أنا لك .. ولكن! الجزء الثالث (تحت التعديل الجذري)

الفصل التاسع عشر

فى اليوم التالى ، كانت نايمه بكل طمأنينه صحت على صوت رنة موبايلها المزعجه...

ساره بنعاس:"أيوه يا أروى عاوز إيه؟"

أروى بضيق:"أيوه يا هانم ، نايمه لحد دلوقتى ليه إنتى ناسيه إن النهارده سنوية آيه."

ساره بنعاس:"مش ناسيه بس أنا لسه راجعه من المستشفى من ساعتين ومانمتش من إمبارح خالص."

أروى :"طب يلا قومى إلبسى عشان نروح نزورها."

ساره بتنهيده:"حاضر، هقوم أهوه قدامى ساعه بالظبط تمام؟"

أروى بتنهيده:"أنا وسلمى لسه هنلبس بس بالله عليكى إنجزى."

ساره:"حاضر."

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

كان واقف عند قبرها وعلى ملامحه علامات الحزن الشديد...

أدهم بحزن:"وحشتينى ياحبيبتى، عدا سنه على فراقك إللى طلعت أصعب مما كانت أتخيله ، كانوا بيقولوا الحياه بتمشى بس صدقينى حياتى وقفت عندك أنا معتش فيا روح من بعدك ..*إتنهد بصعوبه*.. أنا آسف إنى معرفتش أنفذ وصيتك ليا، صدقينى كل أما بقرب منها بفتكر يوم ولادتها ، مش قادر أبص فى وشها ولا أتعامل معاها لإنى مش عارف أقولها إيه لما تكبر بعد كده ، مازن مبقاش بيتكلم معايا ، دايما بيقولى إنت السبب فى موت ماما ، إنتى متأكده إن الواد ده طالعلى؟ أصله طالع لأمجد ، بقا بيقول كل كلمه أمجد بيقولهالى ، أمجد كرهنى جدا من بعدك ، بقا بيعايرنى بمبادئى فى كل مره بيشوفنى فيها ، *بص لبوكيه الورد إللى فى إيده* شوفتى جبتلك الورد إللى إنتى بتحبيه أنا مش ناسى أى حاجه تخصك صدقينى، أنا نايم صاحى بفكر فيكى ، هو إنتى ليه مش بتجيلى فى أحلامى؟ هو إنتى لسه زعلانه منى؟ مش هتسامحينى وترضى عنى طيب؟ ..*سكت شويه وبعدها قرر يغير الموضوع* تعرفى إنى وحشنى صوتك جدا وحشنى لما بتتخانقى وبتقوليلى * إنت بتخونى يا أدهم؟* وحشنى ضحكتك وحشنى عياطك وحشتنى ريحتك ، وحشنى حضنك ، من ساعة ماسبتينى وأنا مابدخلش بيتنا ، خليت سلمى تجيب كل حاجتك لبيت خالتى ، ومن يومها وانا مش بنام غير وهدومك فى حضنى، إنتى أكيد عارفه إنى مش بعرف أنام غير وإنتى فى حضنى صح؟ ...*سكت شويه وبعدها كمل*... طب ممكن أنام فى حضنك دلوقتى عشان وحشتينى؟"

إبتسم إبتسامه خفيفه وبعدها نام جنب قبرها...

بعد فتره طويله كانوا هما التلاته نازلين من عربية ساره...

أروى بضيق:"شوفتى مش كان زمانك لو كنتى صاحيه وفايقه قبلها كنا وصلنا بدرى شويه ، إحنا بقينا العصر وشويه والليل هيدخل علينا وإحنا ملحقناش نزورها حتى."

سلمى بتنهيده:"خلاص إهدى يا أروى ، إحنا خلاص وصلنا وهنلحق."

ساره بتنهيده صعبه:"يا جماعه أنا كنت بخلص كل حاجه فى المستشفى عشان هسافر بلد تانيه بعد كام يوم."