Kim ja właściwe jestem? Gdzie podziało się moje "prawdziwe ja"?
Moje "prawdziwe ja" zostało stłumione przez anoreksję. Jest uwięzione, gdzieś w głębi mojego umysłu, a jego głos jest tak cichutki, że ledwo go słyszę.
Próbuje się przebić, walczyć, ale nie daje rady.
Moją głowę przejęła ona. Potwór zwany powolną śmiercią. Potwór, który nie pozwala mi wyjść z domu tylko każe ćwiczyć.
Potwór, który każe mi liczyć każdą kalorię, żeby być pewny, że jestem na deficycie. Potwór, którego celem jest ciągle chudnięcie.
A co ze mną? Czy kiedykolwiek uda odzyskać mi się kontrolę nad własnym ciałem?
Czy kiedykolwiek będę mogła wyjść z domu i nie myśleć o jak najszybszym powrocie?
Czy kiedykolwiek uda mi się uwolnić moje "prawdziwe ja"?
CZYTASZ
Przemyślenia anorektyczki
SpiritualPodczas naladów depresyjnych w głowie pojawiają mi się różne przemyślenia, a ja potrzebuję wyrzucić je z głowy
