It's Good To Be Bad - Carlos de Vil Story - Dutch

Hoofdstuk 4 - Dat is goed misgegaan

DANY
Wat er net allemaal gebeurd is kan ik even niet verwerken. Mijn mond viel al open toen ik die Carlos zag. Hij is zo schattig, grappig en onhandig. Ik blijf maar naar hem staren.

"Zie ik dat nou goed? Val je nou al als een blok voor onze kleine Carlos?" vraagt Mal heel zachtjes.

Voordat ik ook maar een antwoord kan geven vliegt de deur open. Thank God. We zijn terug.

Ben opent de deur en hij laat Mal, Evie, Jay en Carlos eruit in die volgorde. Daarna loopt hij alweer verder met drie van de kids maar één iemand blijft staan en helpt me uit de limo.

Het is Carlos.

"Dankje." zeg ik tegen hem.

Ik pak zijn hand vast en er gaat een hele schok door me heen. Niet een echte maar het voelde gewoon zo.

"Geen probleem." zegt hij met een kleine lach. Hij lacht zo lief.

"Zullen we maar overnieuw beginnen want onze start was niet echt ideaal." zegt Carlos lachend.

"Ja inderdaad. Maar misschien wil je eerst even dat ik die chocola van je mond af haal." zeg ik lachend. Carlos word helemaal rood en veegt de chocola af aan zijn mouw.

"Oké, laten we vanaf nu dan overnieuw beginnen." zeg ik terwijl ik zachtjes gniffel.

We lachen allebei en we praten nog een beetje terwijl ik hem leid naar het kasteel.

CARLOS
Slim weer Carlos. Chocola over je hele mond. Ik zucht. Ik sta tot nu toe heel de tijd voor schut. Maar het lijkt er gelukkig niet op dat Dany me haat. Nog niet waarschijnlijk.

Het kasteel is gigantisch zeg. We worden naar binnen gebracht en een gast met een bril wacht ons op.

"Hallo allemaal, ik ben Doug! De zoon van één van de dwergen waarvan ik zelfs de namen niet meer weet. Ik zal jullie rondleiden en jullie dorms laten zien vandaag! Dit is Dany, het zusje van koning Ben! Ik geloof dat jullie al kennis gemaakt hebben?" vraagt Doug.

"Ja, dat hebben we zeker!" zeggen Jay, Evie en Mal tegelijk terwijl ze naar Dany en mij kijken.

"Wat is er zo grappig?!" vragen Dany en ik tegelijk zwaar geïrriteerd.

Jay, Evie en Mal beginnen opeens te huilen van het lachen. Ik heb zo'n vermoeden waarom. Stelletje pestkoppen zijn het ook. 

"Zo te zien heeft het grootste deel van de groep het al naar hun zin hier?" vraagt Doug.

Opeens stopt iedereen met lachen en zijn ze bloed serieus.

"Pff..valt nou ook wel weer mee. Het is hier net uit te houden...denk ik.." zegt Mal helemaal rood. Ze schaamt zich altijd als ze moet lachen waar anderen bij zijn.

Nu beginnen Dany en ik te lachen. Mal kijkt ons vuil aan dus we houden onze mond maar.

Evie loopt richting Doug. Doug's ogen worden opeens zo groot als appels.

"Hé-Hoooohhhh...." zegt hij opeens met open mond als hij Evie bekijkt. Ik begin te proesten.

"Hey...De naam is Evie, dochter van Evil Queen." zegt Evie met een rare lach op haar gezicht.

Doug dwaalt even af. Dan schrikt hij weer wakker van Jay.

"Hé, dwergje! Waar blijft die rondleiding nou?" vraagt Jay ongeduldig.

"Oh, natuurlijk! Volg mij!" roept Doug.

Hij leidt ons naar onze dorms als eerst. Ik slaap in een kamer met Jay. Mal en Evie slapen ook samen. Ik en Jay zeggen gedag tegen Mal en Evie en gaan allebei onze eigen kant op naar onze dorm.

Ik heb hier dus echt geen zin in eigenlijk. Ik wil gewoon weer thuis zijn. Maar nu ik Dany heb ontmoet vind ik het hier wel wat leuker.

DANY
Hahaha! Ik zag Doug z'n mond openvallen het moment dat hij Evie zag. Iemand heeft vlinders in zijn buik! Ik lach een beetje in mezelf en plof dan neer op een bank in de hal.

Ik heb nou alweer niks meer te doen. Ik ga wel gewoon achter Doug aan om te kijken waar de jongens en meiden slapen.

Ik volg ze zachtjes de trap op en kom uit bij de deur van Carlos en Jay hun dorm.

De deur opent opeens en ik begin gelijk heel nonchalant en onopvallend een schilderij achter me op de muur te bekijken en bestuderen zodat ze niet zien dat ik het ben. Het zou wel raar zijn als ik zomaar recht voor hun dorm zou staan.

Ik draai me dus gauw om en de jongens hebben niks door totdat uit het niets Dude de hond op mijn rug springt en hard begint te blaffen.

Dude zorgt ervoor dat ik me omdraai en tegen de muur aanval tegen het schilderij aan waardoor het schilderij boven op me valt.

Carlos en Jay zien het allemaal gebeuren en Carlos begint een paniek aanval te krijgen door de hond die hij ziet. Hij rent er als een gek vandoor naar buiten en rent het sportveld op waar net alle jongens bezig waren met een wedstrijd.

Jay is gelukkig niet bang voor honden en helpt me omhoog.

"Dankjewel Jay. Dit is goed misgegaan zeg. Ik heb gelijk barstende hoofdpijn." zeg ik.

"Wat is misgegaan?" vraagt Jay nieuwsgierig.

"Uhm, uhhh...ik wilde alleen maar naar dit schilderij kijken wat gemaakt is door mijn vad....OH NEE! HET SCHILDERIJ IS KAPOT!" schreeuw ik uit angst.

"Was dit een waardevol schilderij?!" vraagt Jay.

"Ja, mijn vader had hem gemaakt en hij is miljoenen waard. Nou ja, was..." zeg ik bedroefd.

"Ah man, nu kan ik hem niet meer stelen!" roept Jay opeens.

"Wacht, wat?!" roep ik terug.

"Nee grapje, sorry mushroom hehe..." zegt Jay lacherig.

"Mushroom.....? Is dat opeens mijn nieuwe bijnaam?" vraag ik.

"Ja! Dat is wel een leuke naam. Heb ik net zo helemaal zelf bedacht." zegt Jay met een grote lach.

"Oke, zal wel, hahaha. Maar ik moet nu maar eerst mijn vader het slechte nieuws vertellen..." zeg ik weer somber.

"Komt wel goed joh mushroom. Ik sta achter je." zegt Jay.

"Wauw Jay, dat is erg aardig." zeg ik geschokt.

"Nou ja, ik zit vol met verrassingen zeggen mijn vrienden altijd." schept Jay op.

"Dat zeggen wij echt nooit..." hoor ik Mal en Evie zeggen die aan komen lopen. Jay wordt rood. Ik lach hem keihard uit.

"Dany...je ogen..ze zijn fel rood.." zegt Jay opeens bezorgd.

Alles wordt zwart en ik val al neer op de grond voordat ik kan reageren.