AY TENİNDE

BÖLÜM-18

Kuzey:Benden kaçıyorsun

Afra:Yalana bak yalana

Kuzey:Afra smnsksnksnsdmlsms

Afra:Yazma bana pis

Kuzey:Afra güzelim sksnlsmsk

Afra:

Afra:Sana böyle bakıyorum

Kuzey:Böyle de güzelsin tü tü tü maşallah

Afra:Dalga geçmesene trbysz

Kuzey:Dalga geçmiyorum ki

Afra:Ne zamandan beri biliyorsun pislik herif

Kuzey:Valla kokun boyun göz rengin adın falan her şey ortadaydı ama tam olarak Afra bu diyemedim hiç bir hafta önce engelliyken emin oldum işte.

Kuzey:Hiçbir defter mühim değil. Adını ve hakkındaki her şeyi biliyorum

Afra:Seni sevdiğimi bilemedin

Kuzey:Konduramadım sadece

Afra:Neden Nazlı'yla sevgili oldun neden hem anonime hem bana yaklaştın?

Kuzey:Sen olduğunu düşündüğüm için sana yaklaştım.

Kuzey:Sonra da bizden olmaz deyip Nazlı'yla unutmaya çalıştım

Afra:

Kuzey: Üzgünüm

Afra:Neyse yazma bana daha istemiyorum

Kuzey:Ne demek istemiyorum

Afra:İstemiyorum işte niye anlamadın?

Kuzey:Beni seviyorsun

Afra:Eeee

Kuzey:Ben de sana karşı boş değilim

Afra:Bak işine geçti o iş

Kuzey:Dalga mi geçiyorsun olum benimle

Afra:Oynamasaydın benimle bak işine.

Her ne kadar sinirlesem de içimdeki mutluluk daha fazlaydı.

Sonuçta benden hoşlanıyordu ve ben olduğumu bilerek benimle konuşuyordu. Odamın kapısı hızla açılınca bana bakan 4 kişiye şaşkınlıkla baktım.

Eren,Irmak,Deren ve Efe bana kapıdan sırıtıyordu tek tek odaya girdiklerinde hepsi yatağıma oturdu.

"Öğrenmiş."

"Terslemişsin."

"Kimin ikizi be aferin sana."

"Anam ne hissediyorsun?" Hepsine teker teker bakıp derin bir nefes aldım.

''Tersledim çünkü beni unutma için başkasıyla oldu olmayız biz ne ya su an için iyi hissediyordum. Ve siz nereden öğrendiniz hemen?"

Hepsi birbirine baktığında erkekler hemen odadan çıktı kızlar kaçmaya yer ararken kollarından çekip yatağa yeniden oturttum.

"Dökülün."

"Bız sensiz grup açıp Kuzey'le dedikodunu yaptık." Gözlerimi kırpıştırarak onlara baktım.

"En azından dürüstsünüz." Omzumu silkerek yatakta uzandım yarın uzun bir gün olacaktı.
*******

''Afra bir bakar mısın?" Kuzey'in sesini arkamda duyunca çıktığım merdivenleri ikişer üçer çıkıp koşmaya başladım.

Arkamdan koşarken bağırmayı da ihmal etmiyordu." Düşeceksin yavaş."

Sınıfa girdiğimde çantamı gelişi güzel fırlatıp dolabın içine girdim.

Bir süre sonra kapak açıldığında Kuzey'le göz göze geldik.

Çığlık atarak dolaptan çıktığımda bağırmaya başladım. "Sapık bu sapık koruyun beni." Tüm sınıf bu halimize gülerken onlara söylendim.

Arkadaş değil miydik biz? Kopya çeker birbirimize kollamaz mıydık?

Dersi kaynatmaz mıydık? Bu kadar mıydı aşkımız? Hepsine ters bir bakış atıp sırama ilerlemeye başladım.

Kolumdan çekilince mecbur tekrar ona döndüm. "Nereye kadar kaçacaksın." Sırıtarak kolumu kurtardım.

"Yol nereye kadar izin veriyorsa." Koşarak sınıftan çıkacakken öğretmenle çarpıştım. "Yol buraya kadar izin veriyormuş."

Kuzey gülüp beni kolumdan tuttu ve spor salonuna götürdüğünü tahmin ederek peşinden ilerledim.

Salona girdiğimizde kimsenin olmaması işime geldi ve tribüne oturdum.

"En baştan anlat." Kuzey'e bakmak yerine gözümü etrafta gezdirdim.

"Mavilerini benden kaçırman hiç hoşuma gitmiyor." Gözlerimi devirerek yüzümü ona çevirdim.

"Neyi anlatim sevdim yazdım kardeşim dedin,sonra vaz geçtin sevhili yaptın şu an karşımdasın. Büyük gavatsın söylemesi ayıp değil."

Kuzey hayran olunası gülüşünü sunup ellerimi tuttu. "Bence artık olabiliriz." Ellerimi çekip ben güldüm bu sefer."

"Ne demiş Mert Şenel;"Savaşmaya hazır değilim, barışmaya da yokum."

Bölüm nasıldııı???