Allison's POV
"Hon,are you still here?" pukaw ng boyfriend ko sa malalim na pag-iisip ko.Yes,I have a boyfriend.His name is Sandro Santana.
"Oh,i'm sorry hon." tipid akong ngumiti sa kanya.Tumingin ako sa mukha niya.He's so handsome.At ang swerte ko dahil meron akong siya.Ang mapagmahal at maalagang boyfriend.Pero alam kong may mali sa akin.I love him,pero hindi kagaya ng pag-ibig na nararamdaman ko noon.Ughh...never mind.Ayoko ng maalala pa 'yon.This man is almost perfect.So,ano pa ba ang hahanapin ko?
We're here now at the restaurant,having a dinner together.Pagkadating niya kanina galing ibang bansa for his business,ako kaagad ang pinuntahan.Kaya damang-dama ko ang pagmamahal niya sa akin,at ang kahalagahan ko sa kanya.
Nakatitig siya sa akin habang hinahawakan ang kamay ko.Pinisil-pisil pa niya ito.
"I missed you so much hon and I love you so much." Kasabay ng pagsabi niya nyon,ay agad niyang dinala ang kamay ko sa mga labi niya at saka hinalikan ito.Nakangiti pa siya. Kitang-kita ko sa mga mata niya ang pagmamahal sa akin.
"I love you too hon." I hugged him.Magkatabi lang kasi kami sa upu-an.Paano,ayaw humiwalay sa akin,dahil miss nya daw ako ng sobra.Humarap siya sa akin at dahan-dahan na inilapit ang mga mukha namin. At saka siniil ako ng halik.Halik na parang uhaw na uhaw.Hinalikan niya ako ng mariin subalit may pag-iingat naman.Habang ang mga kamay niya ay gumagapang sa katawan ko.Nagulat ako at marahan siyang naitulak ng maramdaman kong nakarating na ang mga kamay niya sa dibdib ko.Private room kasi ito ng restaurant,kaya wala namang nakakita sa amin.
Humihingal pa ako ng maghiwalay ang mga labi namin.Nakita ko ang panghihinayang sa mukha niya. But,he's still smiling noong tiningnan ako.
"Tsk!Hanggang ngayon ba hon,ayaw mo pa rin?Hmm,miss na miss kita." niyakap niya ako.Ang bango talaga ng boyfriend.Hinampas ko siya.
"Hon,baka di na ako makahinga sa kakayakap mo." saway ko sa kanya.
"Sagutin mo muna tanong ko hon before I let you go." he said habang nakanguso.Natawa ako ng kaunti.He's acting like a kid.Dumagdag tuloy sa kagwapuhan niya.
"Hoy,Mr.Santana,we're not married yet." at pinitik ko pa siya sa noo. Ang tagal niya nang hinihingi ang bagay na gawain ng mag-asawa.Pero, di ko binibigay yun, dahil takot ako.Takot akong magaya sa ina ko.
"Tsk!Matagal na kitang niyayang magpakasal kaya hon.Ayaw mo naman." nagtatampo na ang tono niya.
"Hon,makapag-antay yan, di ba? Napag-usapan na natin to." Tiningnan ko siya ng deretso sa mga mata. Alam niya kasing dami ko pang gustong tapusin eh.Dami ko pang pangarap.Hindi pa kasi ako successful woman.Although,manager naman ako ng sarili kong kumpanya.Pero hindi pa sapat yun.
"Gusto na kitang makasama hon.I want you to be mine.Yung ako na talaga ang nagmamay-ari sayo. At wala ng makakaagaw sayo sa akin.Takot kasi ako hon,baka mamaya maagaw ka pa ng iba sa akin.Di ako papayag hon.You are mine." mahaba at seryoso niyang sabi.At doon na ako napatawa.Parang bata kasi eh.
"Wala kang tiwala sa akin hon?" natatawa kong tanong.
"Of course,I trusted you hon.Pero,ang dami kasing puwedeng mangyari." nakasimangot na ito.
