Stoisz przed lustrem i patrzysz w swoje oczy w których wciąż widać łzy. Powoli obracasz się plecami i zerkasz na odbicie twoich pleców.
Patrzysz na wystające kręgi kręgosłupa i siniaki jakie go zdobią.
Ciągle czujesz jego ból po ćwiczeniach.
Chciałaś przestać, bo wiedziałaś, że nie możesz. Chciałaś przestać, ale nie potrafiłaś, bo wizja nie spalonych kalorii cię przeraziła.
Zaczęłaś płakać, ale mimo to ćwiczyłaś. Czułaś ból każdej części ciała, ale nawet to Cię nie powstrzymało.
I tak wracasz na sam początek.
CZYTASZ
Przemyślenia anorektyczki
SpiritualPodczas naladów depresyjnych w głowie pojawiają mi się różne przemyślenia, a ja potrzebuję wyrzucić je z głowy
