AY TENİNDE

BÖLÜM-14

"Afra kapıya bak." Yataktan ayağımı süre süre çıktım. Kocaman evde kapıyı neden ben açıyordum acaba?

Annemin eli mi kopmuştu,aman aman nasıl yemek yiyeceğiz o zaman?

Kapıyı açtığımda yerde duran hediye paketini görüp aldım. Bu neydi anam?

İçeri geçip içini açtığımda dün beğenip almadığım kazağı gördüm. Gülümseyerek telefonumu aldım.

Afra:Sen ne kral çocuksun ne

Kuzey: Öyleyim öyleyim de ne alaka? sksnskmzksns

Afra:Kazak çok güzel sağol ♥

Kuzey:Ne kazağı kız

Afra:Sen bana kazak alıp eve yollamadin mı?

Kuzey:İstersen alırım tabi ama,hayır almadım güzelim.

Afra:He tamam o zaman pardon

Kazağa ters ters baktım. Kuzey almadıysa nereden çıktı bu?

Telefonum titrediğinde tekrar elime aldım.

Bilinmeyen numara:Önce Kuzey'e sordun dimi? Ne sandım ki zaten dksnsmnsksns

Afra:Sen kimsin

Bilinmeyen numara:Sen Kuzey seni görmüyor diye kızarken,beni görmüyorsun diye sana kızan biri.

Afra:Bak ben Kuzey'i dün sevmedim bugün unutayım. Ne olur bu topa hiç girmeyelim.

Kazağı giyinip Efe'yi beklemeye başladım. Tabiki kazağı giymemek gibi bir salaklık yapmayacaktım.

Bu büyük saygısızlık olurdu.

Okula girdiğimizde her zamanki masaya oturduk. Basım Efe'nin omzuna yaslıyken Kuzey Nazlı ile beraber masaya oturdu.

Kaşlarımı çatarak baktığımda Kuzey ellerini birleştirip bize döndü ve güldü.

"Hızlı oldu ama ben Nazlı'ya teklif ettim."

Dere ve Irmak aynı anda bağırırken ben donuk bir şekilde ellerine bakıyordum.

Gözlerim yavaş yavaş dolarken Efe elimi tuttu ve sıktı. "Ben rahatsız etmiyorum değil mi?"

Deren sinirle kıza bakarken Irmak hafifçe gülümsemekle yetindi. Eren kafasını hayır manasında salladığında ben ayağa kalktım.

"Şey,ödevim vardı unutmuşum tebrik ederim bu arada." Masadan biraz uzaklaştığımda biri sandalyesini sinirle geriye itti ve Irmak'ın sesini duydum.

''Sen gördüğüm en korkak insansın. Ödevin falan yok nereye kadar kaçacaksın?" Sinirle arkamı dönüp yanına ilerledim.

"Ne bu tavrın? Her sorunda bana mı patlayacaksın her şeyi bana mı yükleyeceksin? Kolay mı sanıyorsun sen asla seni sevmeyecek birini sevmeyi kolay mı sanıyorsun?"

Deren olacakları anlayıp hızla yanıma geldi. Beni kolumdan tutup çektiğinde Efe'de ayaklanmıştı. Deren ona durması gerektiğini söyleyip beni lavaboya yönlendirdi.

Elimi yüzümü yıkayıp kantine dönerken ona gitmesini hemen geleceğimi söyledim.

Kantin kapısından içeri baktım. Sen güçlüsün Afra hayatında daha büyük problemlerin oldu ve hepsini gülüşünün arkasına sakladın.

Yine aynısını yapacaksın. Yapmacık gülümsememi takınıp masaya oturdum.

Herkes bana dönerken tekrar güldüm. "Irmak'la atıştık biraz kusura bakmayın size patladı değil mi Irmak?"

Irmak başını sallayıp elimi tuttu. "Anlık bir şeydi üzgünüz." Üstümdeki kazağa gözüm iliştiğinde uçlarını elimle sıktım.

Bilinmeyen numara:Zor oldu değil mi? İyi misin? Ne olur iyi ol.

Afra:İyi değilim. İyi olacağım

Bilinmeyen numara:Afra Yılmaz sözü?

Afra:Afra Yılmaz sözü?

Kuzey kaşlarını çatıp telefonuma baktı.

"Kiminle konuşuyorsun sen?"

"Sanane?" Bana garipçe baktığını farkedip güldüm. "Yani sanane canım sevgiline bak sen belki manitam aa."

Nazlı gülerken Kuzey'de gülümsedi. Beni seveceğini düşünmüştüm değil mi?

Yazık sana Afra.

Nazlı masadan kalkınca son sözlerimi Kuzey'in yüzüne bakarak yazdım.

Aa:Biliyor musun beni sevebileceğine inandım nsmsmsmdkdmdkmd

Aa:Lan çok komik dheol mi dksnkznsdm

Aa:Deidm ki dneiz seni svee rkizim

Aa: Sevmedin

Aa:Neyse

Aa: Gülüşüne sağlık,çok ağlattı.

Kuzey kişisi engellendi

Kuzey kaşlarını çattığında yüzünde gördüğüm üzgün sıraya üzülmedim.

Ben daha üzgündüm,gerçekten ben çok daha üzgündüm.