"Geçmiş damarlarıma bir zehir gibi dolandığından beri, karanlıktaydım. Sonra sen geldin kalbime, evime, yatağıma ve geleceğime..."
kim seokjin üniversiteli bir uyuşturucu baronu, kim taehyung yaralı bir dans öğrencisi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bir insanın, bir insana böyle içi gitmemeli."
Açık pencereden içeri sızan ılık rüzgar, canının acısına çarptığında içindeki ürperti ile yerinde titredi. Saatler önce uyanmış güzel sevgilisini izliyordu. Taehyung'un saçları yastığa düşmüş, dudakları hafif aralıklı ve sıcak nefesi Seokjin'in yüzüne çarpıyordu.
Ellerini saçlarına atıp okşadı. Ona dokunan ve canını yakan o şerefsizden hesabını soracaktı. Onu üzen ve kendine zarar vermesine sebep olan o orospu evladını sike sike öldürecekti. Yanında asırlarca dursa dahi ona asla doyamıyordu.
Rüyalarında onunla sevişiyor, gerçek hayatında onunla sevişiyordu. Her anının onunla olmasına rağmen, bir nefeslik kadar uzak olmasına rağmen, onu delicesine özlüyordu. Yavaşça yaklaşıp çıplak göğsüne dudaklarını sürtüp okşadı. Dün gece kollarında sabaha kadar ağlamış ve ateşlenmişti.
Seokjin ılık duş aldırıp, sabaha kadar uyumamıştı. Başında beklemişti. Kalbine dolan ağırlık ile Taehyung'un yumuşak yanaklarına, yumuşak birer öpücük bıraktı. Ağlamamak için sıktı kendini. Ardından alnına, gözaltına, şakağına ve en son o yumuşak dudaklarına kondu, kendi kalın dudakları.
Nefesini soludu ve sıcaklığını hissetti. Öyle güzeldi ki onsuz yapamaz ve onsuz hayatına devam edemezdi. Omuzlarına binen onca ağırlığa dayanmıştı ama bu yıkım onu da dağıtmıştı. Beline kollarını sarıp uyuyan bedeni iyice kendine çekti. Kollarının arasında küçücük kalmasına deli oluyordu.
Bu his öyle güzeldi ki canının kanatları kuş misali çırpınıyor, kalbine rüzgarlar sunuyordu. Taehyung yavaşca gözlerini araladı. İlk gördüğü Seokjin'in köprücük kemikleriydi, yavaşca yaklaşıp ıslak öpücüklerini sundu. Ordan boynuna geçip yavaş yavaş tüm boynuna öpücüklerini bıraktı.
Saçlarını ürkekçe okşayan elleri hissettiğinde durdu. Kafasını Seokjin'e kaldırdı. Gözlerindeki korkuyu gördüğünde kaşlarını çattı. "Sorun ne? Neden dokunmaya korkuyorsun?" Seokjin derin bir nefes aldı. Dün öğrendikten sonra beyninin içinde dönen tek bir gece vardı.
