Bu kitap; olmayan törelerin renklendirilmiş hali değil,
Bir yürek yangını,
Umut buhranı...
Bu bir kırık mavinin buruk kahveye bulanma hikayesi...
.
Yarım ruhla hayata tutunmaya çalışan bir adamı,ona ruhundan ruh üfleyen bir kadını hayatınıza dahil...
Kendimi çok tuhaf ama bir o kadar da güzel hissediyorum.
19 Mart gecesi hazırlıklı olun bakalım :)
Hükmübah'ın ilk yılını doldurduğu gecede buluşmak dileğiyle diyerek başlayalım bu bölüme o zaman...🌛
~İyi okumalar~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
___________
"Evine git..."
Ne kadar da kolay dökülmüştü bu kelimeler onun ağzından.
Nasıl da çabuk silmişti beş aylık evliliği.
Odanın kapısını aralamasını kesik hıçkırık, ve yaşlı gözlerle izlemiştim. Gidiyordu, tam da düşünmeye çekindiğim şeyi yapıyor ve kesinlikle bana ait olmayan bir günahı benim mebus defterime işliyordu.
"Oğlum bu ne gürültü?!" Açılan kapıdan içeriye hızla Ahsen teyze girdi.
Yerde gam sürdüren elimi yavaşça yerden kaldırıp yüzümde ki yaşlara uzandım, Kolum ve bileğimle gelişi güzel göz yaşlarını kurularken Ahsen teyzenin gözleri korkuyla beni buldu.
"Hazal! Ne oluyor dedim burada?"
Boran yavaşça yerde yanıma oturan annesine baktı.
"Valizini hazırlamasına yardım edin. Gidecek."
Ahsen teyzenin gözleri şiddetle açıldı. "Ne demek gidiyor, oğlum ne diyorsun. Bu kızın hâli ne böyle?!"
Boran'ın yüzü tüm karmaşıklığa rağmen ifadesizliğini itinayla taşıyabiliyordu.
"Siz karışmayın anne. Hazal yarın gidiyor."
Tek söylediği cümle ve ardından odadan çıkışı...
Beni bu kadar kolay yıkabildiğine şahit olmak genzimden bir hıçkırık daha salıdı.
Zihnim anın yoğunluğuyla ayaklanıyordu.
Evet, gidecektim ama ben, benim olmayan bir suçu üstlenmeyecektim!
Ahsen teyzeden destek alarak soğuk zeminden ayaklandım. "Gel kızım, elini yüzünü güzelce yıkayıp bana olanları anlat."
Başım bilinçsizce onayladı. Onların da Boran gibi tepki vermelerine korkuyordum ama korkunun ecele faydası yoktu. Bugün bütün yalanlarımdan arınıp evime dönecektim...
