(Chanyeol)
Sehun arka koltuktan çantaları almayı unutunca sadece mantarı alıp arabadan çıktım. Bana gülümseyerek önden yürüyordu.
"Düşeceksin."
"Burası benim bölgem Bay Park."
"Senin olduğun her yer benim de bölgem sayılır Bay Oh. İtiraz ettiğinizi duyamıyorum."
Utanarak kapıyı çaldı. Annesi ve teyzesi gülümseyerek kapıyı açtılar. Sehun hızla içeri daldı.
"Merhaba efendim, bunu akşam yemeği için aldık. Sehun sizin de seveceğinizi düşündü."
İçeri girdiğimde Sehun salonda oturuyordu. Ben de bir yere oturup onları beklemeye başladım. Teyzesi aldığımız mantarları masaya getiriyordu. Bunu anlamıştım. Çünkü karşımda oturan kişi annesiydi. Sehun'u sürekli öpüyordu.
"Dün Sehun'u getiremediğim için üzgünüm. Uyandırmak istemedim."
"Önemli değil Chanyeol. Teşekkür ederim. Uykusu hafiftir. Uyandırmadığın için olmuş."
Teyzesi bizi yemeğe çağırınca masadaki dört yerden birine oturdum. Annesi ve teyzesi yerleşince, Sehun'a benim yanımdaki boş yer kaldı.
"Bunu senin için yaptım Chanyeol. Benim gizli tarifim. Bakalım sevecek misin?"
"O sadece çiğ şeyler yiyor teyze. Eminim sevecektir."
"Teyzesi tabakları yerleştirdikten sonra tam karşıma oturdu.
"Neden?"
"Daha önce bir sağlık sorunum oldu. Bu yüzden beslenme alışkanlığımı değiştirmem gerekti. Sonra tüm o çiğ sebzelere alıştım."
"Umarım bu yemeği severek yiyebilirsin. Mantarlar için de teşekkürler."
"Bugün Sehun'la yemek yerken sipariş etmiştik. İkimiz de beğenince..."
Sehun bana bakıyordu. Çok da yalan sayılmazdı. Sadece kaba olmamaya çalışıyordum.
Yemeğin ilerleyen dakikalarında tabağımdaki her şeyi bitirmiş, teyzenin zoruyla ikinci tabağı yemiştim. Sonra ani bir sessizlik oldu.
"Şey... Sizlerle bir şey konuşmak istiyorum."
"Tabi oğlum. Seni dinliyoruz."
"Ben Sehun'dan hoşlanıyorum."
Sehun aniden öksürmeye başlayınca ona döndüm. Sırtına hafifçe vursam da boğuluyor gibiydi. Su içmeyi reddediyordu. Yani herkesin dikkati onun üzerindeydi.
Dikkatle ağzını açıp elimi soktum ve boğazındaki şeyi çıkardım. Öğürdüğü için özür dileyip ağzını sildi.
"Bunu niye yapıyorsun?"
"Çünkü kimseye yalan söylemek istemiyorum."
"Biz sevgili falan değiliz Bay Park."
"Yine mi Sehun? Hani bana Chanyeol demeye başlamıştın?"
"Özür dilerim ama aileme bunu söylememeliydin."
"Çünkü seninle daha sık görüşmek istiyorum. Kalbini kazanmak istiyorum. Bunu ailene yalan söyleyerek yapamam."
"Ah... Cidden... Şu an bize bakıyorlar."
Onları unuttuğum için başımdan aşağı kaynar sular dökülmüş gibi hissediyordum.
"Şey... Özür dilerim. Lütfen anlatmama izin verin."
"İsterseniz bunu salonda konuşalım."
