Half blood Academy

Lance

Lance

Lance's POV

Hi!! ^_^ lance nga pala and I'm 17 years old. My family is rich, my family is one of the Olympian royalties . The Olympian royalties are the one responsible for the protection the creations left behind by the fallen greeck gods. Our family is in charge of the element fire, My powers are doing good but I'm not that strong until one thing happed. 

Martes. 11:00 kakatapos lang ng last subject ko na math

Pinapanood ko si jade na lumabas ng room kasama ang iba naming mga kaklase. Hindi ako kinausap at pinansin nito. Talagang pinanindigan talaga nya ang siabi nyang talk to you never nya. Naiinis ako sa kanya kaya sinupladuhan ko sya. Nung isang lingo ng text ako sa kanya pagkatapos ni isang reply lang wala. Nagreply nga nung isang araw pa.

Galit ba sya sakin?? Pero wala naman akong naaalalang masamang sinabi ko sa kanya na ikinagalit nya. Meron ba? Diba wala naman??. Dapat nga ako ang magalit sa kanya kasi ang tagal nyang mg reply sakin tapos sya pa tong galit. Ay patay sinabi ko pala sa kanya na wala akong paki sa kanya. Ahhhhh ang bobo mo lance. Pero may kasalanan din sya sakin ah

Bahala sya, kung ayaw nya akong kausapin edi wag. Isa pa sinabi nya na hindi naman kami mg kaibigan at napilitan lang sya na kausapin ako dahil sa pambablackmail ko sa kanya.

Ok.ok I mean it na mali yung ginawa ko. Bakit ba hindi ko naman sya pinahirapan noh. Mga simple lang naman na mga utos ang ibinibigay ko sa kanya, at yung nangyuari sa gym na nahimatay sya, oo kasalanan ko yun. Hindi ko kasi sya tinulungan sa paglilinis ng court. Napagod siguro kaya nahimatay. Eh malay ko bang lampa pala ang taong yan eh di sana tinulungan ko na sya. Pero nakabawi naman ako sa kanya ah binantayan ko sya buong magdamag.

Hindi ako guilty! Basta bahala sya. Ayaw nya akong pansinin? Sige walang problema. Sino ba sya sa inaakala nya?? Sya lang naman yung----- hay naku oo na makikipagbati na lintik talaga.

Wala ng tao sa classroom. Ng adventure na nanaman ang isip ko sa kawalan na hindi ko napansin na wala na palang tao. Mabilis akong lumabas ng classroom. So makikipagbati ba ako?? Kailangan ba talaga?? Pwede bang e text ko nalang o bukas na ako mgsosorry??

Sige na, oo na. ayan ako ngayon tumatakbo para habulin si jade. Saan naba yun? Hindi ko say Makita. Tumakbo ako palabas ng gate patungong bahay ni jade ng biglang bumagsak ang malaks na ulan.

Bwisit!! Pabigla bigla naman tong ulan na to, maabutan ko pa sana si jade kung hindi lang sana bumagsak ang lintik na ulan na to. Sumilong ako sa isang tindahan pero close na ito. Sumandal ako sa pader at pinanood ang ulan. Nararamdaman ko ang malamig na hangin.

May matandang lalaki na dumating at nakisilong din. Maikli ang puti nitong buhok at merong balbas, ang suot naman nya ay parang isang robe at may dala syang baston. Hindi ko namalayan na bigla nalang nya akong hinawakan sa braso ko. Tinaas nya ang kanyang baston at ibinagsak sa lupa.

At may kung ano ang humigop sa amin at nasa isang ibang lugar na kami. Isa itong silid sa isang lumang gusali malapit sa academy. Mabilis akong lumayo sa matanda, at nakaramdam ako ng sobrang kaba. Anong ng yari?? Bakit ako nandito??

" sino ka? Anong kelangan mo sakin? Bakit mo ako dinala ditto?" sunod sunod na tanong ko sa kanya. Mabilis ang tibok ng puso ko. Umatras ako, palingon lingon at ng hahanap ng pwedeng malabasan. Pero wala talaga, saradong mga pader ang mga nakikita ko. Paano ako makakalabas nito? Baka patayin nya ako. May kapangyarihan sya baka demonyo sya.

Nakita kong umiling ang matanda, " hindi maari ito, isa ka lamang ordinaryong tao. Hindi pwedeng ikw ang inutukoy ng medalyon ng mga diyos. Sabi ng matanda. Ramdam ko ang pagka dismaya ng matanda.

" masyadong mahina ang katulad mo, pero wala akong pagpipilian. Wala ng oras, malapit na sila. Nararamdaman kong walang kasamaan sa puso kaya pagkakatiwalaan kita. Sana makayanan mo, paglabanana mo ang mangyayari sayo." Narning kong sabi ng matanda. Nakatitig sya sakin, seryoso ang kanyang mukha.

Itinaas nito ang kanyang baston at biglang ngliwanag ang kulay putting bato nito sa hawakan. Bigla nalang ng iba ang itsura ng silid at nagging puti ang lahat ng mga bagay. Pero may isang parte ang hindi puti. Para syang stand at sa ibabaw nun ay parang isang medallion na ng liliwanag.

Kinuha ng matanda ang medallion at sa di malamang dahilan ipinasok nya iyon sa dibdib ko. Naramdaman kong parang uminit ang buo kong katawan, hindi lang mainit subrang init. At nakita ko na may mga parang symbol sa pader at hinihigop ng katawan ko. Sobrang init na ng katawan ko, parang may apoy sa buong katawan ko.

" ahhhhhhhh!!! Tama na!!! hindi ko na kaya!!!" daing ko

at nawala na ng tuluyan ang liwanag na ng mumula sa baston ng matanda. Nawala na rin ang pagkaputi ng silid at bumalik ito sa pagiging luma. Nakita ko na parang ng hina ang matanda, napaluhod ito sa sahig. Ako naman ay bumagsak. Sobrang init talaga ng katawan ko, nakakapaso. Parang kinakain ng init ang katawan ko. Hindi ako makakilos at namimilipit sa sakit ang buo kong katawan.

Gumapang ako palapit sa matanda, " nasayo na ang kapangyarihan ng Diyos na si Apollo, tapos na ang mission ko. Labanan mo ito para makontrol mo ng tuluyan ang kapangyarihan. pero kapag hindi mo ito nilabanan matatalo ka at mamamatay." Narinig kong sbai ng matanda. Kapangyarihan? Anong bigig nyang sabihin? Bakit ako?? Pano kung hindi ko makayanan ito mamamatay ako?? Hanggang kalian ako magtitiis sa sakit? Hanggang kelan?

" kunin mo ito." Sabi ng matanda at pinahawak saakin ang isang gintong pana. Hinang hina na ito. " yan ang sandata ni Apollo ng tataglay yan ng mas malakas na kapangyarihan, ingatan mo yan."

Bigla nalang din ng laho ang pana pero ramdam ko na parang pumasok sa katawan ko ang pana kasi nadagdagan ang pag kainit na nararamdaman ko.

Bigla nalang sumabog ang pader na nasa likuran ko at bago ko pa malingon ito hinawakan agad ako ng matanda sa balikat at sa isang iglap ay bumalik ako sa tindahan kung saan ako nakasilong kanina. Nakahiga ako sa semento umaapoy parin ang aking katawan. Mainit, sobrang init. Nanghina at hindi ako makakilos.

Nakahiga lang ako sa sahig, habang ng hihintay ng tulong. Nakita ko naman ang bwan na unti unting lumabas sa kalangitan. Wala ng ulan.... At pinikit ko nalang ang aking mga mata.

^_^v pls vote po