Chances(Faith & Hans love story)

second chance?

Magmula nang insidenteng iyon ay napansin na ni Hans ang isang motorsiklong nakasunod lagi sa kanya.

Kahit saan siya magpunta ay nakasunod ito.

Almost one week na din ang lumipas after na iskandaluhin siya at buntutan na parang aso ni Rebecca.

And now,eto.
Bagong follower niya.
Minsan na niyang tinangkang komprontahin ito,subalit mabilis na tumatalilis ito.

Kaya kinutuban siya na asset ito ni Rebecca.

*******
Emily's POV

It was six in the morning pa lang,but manang cel wake me up na.
I told her na gisingin ako mga 9am pa dahil may scheduled meeting ako with my wedding coordinator.
By the end of the month ay ikakasal na ako sa aking Singaporean fiancé.

"May bisita ka kasi.."

Ang sabi ni manang cel na humingi ng pasensiya sa akin sa maaga niyang pagbangon sa akin.

Kaya kahit ayaw ko pa bumangon,.ay tumayo na din ako and fix myself.

I just wear my silk white robe.
Gusto ko lang harapin ang "bisita" ko daw and planning to get sleep again.

Pero nang makababa na ako ng stairs at nakita ko sa sala ang nasabing bisita, nawala ang antok ko.

Napalitan ng inis, parang feeling ko,tumaas ang dugo sa ulo ko.

After the incident two years ago,di ko na ginustong makita ang taong ito.

"MANANG CEL!!!"

Malakas kong hiyaw, na mabilis namang tinugunan ng tinawag ko,

"Ano ba iyon,iha?"

"Sinong nagsabi sa inyo na magpapasok ng hayup sa bahay na ito?!"

Tinapunan ko ng tingin ang bisita.

"Pasensiya ka na,. Nakakaawa naman,saka pinsan mo naman siya,at andito ka naman kaya pinapasok ko na.."

"Walla akong PINSAN!" Pinagdiinan ko talaga ang huling salita.

"Emily.. Sorry na.."

Sabi niya sa akin.
Kita ko ang sincerity sa mga mata niya.
Pero ang inis ko ay naroon pa rin.

"...alam kong nagkamali ako na pagbintangan ka,imbes na pasalamatan dahil sa pagbantay sa mag ina ko..naguluhan lang tlg ako,Emily..sorry na.."

Maluha luha niyang sabi sa akin.
Alam ko naman na wala siyang kasalanan sa part na yun, masakit lang talaga marinig na pagbintangan ka.
Wait? Did he say mag-ina ?
Oh well, good thing na di niya pinag iisipan ng masama ang bff ko.

Yes,I admit it,itinago ko kay Faith ang nakita ko about him, but the letter issue?
No.
I'm not that kind of stupid para gumawa ng ganon.

"Fine. Apologies accepted. You may go now. I need my nap,I have my schedule meeting later." Sabi ko ng may lamig na trato.

"Pasensiya ka na sa akin kung dito ko naisipang pumunta, gusto ko sanang puntahan si Faith,kaso iniiwas ko siya sa taong sumusunod sa akin.."

What? Alam na niya kung nasaan si Faith?
Kelan pa?
Tila parang nabasa naman niya ang iniisip ko.

"May ilang buwan ko na ring alam kung nasaan na sila ngayon..aksidente lang na nakita ko siya,.sinundan ko,and that's it.
I want to say my apology,but I'm scared to do so, tumingin ka sa labas ng bahay ninyo,."

Walang alinlangan naman akong sumilip sa bintana,bahagya kong binuksan ang blinds ng bintana, and i saw a man standing not so far from our house, wearing black cap and sunglasses, faded jeans and shirt, nakatingin siya sa bahay na tila nag aabang na may lumabas.