Lina: Görkem?
Lina: Hatırladın mı?
Görkem: Bak...
Görkem: İnsan insana benzer
Görkem: Belki de yanılıyorumdur bilmiyorum
Görkem: Umutlanmanı da istemiyorum
Lina: Söyler misin artık
Lina: Heyecanlandırmasan olmaz değil mi?
Görkem: Tamam
Görkem: Muhtemelen değildir ama
Görkem: Sanırsam ben Özgün'ün bir yakınını tanıyorum
Görkem: Ona bayağı benzeyen bir adamla babam ortak olmuştu da
Görkem: Yine klasik bir iş yemeğine babamla gitmiştim
Görkem: Karşımdaki kişinin yanında yaşı 15 olan bir kızı vardı.
Görkem: Yanlış hatırlamıyorsam babamın iş ortağının adı Aydın'dı
Görkem: Çok benziyorlar babası olabilir
Görkem: Ama zaten ailevi sıkıntılar yaşıyorsa babasını tanımam bir şey ifade etmez sanırsam
Görkem: Lina??
Görkem: Kesin heyecandan bayıldı bu...
Görkem: Ayılınca yazarsın
(Görüldü•)
****
Kalbimi tutup odamda yere oturup duvara yaslandım. Kalbim öyle hızlı atıyordu ki buna inanamıyordum. Umutlanmamalıydım, insan insana benzerdi sonuçta ama Özgün'ün öz babası olma ihtimali vardı. Aklımda oturmayan şeyler de vardı, mesela Özgün'ün babasının varlıklı biri olduğunu düşünmemem gibi...Çünkü annesi zorla üvey babasıyla iş ortaklığı meselesinden evlendirilmişti. Özgün'ün öz babası eğer varlıklı biriyse başka sıkıntı çıkmadığı sürece Özgün'ün annesiyle aralarına herhangi bir durum giremezdi. Tabii bir sürü olasılık vardı ve bunları düşünemeyecek kadar umutlanmıştım.
Kendi kendime gülmeye başladıktan sonra düşündüm. Özgün'ün babası eski aşkının eziyet çektiğini ve bir çocuklarının olduğunu bilseydi onları kurtarmaya çalışır mıydı? Bunu düşündükten hemen sonra beynimde karşıt bir düşünce belirdi: Adamın kızı olmuş ve yeni bir hayat kurmuş, belki de eskilere dönmek istemez. "Ama öz oğlu tehlikede, aşkı için değil oğlu için yapmalı..."
Kendi kendime konuştuktan sonra ayağa kalktım ve telefonumu elime aldım. Görkem'den o adama ulaşmanın yollarını öğrenmeliydim.
****
Lina: Merak etme sadece heyecanlandım
Lina: Aydın Bey'e ulaşma şansın var mı Görkem?
Lina: Bana yardımcı olabilir
Görkem: Babam eminim ulaşabilir
Görkem: Ama emin misin?
Görkem: Ailevi bir mesele varsa kendi aralarında çözmesi gerekebilir
Lina: Konu daha karışık
Lina: Lütfen babana adamın iş yerinin adresini sorabilir misin?
Lina: Ailevi meseleden ibaret olsa zaten hiç girişmezdim
Lina: Lütfen Görkem...
Görkem: Lina sakin ol
Görkem: Tamam babama soracağım
Görkem: Bekle beni
Lina: Tamam
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Güven Bana ~yarı texting~
Cerita PendekAyaklarımı bağlayan, ruhumu zincirleyen bu duygu; benim lanetimdi. Asla "Ben böyleyim." diyemedim. Hakkımda söylenen her söz tenime sicim gibi yağan buz taneleri gibiydi. Kozama kapandım, kırıldım. Küçük bir umut ışığı bir gün perdemden içeri sızdı...
