الفصل السادس والثلاثون

17.7K 480 9
                                    

آيه بإستفسار:هو فى إيه؟ ليه بتتكلم كده ليه؟"

أدهم:"هى دكتورة جراحه يعنى مش من مجالها تتابع حالات الولاده."

آيه بإستغراب:"وفيها إيه لما تتابع معاها؟"

أدهم بتنهيده:"مش وقته الكلام ده ، صحيح كنت عاوز أقولك على..."

قطع كلامه معاها قرب يحيى وبهاء منهم...

يحيى بقلق:"سلمى مالها؟"

أدهم بفرحه وهو بيحضنه:"سلمى حامل يايحيى مبروك يا صاحبى."

يحيى بصدمه:"إنت بتتكلم بجد؟"

أدهم:"أومال بهزر، مبروك يابنى."

أدهم وهو بيبص لبهاء:"عقبالك إنت كمان."

بهاء:"لا إعفينى روفان ماليه عليا حياتى ، كفايه واحده."

أدهم:"يابنى كله رزق وماحدش يقدر يقول للرزق لا."

بهاء بتنهيده:"خير."

عمر وهو بيقرب من يحيى:"مبروك يايحيى."

يحيى بإبتسامه:"الله يبارك فيك ياعمر،عقبالك."

عمر بهيام وهو بيبص لبسنت إللى واقفه جمبه:"إن شاء الله أتجوز إللى فى بالى بس ، ووقتها ربنا يرزقنا."

بسنت بإحراج لآيه:"آيه عاوزه أتكلم معاكى شويه."

بعدوا عنهم هما الإتنين وبدأوا يتكلموا...

بسنت بإحراج:"أنا خلاص قررت."

آيه بإستفسار:"قررتى إيه مش فاهمه؟"

بسنت بتنهيده صعبه:"أنا موافقه على عمر ، هو إبن ناس ومحترم جدا وهيحافظ عليا وأنا واثقه من كده."

آيه بإستغراب من كلامها:"طيب على بركة الله ، بس إيه الفكره فى الكلام ده مش فاهمه ماهو واضح إنه كويس أهوه ، هو فى حاجه ولا إيه؟"

بسنت:"هاه؟ لا مافيش ، ماتركزيش."

آيه بتنهيده:"طيب ،كنت عاوزه أقولك حاجه."

بسنت:"قولى."

آيه:"أنا آسفه على الطريقه إللى إتصرفت بيها إمبارح ، أنا..."

بسنت وهى بتقاطعها:"أدهم فهمنى كل حاجه ، عادى يابنتى أنا مش زعلانه ده أنا فرحت لما لقيتك بتغيرى عليه."

آيه بتنهيده:"شكرا يابسنت ، أنا هروح أشوف ماما أخبارها إيه."

بسنت:"ماشى وأنا هروح لعمر."

آيه بغمزه:"الله يسهله."

بسنت بإحراج:"بس بقا."

آيه بضحكه مكتومه:"طيب."

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

كانت قاعده معاهم وبدأت تتكلم...

أنا لك .. ولكن! الجزء الثالث (تحت التعديل الجذري)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن