i hate you/i love you

only you....

Harry pov
Vragend en verward kijk ik Louis aan en dan Eleanor. 'Welke?' Vraag ik nog eens. 'Ehm... nou... wel' stamelt hij. Oké, er is hier iets goed mis. Ook de andere jongens kijken niet zo blij. 'Bye love' Eleanor loop heupwiegend weg, ik schenk geen aandacht aan haar. 'ik ben bang dat er, tot mijn grootste spijt toch iets gebeurd is..' fluister hij dan. Mijn mond valt open. De andere jongens staan ook op en lopen weg, ze hebben wel door dat dit een privé gesprek is (al kijkt Niall nog wel een keer bezorgd om). 'Wat?' Mijn stem klinkt pijnlijk. 'Toen jij weg was, was ik er helemaal kapot van en Eleanor, ik weet het niet. Ze deed zo aardig. Ze troostte me en behandelde me met zorg. Toen besloot ze dat een avondje in de club precies is wat ik nodig had en, stomme koe als ik ben geloofde haar.' Bij elk woord dat hij zegt voel ik de tranen meer opkomen. 'Toen bestelde ze nogal veel alcohol om me half dronken te voeren denk ik. Toen vroeg ze of ik mee ging dansen en van het een kwam het ander.' Ik kan mijn tranen nu bijna niet meer inhouden. 'Dus daarom mocht ze niet worden opgepakt.' Snauwde ik en toen liep ik weg. 'Volg me niet!' Riep ik toen hij me achterna wilde komen. Hij blijft achter. Ik ren naar het bos waar ze me vast hielden. Ook al heb ik nare herinneringen aan dit bos, nu is het de beste plek om even na te denken.

Louis pov
Verslagen zit ik op het bankje waar een half uurtje geleden de andere jongens nog op zaten. Wat ik voorspelde is gelukt, ik heb Harry gekwetst. Hij is veel te teer voor dit soort dingen. 'Stom rotmens' sis ik tegen mezelf. 'Je weet al dat hij niet blij is met wie hij is, en dat is ook nog deels jouw schuld. Hij is gevoelig en kwetsbaar en liet al heel veel aan jou zien. En dan laat jij hem in de steek. Een traan glijd nu ook over mijn wang. Mijn telefoon trilt.

Eleanor: Als je verdrietig bent mag je altijd naar mij toe komen. Dat weet je hopelijk?

De bitch. Dat ze het lef heeft om dat nu tegen me te zeggen!

Als ik thuis kom hoop ik eigenlijk dat Harry hier ook is, maar nee hoor. 'Hey Louis!' Zegt Lottie die de woonkamer in komt lopen vrolijk. 'Wat doe jij hier? Jullie waren toch weg? En waar is Harry?' Ik zucht. 'Lottie ik heb het helemaal verpest' mijn ogen worden weer troebel. 'Oh nee toch' ze gaat naast me zitten. Ik vertel haar het hele verhaal. 'En nu heb ik hem echt diep gekwetst dat weet ik gewoon zeker lottie' ze zucht. 'Dat was inderdaad niet slim van je, en ik begrijp hem wel.' Ik knik heftig. 'Ik ook! En daarom voel ik me juist zo schuldig!' 'Ik denk dat je niet veel anders kunt doen dan met hem gaan praten.' Ik knik, ze heeft gelijk. 'Maar ik weet niet waar Hij is, dat kan overal zijn!' 'Nou ga dan toch maar zoeken!' Ze wijst naar de deur.

Eleanor pov
Oh mijn plannetje werkt geweldig! En ik weet dat Harry het Louis niet snel zal vergeven en wie is er dan om hem op te vangen? Moi! Ik stuur hem even een appje met dat er in. Twee blauwe vinkjes maar geen antwoord. 'Dat maakt niet uit, komt nog wel!' Ik steek mijn telefoon in mijn broekzak en pak mijn scooter waarna ik naar het politie bureau rijd waar mijn broer zit. Ik wil even met hem praten. 'Hey Ellie' glimlacht hij. 'Hey Lu, hoe gaat het?' Hij kijkt me sarcastisch aan. 'Hoe zou het met jou gaan als je hier zou zitten?' 'Sorry Luke.' Zeg ik welgemeend. Dat was niet zo slim van me. 'Hoezo hebben ze jou eigenlijk niet aangegeven?' 'Louis wilt me sparen, ik zei toch dat hij me leuk vind! Maar goed, mijn plan is gelukt! Hij en Harry hebben ruzie. Harry zag er echt gekwetst uit dus ik denk niet daf dit zo 1 2 3 is opgelost.' Hij grijnst, 'lekker bezig Ellie' 'er is wel een probleem' hij kijkt me vragend aan. 'Wat dan?' 'Ze hebben contact opgenomen met onze ouders en die zijn nu echt kwaad!' Luke kijkt boos. 'Hadden ze er maar voor ons moeten zijn. Als je er nooit bent en dus niet weet waar of met wat je kind bezig is moet je daarna niet helemaal pissed gaan doen!' Hij lijkt echt kwaad. En hij heeft gelijk. Nooit waren ze er als we ze nodig hadden. En nu doen we wat fout (volgens hen) en zijn ze er opeens om boos te doen. 'Het doet mij niets anders' zeg ik nonchalant. 'Mij ook niet, het is gewoon onterecht van ze.' Ik knik en zeg hem dan weer gedag.

