes erom heen is rood. Het scherm staat uit en is dus zwart. Die sukkel heeft het vast laten vallen toen hij opging in rook. Ik pak de mobiel op en draai hem om zodat ik de hoes kan bekijken van achteren. Mijn mond valt open en raakt zowat de grond nu ik zie wat er op het hoesje staat.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
M-mijn moeder's logo...Wat...? Wat betekent dit...? Wat moet die gast met een hoesje met mijn moeder erop?
Ik stress hem compleet en besluit om de mobiel maar in mijn jaszak te stoppen. Mijn ademhaling wordt sneller en mijn hartslag ook. Ik sluit de rits van mijn jaszak en voel nog één keer aan mijn jaszak of de mobiel er wel goed inzit. Ik draai me om en het zweet druipt van mijn voorhoofd. Ik ren nu richting Dany die daar, nog steeds, in trans zit. Mijn gedachtes gaan weer over naar Dany. Ze is hoe dan ook betoverd. Dat moet wel. Die gast staarde haar aan met felrode ogen. Hij heeft haar vast gehypnotiseerd ofzo. Ik schud Dany heen en weer om haar hopelijk uit de trans te krijgen maar natuurlijk werkt het weer niet. "Dany? Dany?! DANY?!" roep ik in haar gezicht maar de enige reactie die ik van haar krijg is een vaag lachje. Ik krab met mijn rechterhand op mijn achterhoofd terwijl ik zoek naar een oplossing.
Na een tijdje mijn hersencellen te laten werken, kom ik eindelijk op een oplossing. Het meer! Ik moet haar gewoon het meer in zien te krijgen en dan spoelt de magie wel van haar af. "Dany? Dany?" zeg ik zachtjes tegen haar om haar aandacht te trekken. "Hm..Huh..?" mompelt ze terwijl ze me niet aankijkt. "Je moet even met me mee, Dany. Kom we gaan even zwemmen." zeg ik en ik pak haar bij haar armen beet en hijs haar omhoog. Ze werkt zelf niet echt mee. "Hnngggghh!" steun ik uit terwijl ik aan Dany's arm probeer te trekken en haar te laten lopen, maar ze verrekt geen spier. Ben ik dan zo slap...
Dan maar plan B. Ik sprint naar de picknick plek en grijp een lege cola fles, die Dany naar binnen had gegoten in 2 minuten. Man, ze is gek op frisdrank. Ik en mijn chocola is niks vergeleken Dany en haar cola. Met de fles onder mijn arm ren ik naar het meer. Ik zie de boomstronk voor mijn voeten niet en val er compleet overheen, plat op mijn borst, bovenop de lege fles. De fles is nu helemaal dubbelgevouwen. "Goed bezig, klungel." mompel ik tegen mezelf voordat ik de fles weer naar zijn oude vorm blaas.
Eenmaal bij het meer aangekomen, dompel ik de fles onder het water, maar ik schrik van de koude temperatuur van het meer en gooi de fles uit reflex midden op het meer. "WAT...DE...GRRRRRR...DALMATIËRS!" schreeuw ik uit terwijl ik met mijn voeten stamp op het gras onder me. Er zit niks anders op dan het meer in te springen en de fles te halen. Gelukkig is het meer totaal niet diep. Ik trek mijn leren jasje, bruine schoenen, witte t-shirt en zwarte hemd uit. Ik maak mijn ketting en armbanden los en gooi ze op de stapel kleding. Ik check nog even snel of die telefoon van mijn moeder nog veilig in mijn jaszak zit. Ik loop met baby stapjes het meer in en de kippenvel begint zich al over mijn hele lichaam te verspreiden. Ik piep een klein beetje maar loop dan aan één stuk door. Ik klam mijn kiezen op elkaar en naarmate ik dieper het ijswater in loop, beginnen mijn tanden te klapperen. Ik ruk de fles af van de oppervlakte van het water en dompel hem gauw onder. De fles begint zich, voor mijn gevoel, kapot langzaam te vullen met het vrieskoude ijswater.
Na een eeuwigheid gewacht te hebben draai ik de dop op de fles en probeer ik met een gevulde fles het water als een speer uit te rennen alleen je weet wel hoe moeilijk het is om te rennen in water. Ik strompel het laatste deel en val plat neer op mijn buik op het gras. Ik lig er voor 10 seconden om even op te warmen. Op dit moment is de zon echt één van de beste dingen op aarde. Nou ja, in de ruimte. Na weer opgewarmt en opgedroogd te zijn, sta ik op en trek al mijn verwarmde kleding weer aan.
