| Bölüm 10 /ÜMİT ÇİÇEĞİ~

10.7K 458 82
                                    

Veeee geri döndüm 🙋🏻‍♀️.

Nasılsınız bakalım?
Ben çok iyiyim, çünkü bu hafta çokça güzel yorumlar aldım 🌷

Her birinize çok teşekkür ederim ✨

E o zaman uzatmadan hadi bakalım upuzuun bir bölüme başlayalım...🌱

(Bu bölüm DÜZENLENDİ.)

~~~~~~

Fısıltı gibi dökülmüştü duâm dudaklarımdan...

Gözlerim, puslanmış hüzünlü maviliklere kaydı. Donmuş gibi aynı pozisyonda kalmış kapıya bakıyordu.
Canan abla mutfaktan başını çıkarıp bize seslendiğinde bile hiç bir tepki göstermeyen bedenine endişeyle yaklaştım,

"Boran?"
Omzunu bir iki kere sarsmam sonucunda bana baktı.

"Kahvaltı hazır,"
Transtan çıkmış gibi bakan bakışlarını düzeltip başını salladı ardından bu katta ki banyoya doğru sürdü arabasını,

Mutfağa girdiğimde Canan abla bir yandan tepsiye çatal ve bardakları koyarken bende ocakta demini almış çayı salonda ki masaya koydum.
Mutfağa döndüğümde Canan ablanın sıcak sesi doldurdu etrafı.

"Sağol güzel kızım,"
sevecen tavrı hemencecik ısınmama hatta alışmama olanak sağlıyordu,
"Ne demek Canan abla,"

Salonu görebilirmiş gibi sorgulu gözlerle kapıya baktı,

"Boran Ağam nerede?"

"Banyoya gitti galiba."
Başını sallayıp eliyle salonu işaret etti,

"Buyur, hanım gelin sen otur kalanı ben yaparım."

"Olmaz öyle şey ben yaparım zaten bir şey kalmamış yapmışsın her şeyi,"

Şefkatle yüzüme bakıp,

"Tam hanımıma göre gelinsin, onun gibi temiz kalpli mis yürekli."

Ne diyeceğimi bilemeyip başımı önümde birleştirdiğim ellerime çevirdim,

"Tamam o zaman kızım bende diğer işleri yapayım bir şeye ihtiyacın olursa seslen bana he mi?"
Başımı sallayıp ocakta kaynamış yumurtaları soymaya koyuldum,

Onları da masaya alıp çayları doldurunca Boran salon girişinde gözüktü, yüzü hafif ıslanmıştı.

Bana bakmadan yerine geçip arabasını durdurdu.

İçimi çekip sandalyeme oturdum ve sükunet içindeki kahvaltımızı başlatmış bulundum...

***

Güneş çok parlaktı rengini sevene, ay çok mattı güneşini sevene...

Gökyüzüne dalmış bakışlarımı odamızın penceresinden alıp banyodan çıkan Boran'a baktım.

Umut Bey gelmiş, duştan sonra giyinmesine yardımcı olmuştu.

Bizim banyoda iki tane duşakabin vardı; biri benim aldığım diğeri ise Boran'a özel yapılmış olan.

Banyosunu kendisi yapıyor Umut hemşir sadece giyimine, kuşamına ve istediği sürece Boran'a yardımcı oluyordu.

Bu duruma her ne kadar mecbur olsa da Boran'a can sıkıntısı verdiği her açıdan belliydi.

Bakışlarımız kesiştiğinde gözleriyle uyarır gibi ayağımı altıma katladığımda gerilip, hafif yukarı çıkan eteğime baktı.

HÜKMÜBÂHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin