28.Bölüm(Deryadan Hatıra)

211 21 1
                                    

Eymen bakışlarını çayına sabitledi. eskler canlanıyordu gözünde..

derya konusu bir kez daha açılmıştı. . Bu her zaman olmazdı.

***

-Ne oyalandılar ya, altı üstü dört tane çay getirecekler ha.e

Eymen ozamanlarda sinirliydi. eymenin gençliği savaşın şimdiki halleri gibiydi aynı. herzaman oturdukları kafede yine toplanmış, çay içeceklerdi. garsonun geç getirdiği çaya laf etmeden duramadı eymen.
-çaylarınız. buyrun.
Garson deryanın üzerinden eğilip çayları servis edecekken,eymen ayağa kalkmış terslemişti garsonu.
-hop hop. o ne biçim servis şeklidir. üstüne çıksaydın kızın.!
-çay servis yapıyorum ne yap..

-tamam birader ver çayları bakayım bana.

Eymen çayları alıp masaya yerleştirmişti.

-bir kerede sorun çıkarma eymen.
-görmüyor musun üzerinden eğilip yapıyor servisi.
-rahatsız olmadım. kenardan çayları servis ediyordu neden böyle yapıyorsun.

-aman bırak derya bu hep böyle. yengeme de az yapmamış. kıskançlık damarlarında onun.

Eslem ozamanlarda eymenle inatlaşırdı. birde aynı üniversitedeydiler. Allah korumuştuda bölümleri aynı değildi.
-bırak kardeşim bilir işini. üstten servis yapmak ne demek oluyor.
Ahmet dostuna bakış atarak korumuştu eymeni.

-eyvallah.
eymen cevabını içtenlikle vermişti. ahmet ve eslem iki şekeri de çaylarında eritmiş eymense az gelen iki şekerini deryanınkinden almıştı.

O anı hiç. ama hiç.. unutmuyordu eymen. -derya ne yapacak? ne kadar bencilsin kızın şekerlerinide aldın?

Eymen deryanın masum yüzüne uzun uzun baktı. bunu seviyordu. masum ve narin yüz hatlarında kaybolmayı seviyordu.

-derya şekersiz içiyor.
Deryanın gülümsemesini seyre dalıyor eymen. gülümsediğinde dudağının kenarında oluşan gamzeleri.. minik dudaklarının etrafını süslemesini hayranlıkla izliyor.

-Biz birbirimizi tamamlıyoruz..
***

Eymen daldığı sırada eslem kendini kötü hissetmişti. derya mevzusunu açmayacaktı. her açtığınde eymenin yarasını deşmek oluyordu bu..

-biz birbirimizi tamamlıyorduk..
Aslıı eslem savaş ve nehir eymene üzüntüyle baktılar.
-ben kendime de çay koyayım.

Eslem pişman bir halde kalktı ayağa. eymen konuşmamayı yeğliyordu. aile onu nasıl görüyordu.bir aşka çarasizce kapılmış yıllar önce tek bir haber almada sevdiği kadın yok olmuş, oda hala o aşkın hatrını sürüyor.. zavallı.. bu mu geçiyordu içlerinden?
-bugün beşilktaşın maçı var değil mi?eymen savaşa sordu. konu üzerinde durmak istemiyordu eymen.

-hemde fenerbahçeyle dayı.
Nehir göğsünü gere gere konuştu. konuyu kaynatıyorlardı.
-iyi bakalım gelip ağlama yenilince. rakibiniz güçlü.
-hahahhay. ligde biz sizden öndeyiz dayı.
Eymen nehirin maç merakını ve gösterdiği ilgiiyi seviyordu. kaç kez maça götürmüştü yeğenini.
-dikkat edinde bu maçta önünüze geçmeyelim.
Eymen ayağa kalkıp elinde çayla mutfağa gitti.

-demi çok olmuş" diyerek.daha da tatlandıracak şeker yoktu deryanın önünden alıp kendi çayına katacak. ohalde esleme biraz daha su koydurtacaktı bardağına.

Mutfağa yöneldiğinde eslemin telefon konuşmasına şahit oldu.

-tamam canım. dün ben ona temiz çamaşır götürdüm. tamam.. görüşürüz canım.telefonun kapanmasıyla mutfağa girdi eymen.

MECBUREN⚜ #watty2019Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin