Operation: Make My Ex Jealous (ON GOING)

Chapter 30

As Ellie's staring at her ethereal looking man, her first and great love; Cal in front of her, she started to comb his soft, yet manly hair.

"I don't think I can do this anymore." Tears escaped from her eyes. She can't control her emotions. She's almost done pretending to be okay. Her walls are starting to fall apart.

She can't handle this anymore. Gusto na niyang sabihin lahat kay Grey ang nasa isip niya. Ayaw na niyang magpanggap na kaya pa niya, na malakas at hindi siya apektado. Sawa na siyang ipakitang hindi siya nasasaktan sa lahat ng nangyayari sa paligid niya.

She wiped her tears then began caressing Grey's cheek., "This game? I am just starting to fooling myself, Grey. I'm not doing this anymore to get back to Blade..." mahina, pero sapat na para marinig ni Grey. Hindi siya makapaniwala. This is too unreal.

What is she saying?

What does she mean?

"I'm so tired finding my lost self. I'm too tired proving myself to my dad and to everyone with high expectations about me..." impit na hagulgol ang ginawa niya, dahil ayaw niyang makagising ng kahit sino sa mga natutulot na.

"I don't want to pretend to be strong anymore. I'm really weak... I need some comfort too." She almost whispered, because she's afraid that she might woke Grey up anytime.

"You are my long lost home, Cal."

Parang isang truck ang bumagsak sa puso ni Grey— Cal nang marinig niya 'yon. He's not hallucinating, hearing things out of nowhere, nor dreaming.

Gustung gusto ni Grey na buksan ang mga mata niya, pero hindi niya kaya, dahil he wants to hear more. He wants to hear further explanation kung bakit tinawag siya nitong Cal; her long lost home. Hindi siya kuntento. Gusto niya pang ipaulit kay Ellie ang sinabi nito ngayon-ngayon lang.

Lumipas ang limang segundo na walang naging kasunod ang sinabi ni Ellie sa kaniya, kaya pagdilat niya ng mga mata ni Grey, nakita niya si Ellie na tulog na, kahit may bakas pa ng luha sa mga pisngi niya.

Like how Ellie caressed Grey's cheek earlier, he's now doing it on her. He's staring at her with full of confusions, questions— whys. He needs an answer now, but he's afraid that he might get the answer he doesn't want to hear.

That he was fooled.

No, he can't be fooled.

Those toys; ipis and butiki — they've exchanged when they were younger, iyon ang nakita niya na nakay Phia. Kaya hindi, he can't be fooled. Napakatanga niya. Napakabobo niya kung maloloko siya.

It was almost six in the morning nang lamunin si Grey ng antok at kusa nalang pumikit ang mga mga mata nito. Buong gabi, imbes na matulog ay iniisip niya kung ano ang susunod niyang gagawin at atat na atat na niyang malaman ang totoo.

Her long lost home...

Isang malaking palaisipan kay Grey ang mga sinabi sa kaniya ni Ellie— well, hindi palaisipan, pero grabe ang impact nito sa kaniyang ulo para magkagulo ang lahat ng iniisip niya. Akala niya kasi, ayos na lahat. Na wala ng problema. Ngayon, heto na naman... Napakahirap solusyunan ng isang problemang hindi nasasabi kaysa sa harap harapan na pinagaawayan.

__
Nagising sila, dahil sa ingay ng mga tao sa kwarto. Unang nagising si Grey. Si Ellie ay napakahimbing p ng tulog habang nakapatong ang ulo sa braso ni Grey. Parang may kumiliti sa puso ni Grey sa puwesto nilang iyon.