Louis pov
'Louis Louis!' Lottie komt mijn kamer in rennen. Ik lig op mijn bed naar het plafond te staren en na te denken. 'Ik weet hoe je hem kan vinden!' Nu heeft ze mijn aandacht. 'Probeer hem te traceren via je telefoon en die van hem!' 'Goed idee' zeg ik enthousiast. 'Maar, ik kan dat niet' ze glimlacht. 'Ik heb Marten gebeld en hij weet wel hoe dat moet' ze duwt hem naar binnen. Zwijgend geef ik hem mijn telefoon en gaat hij aan de slag. Na 6 minuten ongeveer geeft hij hem terug en kan ik zien waar hij (of in ieder geval zijn telefoon) is. In het bos waar hij zat toen hij was ontvoerd. Daar was ik vergeten te kijken! 'Bedankt, beiden!' Ik ren naar beneden en pak mijn jas en ren dan naar mijn fiets.

Hijgend kom ik aan in het bos. Ik heb nog nooit in mijn leven zo snel gefietst als nu. Ik pak mijn telefoon weer en kijk waar hij zit, nog steeds dezelfde plek. Ik loop het bos in en kijk daarbij steeds op mijn telefoon. Dan zie ik hem zitten op een omgevallen boom bij een klein vijvertje. Hij staart naar het water. Ik loop zachtjes naar hem toe. Helaas stap ik op een takje dat kraakt en Harry draait zich onmiddellijk om. 'En wat doe jij hier?!' Snauwt hij. Ik loop een beetje dichterbij. 'Ik zocht je, ik was ongerust!' Hij rolt met zijn ogen. 'Ja, tuurlijk. Ga toch lekker naar je vriendinnetje!' 'Maar Harry ze is mijn vriendin helemaal ni-' 'houd toch eens je mond! Ik hoef het niet te horen!' Schreeuwt hij tegen me.

Dan maakt mijn telefoon een geluidje ik negeer het maar Harry loopt naar me toe en pakt de telefoon uit mijn jaszak.

Eleanor: Hey Lou. Kom je. Ik wacht op je!

'Harry dit is absoluut niet wat het lijkt!' Maar hij gooit mijn telefoon weg. 'Volgens mij is dat het wel.' Ik loop weer dichterbij. 'Hazz' 'NOEM ME NIET ZO' hij is echt woedend ik word er zelfs een beetje bang van. 'Harry, dit is wat ze wil! Ons uit elkaar. Mij!' Walgend kijkt hij me aan. 'Weet je' fluistert hij. 'Dat is dan ook mooi gelukt' ik zet een stap dichter. En dan duwt hij me in het water en rent vervolgens weg.

Harry pov
Met tranen over mijn wangen ren ik door het bos en over de straat tot ik tegen iemand aanbots. 'Hazz, wat is er?' Ik werp me meteen in Nialls bezorgde armen. 'Louis... Eleanor.. ze' stamel ik. 'Kom mee' we lopen samen naar zijn huis. 'Mijn ouders zijn er niet.' Hij zet me op de bank en zet thee voor ons. Dan vertel ik hem het hele verhaal. 'Ik had dit nooit verwacht van hem' ik staar in het vuur van de open haard die hij heeft aangemaakt. 'Ik ook niet' Niall zucht. 'Niall, kan ik hier slapen?' Vraag ik voorzichtig. 'Natuurlijk' Niall loopt meteen naar boven om de logeerkamer voor me klaar te maken. Terwijl hij dat doet zit ik nog steeds beneden. Mijn telefoon trilt. Met pijn in mijn hart open ik de appjes.

Louis💚💙: Hazz
Louis💚💙: Hazza
Louis💚💙: Ik wil met je praten alsjeblieft!
Louis💚💙: Echt het was niets!
Louis💚💙: Ik houd echt alleen van jou Hazza...
Louis💚💙: Love.....
Louis💚💙: Kom naar huis en laat het me je uitleggen!
Louis💚💙: Harry please!
Louis💚💙: Oke dan. Ik snap dat je niet met me wilt praten. Hopelijk verander je van mening. Don't forget that i love you!

De pijn in mijn hart is nu nog groter en grote tranen rollen over mijn wangen. Niall komt beneden en gaat meteen weer bij me zitten. 'Het komt goed Hazz. Het komt goed'

Louis pov
Ik stuur hem allemaal appjes, die hij wel leest. Maar niet op reageert. Ik snap hem ook wel. Ik haat mezelf zo erg op dit moment! Wat zullen mijn vader, Anne en de rest van mijn zusjes hiervan zeggen. Nog niet eens gesproken over de andere jongens! Mijn oogleden voelen zwaar aan, Het was een lange dag. Maar ik wil niet slapen! Ik wil een manier vinden om mijn excuses aan te bieden. Maar langzaam beginnen ze toch echt dicht te zakken en kan ik er niet meer tegen vechten. Langzaam val ik in slaap.....

Wederom. Bedankt @larryshipper

voor dit idee! Thanks for reading!