FANBOY MATERIAL {nAmJiN}

9.ချစ်သူဘဝသို့ခြေလှမ်းခြင်း

"အိပ်ပျော်သွားတာလား ကလေး။"

သူ့ရင်ခွင်ထဲတွင် ခဏလောက်နားချင်ပါသည်ဆိုကာမှ အလိုက်မသိမေးလာသော Kim Namjoon ဆိုသည့် လူကြီးအား ကျွန်တော်ထုရိုက်ပစ်လိုက်ချင်ပါသည်။

စိတ်တိုတိုနှင့်ဘာမှပြန်မဖြေပြန်တော့ လူကိုသူ့ရင်ခွင်ထဲကနေအတင်းဆွဲထုတ်လာပြန်သည်။

"ဘာလဲဗျာ...။ ခဏလေးငြိမ်ငြိမ်နေချင်လို့ပါဆို။"

"သြော်...။ဟုတ်လား။ အင်း..အင်း။ နေနေ။ ကိုယ်ဖက်ထားပေးမယ်။"

ဘယ်လိုလူကြီးမှန်းလည်းမသိဘူး။ တည့်တိုးပြောမှအထာနပ်တတ်​​သော အကျင့်ကို ပြင်​ပေးချင်လှ၏။

ကျွန်တော်တကယ်ပင်ပန်းနေပါသည်။ မထင်မှတ်ထားသောကိစ္စများက ဆက်တိုက်ဆိုသလိုဖြစ်လာတော့ ကျွန်တော်ဘဝက ဇာတ်ကွက်မရှိဘဲ ရောက်တတ်ရာရာရေးနေသော ဝတ္ထုတစ်ပုဒ်နှယ်။

မှန်ပါသည်။ Hyung ပြောတာမှန်ပါသည်။ ကျွန်တော်ဒီအကြောင်းတွေကိုဘယ်သူ့ကိုမှမပြောဘဲထားခဲ့ခြင်းဖြစ်၏။ ကျွန်တော်အဲ့ဒီ့အလိုက်ကမ်းဆိုးမသိတဲ့သူကြီးကိုချစ်မိနေပြီ။

မုန့်လုရင်းစတွေ့ခါစကတော့ ငယ်ငယ်ကအစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်ကိုပြန်တွေ့သသလိုမျိုး သိပ်ပျော်ခဲ့မိပေမဲ့ ကျွန်တော်မတရားကြံခံရတဲ့အချိန်လောက်ကစလို့ အဲ့လူကြီးအပေါ် ခံစားချက်တွေမရိုးသားနိုင်တော့တာ သိလာခဲ့ရ၏။

ကျွန်တော်တကယ်ပဲဒီအကြောင်းအရာတွေကိုမသိသာအောင်မျိုသိပ်ခဲ့သည်။ သူ့အရှေ့မှာလည်းအရမ်းကြီးအကဲပိုမပြဘဲ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နေနိုင်အောင်ကြိုးစားကြည့်သည်။ သ​ဘောကျရသူ၏စိတ်ဝင်စားမှု၊ ဂရုစိုက်မှုကိုခံချင်ကြတဲ့ လူ​တွေထဲကလူတစ်ယောက်ဆို​သော်ငြားပေါ့။ သူ့ကိုစိတ်ဆိုးခဲ့ရတာ ဒီခံစားချက်ကြောင့်လည်းပါပါသည်လေ။

ခက်တာက ခံစားချက်ကိုမနည်းထိန်းထားရတာ အရူးတစ်ယောက်လိုဖြစ်လာတာကြောင့် Diary လေးတစ်အုပ်မှာ တစ်ယောက်ယောက်ကိုပြောပြနေသလိုမျိုး ချရေးခဲ့မိ၏။ အခုသူကအဲ့စာအုပ်ကိုတွေ့သွားတယ်ဆိုတော့ မျက်နှာပူမိသည်။