បន្ទាប់ពីញាំអាហាររួមតុជាមួយគ្នារួចនាងក៏ឡើង
មកងូតទឹករៀបចំសម្លៀកបំពាក់ដាក់ចូលទូរ។នាងទទួលស្គាល់ថាទីនេះធំទូលាយជាងផ្ទះនាងឆ្ងាយ អាហារក៏ឆ្ងាញ់តែស្នាដៃម៉ាក់នាងនៅតែអស្ចារ្យជាងគេ។បន្ទប់ដេកដ៏ធំទូលាយប្រៀបដូចជាចិត្តនាងនៅពេលនេះដែលល្ហរល្លេមខ្វះអ្វីម្យ៉ាងដែលថាមិនត្រូវ។
នាងដើរឡើងទៅលើគ្រែគេងដ៏ធំប្រៀបដូចជា
គ្រែស្តេចហើយក៏នឹកឃើញទឹកមុខសោះ~
កក្រោះដែលJinសម្លឹងមើលមកនាងពេលកំពុងញាំបាយគេមើលមកនាងដូចជាមេរោគ សត្វចម្លែកដែលតែងតែផុសក្នុងកែវភ្នែករបស់គេ។នាងសួរខ្លួនឯងទាំងឆ្ងល់នាងទៅធ្វើស្អីខុស អ្នកខុសគឺជាគេដែលនិយាយបែបនេះដាក់នាង តែចំពោះគេវិញបែរជាគិតថានាងជាអ្នកខុស មិនលួងហើយនៅជាន់នាងពន្លិចទៀត។ភ្លើងបន្ទប់បានបិទអស់ហើយតែនាងគេងមិនលក់បិទភ្នែកបើកភ្នែកឃើញតែមុខរបស់គេនាងចង់លុបវាចេញតែធ្វើមិនបាន កាន់តែជំនះវារឹតតែឈឺ
ទៅតាមហ្នឹង។ទ្រាំមិនបាននាងក៏ដើរសំដៅ
ទៅថតតុហើយទាញកំប៉ុងថ្នាំងងុយដេកមក
ពីរបីគ្រាប់ដាក់ចូលមាត់បើមិនធ្វើបែបនេះនាង
ច្បាស់ជាចំហរភ្នែកទល់ភ្លឺមិនខាន នាងមិនធ្លាប់យកថ្នាំងងុយដេកមកដោះស្រាយបញ្ហារនោះ
ទេតែលើកនេះនាងហត់នឹងគ្រប់យ៉ាងពេក។
ព្រឹក...
មិននឹកស្មានថានាងលេបថ្នាំអស់បីគ្រាប់ហើយអាចងើបទាំងព្រលឹមមេឃមិនទាន់ភ្លឺស្រួលបួលផង។ជាតិថ្នាំក៏នៅខ្លះមិនមែនអត់តែXingxing
ចង់ទៅសាលាម្នាក់ឯងមិនចង់ដោយសាឡានទៅជាមួយJinមិនចង់តោងទាមស្អិតដូចមុន។
មួយសន្ទុះក្រោយនាងក៏ដើរចេញពីបន្ទប់ទឹក
ហើយហួសទៅប្តូរឯកសណ្ឋាននិសិត្សដូចសព្វដង។នាងឆ្លៀតងាកទៅមើលនាឡិកាព្យូរ
ទើបតែម៉ោង5:45នាទីតែនាងរៀបចំខ្លួនហើយអស់ទៅហើយ។
នាងទាញទ្វារបើកដោយថ្នមដៃមិនចង់ដាស់អ្នកណាឲ្យភ្ញាក់ ហើយណាមួយបើលោកស្រីKim
ដឹងច្បាស់ជាឃាត់នាងឲ្យចាំទៅជាមួយJin ឬមិនអញ្ចឹងក៏ហៅតៃកុងឡានបើកជូននាងទៅតាំងថ្មើរនេះមិនខាន។
« Xingxingងើបមកហាត់ប្រាណមែនទេ? »
លោកស្រីKimតែងតែងើបតាំងពីម៉ោង5ដើម្បីរត់បញ្ចេញញើសក្នុងបរិវេណផ្ទះដ៏ធំរបស់គាត់។គាប់ជួនពេលក្រលេកមួយភ្លេតក៏ឃើញ
Xingxingក៏នឹកស្មានថានាងងើបមកហាត់
ប្រាណព្រោះមិនបានសង្កេតឯកសណ្ឋាននៅលើខ្លួនរបស់នាង។
