Wrong Suspicion

Chapter 16

Faith's Point of View

"Yes" maikling sagot ni Rex

"Dahil din sa nangyaring away kanina. Malamang nahulaan na nila na kayong dalawa ang hidden member ng grupo" sabi ni Dean.

"Wala akong pake" sabi ko kaya sinamaan na naman ako ng tingin ni Adrian

"Member nila si Niel" sabi ni Adrian na seryoso ang tingin sakin.

"Ano na naman?! Di ko naman ka ano ano yun" sabi ko ng mapansing may pinapa hiwatig ang mga tingin niya.

"Diba nanliligaw sayo yun?" Sabi ni Rex at sumandal sa upuan niya.

"What?! Of course not" sabi ko at isiniksik ang sarili ko kay DeanMark.

"Who the hell is that guy?" Seryosong tanong ni Eimerson.

Natawa naman ng sabay-sabay sina Rex, Dean, Adrian at pati si Jeyra.

"Hey! What's funny?" Iritang tanong ko at umupo ng maayos. Inirapan ko din sila kasi ayaw nila tumigil.

"Wala lang baka kasi pag nalaman niyang magiging magka- laban kayo lalong ma- inlove sayo" sabi ni Rex na naghahabol pa nga ng hininga.

"Yuck, tangina" sabi ko ng nandidiri.

"Malakas ang grupo nila. I can say na 70% pwede nila tayong matalo" sabi ni Dean.

"Natatakot kayo?" Natatawang tanong ni Jeyra.

"KAMI?! TAKOT? ASA!" sigaw ni Adrian na parang nag yayabang.

"Easy ka lang, wag mong sigawan yan" sabi ni Rex

"Hindi sila patas lumaban. Idagdag mo pa na Mafia Boss ang tatay ni Jenard. Kaya ang yabang ng hayop na yun eh" sabi naman ni Dean na parang nabwe bwesit.

"Eimerson, diba mafia boss ka din?" Tanong ni Jeyra na tinanguan lang ni Eimerson.

"Malaki ang maitutulong satin nun" dugtong ni Jeyra na may galak sa boses.

"Mababa pa ang rango ko sa Mafia world. And I can't risk my position just to win this shitty battle" sabi ni Eimerson

"Edi wag" pabalang na sagot ko kaya nilingon nila ako.

"Ano ba Faith. Umayos ka nga, seryosong usapan toh eh?!" Sabi ni Dean. Nag kibit balikat nalang ako.

"Wag kasi kayong nega. Matatalo natin sila" sabi ko at tumayo na.

"Oo nga magaling naman na ako sa one to one fight eh" pag-mamayabang din ni Jeyra at tumayo na.

Hinila ko na si Jeyra pa akyat at di hinintay ang mga sasabihin nila. It's almost 3 in the morning pero wala pa rin kaming tulog.

"Faith. The truth is, Im scared" sabi niya. Nakapulupot ang braso ko sa braso niya ngayon.

Kasalukuyan kaming uma- akyat sa hagdan. Tiningnan ko siya saka napa buntong hininga.

"Then bakit tinanggap mo yung offer to be part of this gang?" Tanong ko.

"I want a revenge for my little brother" sabi niya na nakatingin sa kawalan.

"You never told me anything about him" nakangiting sabi ko.

Ngumiti din siya pero halata mong malungkot siya.

"Ikaw din naman eh. Bestfriends tayo pero di pa kita kilala" sabi niya at humarap sakin.

Nasa tapat na kasi kami ng kwarto ko. We really do have reasons why we joined this group. Dahil di naman siguro sasali dito si Jeyra kung para sa wala lang. Mabilis siyang pang hinaan ng loob. Matatakutin siya, yan ang mga napansin ko sa kanya sa mga panahong nakasama ko siya.

"Because I can't trust anyone" sabi ko.

"Even me?" Tanong niya. Di ko siya sinagot at nanatiling nakatingin sa mata niya.

"Okay, naiintindihan ko. Masaya na ako na kaibigan kita"  dugtong niya at niyakap ako.

"Huy! Magsi tulog na kayo. Nagdrama pa" sabi ni Adrian at pumasok sa kwarto niya. Magkatabi lang kwarto namin eh.

"Epal" sabi ko na ikinatawa ni Jeyra.

"Alright, goodnight babe" sabi ni Jeyra at hinalikan ako sa pisnge.

Tumakbo na din siya papasok sa kwarto niya. Papasok na sana ako sa kwarto ko PERO, nakaharang si Eimerson.

"Padaan PO!" sabi ko sa kanya at nag cross arms.

"Hi" nakangiting sabi niya.

"Luh, mukha kang timang" natatawang sabi ko.

"Tsk, nagpapa cute lang eh" sabi niya na naka busangot na ngayon.

Ang bilis talaga ng mood swings neto. Umiling iling nalang ako at binuksan na yung kwarto ko. Nagulat ako ng mas mauna pa nga siyang pumasok sa kwarto ko.

"Get out, I really wanted to sleep na" sabi ko at tumabi sa kanya sa kama.

"Then let's sleep" sabi niya at yinakap ako.

"Ughhh Eimerson! Sisikat na ang araw pero wala pa akong tulog" sabi ko sa kanya.

"Kaya nga matulog kana" sabi niya at isiniksik sa leeg ko yung mukha niya.

"Ano ba?!" Sabi ko at tinulak tulak siya.

Pero mukha siyang naka rugby na di man lang mahiwalay sakin kahit konti.

"Sleep now Faith. Im tired also" sabi niya.

"Then go to you room. Im not comfortable when you're around" sabi ko.

"You're not comfortable?" Nakangising tanong niya.

"Yes" pag amin ko.

"Then make your self comfortable" sabi niya at

*tsup*

*tsup*

*tsup*

*tsup*

Sunod sunod na halik niya sakin. Smack lang naman pero SHEEET!

"Di pa rin?" Ngising aso na tanong niya.

Napailing nalang ako kasi di niya dapat ako hinalikan. Walang kami, WALA NG KAMI!

*tsup*

*tsup*

*tsup*

"STOP!" sigaw ko at ilinayo yung mukha ko sa kanya.

"Sabi mo di pa eh. Komportable na?" Sabi niya na nasa labi pa rin ang ngiti.

>o<

>o<

"OO, OO NA KOMPORTABLE NA" tarantang sigaw ko ng akmang hahalikan niya na naman ako.

"Sayang, sana di pa rin" sabi niya at hinila ako papalapit sa kanya.

Remember yakap yakap niya ako. Medyo nag pumiglas ako pero walang wala ang lakas niya sa lakas ko. UNFAIR!!

"Okay, let's sleep" sabi niya at pumikit

"GET OUT" sigaw ko.

"Sabi mo komportable kana? Wala ng dahilan para lumabas pa ako diba?" Sabi niya naman.

Napatampal na lang ako sa noo ko sa kakulitan niya. Hays this man.

I must admit that I miss the moments like this with him. I miss his kisses. I miss his hugs. I miss Him.

**************
Please vote and comment♥♥♥

Written by; Peach_Daday