"Nangangako ako sa 'yo hon,I won't leave you." I said.
"Thank you hon.Panghahawakan ko yan.I love you so much hon." tapos,mabilis niya akong hinalikan at humiwalay din agad. Ang laki ng respeto niya sa akin.Kaya,di ko rin siya kayang saktan.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Sandro's POVI really love this woman.Kapag siya ang kasama ko,parang tumitigil ang mundo.Binago niya ang buhay ko.Sobrang mahal ko siya.At ayokong mawala siya sa akin.Di ko kakayanin yun. Kaya natatakot akong, maagaw siya ng iba sa akin.
"Hon,matutunaw ako oh." natatawa siya habang sinasabi ang mga bagay na 'yan.Nakatitig lang kasi ako sa kanya. Kapag ngumingiti siya, halos mapalundag ako sa saya. Gusto ko lang na makikita siyang nakangiti.
"Ok lang hon kapag matutunaw ka." at ngumiti ako ng pilyo sa kanya. Kaya ayun hinampas na naman ako.
"Ang sama mo hon.Bakit mo nasabi yan?" nag-pout pa ako.
"Dahil freezer ako hon.Kapag natunaw ka,bubuuin naman kita ulit." I laughed at kinindatan siya.
At doon na siya humagalpak ng tawa.
"Ang corny hon,grabi!" at tumawa pa ulit.
"At least,I'm trying hon.Simula nga nang minahal kita,e di ko na alam ang salitang corny." niyakap ko siya ulit.Kahit yakap at halik lang,kuntento na ako.Nirerespeto ko siya.Ang ganda sa pakiramdam ko na nayayakap ko siya lagi. Two years and three months and two days na kaming mag-karelasyon.Bilang na bilang ko ang mga araw.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Allison's POV
Pagkatapos naming mag-dinner ni Sandro,gumala kami muna dito sa mall.Magkaholding-hands pa kami.
"Best,best!" tawag ng familiar na boses sa akin.At alam ko kung sino ito.
"Uy best,you're here din?" tanong ko nang paglingon ko sa kanya. Kasama niya pala ang boyfriend niya.At magka-holding hands pa sila.
"Dumating na pala ang lover boy mo? Kaya pala di ka sumasagot sa mga text ko.Hi Sand!" binati niya si Sandro.Ngumiti naman si Sandro kay Lindsay.
"Ehemm!" tsaka doon lang namin napansin si Zachary.
"Hi Allison!" bati pa niya sa akin.Ngumiti naman ako sa kanya at tiningnan ko siya. Kaya umiwas siya ng tingin.
"Hello too Zachary!" sagot ko sa kanya.
"Hon,tara na. May date din kasi sila." yaya ni Sandro sa akin habang nakahawak pa sa mga kamay ko.Doon ko lang naisipan na ipakilala si Sandro kay Zachary.
"Hon,this is my best friend, boyfriend Zachary Genson.Zachary,this is my boyfriend,Sandro Santana." pagpapakilala ko sa kanila.
"Nice meeting you pare."sabay pa nilang sabi at nag-shake hand pa.
"May boyfriend ka na pala Allison?" tanong ni Zachary.
"May nakakagulat ba doon kung may boyfriend ang bestfriend ko bhabe?" si Lindsay na ang sumagot.
"Ah wala naman bhabe.Wala ka kasing sinabi eh.Tara na!" niyakag niya na si Lindsay at hinawakan sa kamay.
Kaya kami,tumuloy na rin sa pamamasyal.
BINABASA MO ANG
His Way of Revenge (Completed)
RomanceTama ba? Tama bang pumayag siyang magpakasal kay Zachary Genson?Ang ex-boyfriend ng best friend niya? At ngayon ano? Siya ang naghihirap at nagtitiis sa pagpapahirap ng asawa niya sa kanya. Ang masakit pa,alam niyang paghihiganti lang ang pakay nito...