Güven Bana ~yarı texting~

2.4

"LİNA!!"

Test kitaplarıyla bakışırken abimin bağırışını duyduğumda yerimden sıçradım ve düşecek gibi oldum. Son anda kendimi toparladığımda telaşla yatağımdan kalktım.

Salona hızlı bir giriş yaptığımda gözlerini kısmış bir şekilde bana bakan abimle göz göze geldim. "Bana söylemediğin bir şey var mı kardeşim?"

Gözlerimi kırpıştırdım, neyden bahsediyordu? "Ne gibi bir şey?" dedim ve kollarımı önümde bağlayıp abime bir adım daha yaklaştım. Abim sinirle güldü. "Bir sevgilin olduğundan ve bu sevgilinin arkadaşları ile buluşmaya gittiğinden ne zaman bahsetmeyi planlıyordun?"

Kalbim birden hızlı hızlı atmaya başladığında stres bütün vücudumu esir almaya başladı. Ağzımı konuşmak için açtığımda abim elini kaldırdı. "Hiç boşuna konuşmak için uğraşma, kafedeki garson arkadaşımdı. Her şeyi görmüş."

Hızlı hızlı nefes alıp vermeye başladığımda beynimde bir kargaşa hüküm sürmeye başladı. Bu işin içinden nasıl sıyrılacaktım. Abim düşünür bir şekilde kaşlarını çattığında "Ne düşünüyorsun?" dedim aniden.

Abim "Hah!" dedi dalga geçercesine. "O pezevengi mi yoksa seni mi dar ağacında sallandırmalıyım, diye düşünüyordum."

Dudağımı dişlediğimde söyleyeceklerimi kafamda kurguladıktan sonra aklıma birden daha parlak olduğunu düşündüğüm bir fikir geldi. Abime doğru sinsice sırıtarak bir adım daha yaklaştım. "Peki ya ben abicim; ben Alisa'yı mı yoksa seni mi dar ağacında sallandırmalıydım?"

Abimin anında ifadesi değişti, bozulmuştu. Sonrasında konuşmasına zaman vermeden devam ettim. "İnanır mısın inanmaz mısın bilmiyorum, açıkçası fazla umursamıyorum ama bil diye söylüyorum: O her şeye muhalefet olan garson arkadaşın her ne gördüyse hepsi sahteydi, bir arkadaşım ve ben birbirimizi saçma sapan durumlardan kurtarmak için sevgili rolü yapıyorduk."

Good job girl!

Arkamı dönüp abimin ne söyleyeceğini umursamadan odama yürürken abimin sesiyle durdum. "Saçma sapan durum dediğin her neyse ben yardım edebilirdim."

Güldüm. "İnan bana, yardım edemezdin." dedim ve odama girip kapıyı kapattım. Anında gevşeyen kaslarım birden yorgunluk hissi uyandırdı. Yatağıma uzandıktan sonra telefonumu elime aldım.

Olanları düşünmeye başladığımda gözlerimi devirdim. Abim kendimi bildim bileli hep korumacı davranırdı. Bir kere sokakta bana sesini yükselten ve üzerime yürüyen bir erkek çocuğuna saldırdığı için sokaktaki ebeveynler tarafından sevilmeyen bir çocuk olmuştu, adı haylaza çıkmıştı. Bu korumacı ve sinirli tavırları beni çok sıktığı için erkeklerle ilgili bir problemim olduğunda problem şiddete varan bir şey olmadığı sürece kendim halletmeye çalışıyordum. Ondan koruma dilenmek hoşuma gitmiyordu ve kendimi bir erkeğe muhtaç gibi hissetmekten nefret ediyordum.

Sevda ve Alisa ile kar tatili muhabbetini ettikten sonra Sevda, Emre'yi linç etmeye gittiğinde ders çalışmaya geri dönmüştüm ve şu an ders çalışmaktan sıkılmış bir haldeydim. Gizemli ile olan konuşmamıza girdim ve mesaj yazdım.

Lina: Abim Özgün ile sahte sevgili buluşmamızı öğrenmiş, az kalsın dar ağacında sallanacaktım.

Gizemli: Hasşktşr

Gizemli: Bi gözüm korkmadı değil yani

Gizemli: Nasıl kurtuldun?

Lina: Kurtulmadım dar ağacından yazıyorum şu an lfallslalwlkwlw

Lina: Şaka bir yana gerçeği söyledim ve onu biraz kendi yaptıklarıyla vurdum.

Lina: Çok havalı hissediyorum dlsldlelwppwpw

Gizemli: Kız kardeşim olduğundan dolayı senin tarafını değil abinin tarafını tutuyorum, onu en iyi ben anlarım :)

Lina: HA İN

Lina: Vatan haini!

Gizemli: Biz burda kürtaj yapıyık

Lina: YA KFAKDKWKLSLEOSOW

Lina: Bayılıyorum seninle eski gündem hakkında konuşmaya

Gizemli: Ben de sana bayılıyorum

Lina: Hsktr

Gizemli: Sen benimle konuşmaya bayıldığını söylediğinde ben de böyle hissettim işte gülüm

Lina: Vaaay

Lina: Yaşadığımı yaşatırım diyorsun ha?

Gizemli: Aynen öyle bacım

Lina: Bacım deme lazım olur

Gizemli: HAY AQKSKWKKSWOXPPSPSPWPWPWPWPMDKSKSQLLSLQLSLWLS

Gizemli: Bana böyle şeyler deme kızım kalp krizi falan geçirebilirim bir gün

Lina: Allah korusun

Lina: Sen bana lazımsın

Gizemli: Senden bunları da duymak varmış be Lina

Lina: Dur dahasını da söyleyeceğim hazır ol

Gizemli: Heyecan yaratma kızım ya

Gizemli: Bizdeki de kalp

Lina: Bazen diyorum ki iyi ki bana mesaj atmışsın

Lina: Ben kendimi bildim bileli hep özgüveni eksik bir kızdım, sokakta yolumu soramayacak kadar soyuttum insanlardan

Lina: Ama sen geldin, birden bire asla yapamam diyeceğim şeyleri yapabilmeye başladım

Lina: Bana ne yaptın cidden?

Gizemli: Muhtemelen bana yaptığın şeyi :)