Wrong Suspicion

Chapter 17

Faith's Point of View

Nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. At dahil nakikiliti ako sa buhok ni Eimerson!

Tinitigan ko ang mukha niyang payapang natutulog. Bakit ganon? Ayokong mapalapit sa kanya pero hinahayaan ko siya sa mga ginagawa niya sakin.

"I miss you too" sabi niya at unti unting minulat ang mata niya.

"Huh?" Takang tanong ko.

Nangangalay na ako sa pwesto ko. Naka pulopot pa rin kasi ang braso niya sakin.

"Halata kasing miss na miss mo ako sa way ng pag titig mo" sabi niya. Naramdaman ko ang pag iinit ng mukha ko.

"Titig? Yuck ang assuming mo" pag tanggi ko pero nakangiti naman ako na mukhang timang.

"You're smiling, pinapatawad mo na ba ako?" Tanong niya.

Ngumiti lang nagpatawad na agad? Hanep!

Napatitig ako sa mukha niyang naghihintay ng sagot ko. Inaamin ko Mahal ko pa rin siya. Pero sa tuwing pumapasok sa isip ko yung ginawa niya. Nakakalimutan kong mahal ko siya.

"I always wanted to forgive you. But that thing is always stopping me. Im now ready Eimerson. Im now ready for your explanation. Linisin mo ang pangalan mo sakin" sabi ko at tinanggal ang pag kakayakap niya sakin.

Umupo ako sa kama at hinarap siya. Naka upo na din siya ngayon paharap sakin.

"Dumating ako ng araw na yun Faith. Nandun ako para dumalo sa kasal natin. But I saw you hugging him sa harap mismo ng mga taong importante sa buhay natin. Sa harap mismo ng pari na dapat ay magkakasal sa atin" sabi niya at may tumulong luha sa kaliwang mata niya.

▶▶FLASHBACK◀◀

Sobrang sama na ng pakiramdam ko ngayon. Halos dalawang oras na ang nakalipas pero di pa din siya dumadating.

Today is my wedding with Eimerson. Pero ni- anino niya ay di pa naligaw sa simbahan na ito.

"Anak, dadating siya baka may importanteng inasikaso lang. Wag ka muna mag isip ng kung ano ano. Mahal na mahal ka niya diba?" Pagpapalakas ng loob sakin ng Mommy ko.

"Im okay Mom." sabi ko at nginitian siya.

Umalis din si Mommy at lumapit sa parents ni Eimerson. Nakakagulo na ngayon dito sa simbahan.

'Baka naman di na dadating yun?'

'Baka di siya mahal ni Eimerson'

Naramdaman ko ang pag patak ng luha ko at nag sunod sunod yun. Napahikbi na din ako sa mga naiisip ako.

"Hey Faith, don't cry please" sabi ni Gab at yinakap ako. Di ko man lang napansin ang pag lapit niya.

Gab is my Bestfriend. Inamin niya din sakin na di lang basta bestfriend ang tingin niya sakin. He also love me as a girl. Pero ipina ubaya niya ako kay Eimerson, kasi nakita niya daw na nagmamahalan kami.

"Di niya na ba ako mahal? Kaya ba di siya pumunta? May iba na ba siya" Sunod sunod kong tanong at lalong lumakas ang hikbi ko.

Mabuti pa si Gab. Nandito ngayon. Asan na ba kasi si Eimerson.

"Shhh No. Mahal na mahal ka niya. May rason siya kaya wala siya ngayon" sabi niya at yianakap ako ng mas mahigpit.

Yinakap ko nalang din siya at ngumiti. Im thankful na nandito siya.

Tama mahal ako ni Eimerson kaya kailangan ko munang marinig ang side niya bago mag conclude ng kung ano ano.

▶▶END OF FLASHBACK◀◀

"He's just comforting me" sabi ko

"I know, nalaman ko yun makalipas ang ilang araw. Nagka usap kami nun" sagot niya.

"Then bakit di ka nag pakita sakin? Bakit na late ka sa oras ng kasal natin?" Tanong ko.

"Napalaban kami ng grupo ko sa Mafia ng Mayfeu. At pinangunahan ako ng selos kaya di na kita linapitan. Naisip ko kasi na baka nahulog ka na din sa kanya. Alam ko kasi na may gusto siya sayo nung mga panahon na yun" sabi niya.

Unti unti kong napagtagpi tagpi ang mga pangyayari. Pero may isa pa.

"Pero bakit hinalikan mo-----" natigilan ako ng marinig ko ang mga boses nila Adrian sa labas ng kwarto ko.

"Nakita niyo ba si Eimerson?" Rinig kong tanong ni DeanMark.

Nanlaki ang mata ko at napatingin kay Eimerson na naka kunot ang noo ngayon.

"Hindi nga eh, pinuntahan ko yung kwarto niya. Wala naman siya dun" rinig ko ding sabi ni Adrian.

"Gisingin mo na nga si Faith" sabi ni Dean.

"Hala baka makita ka nila dito!" Tarantang sabi ko at tinakpan ng kumot si Eimerson.

Tinanggal niya naman agad yun na naka kunot ang noo. Mas nataranta ako ng kumatok na si Adrian sa kwarto ko.

"FAITH! NARIRINIG KO NA BOSES MO! LUMABAS KA NA DIYAN" sigaw niya

At huli na para itago ko pa si Eimerson. Nabuksan na nila yung pintoan ko. Parehas silang nanlalaki ang mata sa nakita nila.

"ANONG GINAGAWA MO DITO SA KWARTO NI FAITH?!" Gulat na sigaw ni Dean.

"We make love"

******************
Please vote and comment.

Written by: Peach_Daday