Nehir dayısı ve halası, kahyalar malikhanesinin sessizliğinden faydalanıyorlardı. nehirin yaptığı ada çaylarından içerlerken bir yandanda nehirin Zeynep Alin'e aldığı hediyelere bakıyorlardı.-bu kaçıncı tulum halacım? zeynep sırf tulum giyecek galiba?
-zeynep Alin hala.diye düzeltti nehir.
-Alin ismini unutuyorum napıyım.Eslem kendini savunmuştu.
-artık siz bebeğinize, anımsadığımız isimler koyarsınız biz unutmayız olur mu eslem?
Eymen yakında gerçekleşecek evililikle ilgili laf çarpıtmıştı.
-ayy. bebeğimiz.. düşüncesi bile çok güzel eymen.
-acele edin ozaman hala. birsürü düğün birikti bak. hangisini yapacağız.
-haklısın nehir, siz varsınız biz varız. e savaş bulacak birini. yamanla selin var. Sonra ..gözleri eymene kaydı eslemin.
-daha çok düğün göreceğiz.
dedi eymen güllerek. daha çok düğün görecekti de kendi düğününü göremeyecekti.
-baksana dayıı. şu kıyafete bak zeynep Alin'e ne kadar çok yakışacak.
-güzel kot. zevklisin.
eymen hüzünle bakıyordu kıyafetlere. sahi kaç yaşına girmişti. "baba" olamayacakmıydı. deryası olmadan hiç birşeyi olmayacaktı eymenin. o tüm duyguları deryada bırakmıştı.-yeğenimin çocuğu oluyor. yeğenimin düşün.
-biz geç kaldık eymen. çoktan geçti yaşımız.
Eslem gülümseyerek söylemişti.
-ben istiyerek geç kalmadım ya.
Eslemde nehirde eymene baktılar. deryayı hala çıkaramamıştı kalbinden.
-dayı..
-hı?
-halaa.. umudun var mı derya abla iç..?
-nehir sus lütfen.Yutkundu eymen. ne zaman derya dense bir yumru takılıyordu boğazına. ağlamak haykırmak varken geçiştiriyordu yumruyu.
-dayı..
-nehir lütfen canım.Eslem nehiri uyarmıştı. neden durduruyordu halası nehiri? bildiği bir şey mi vardı.derya konusu açılsın niye istemiyordu? derya hakkında bilgi vermek zorunda kalacağı için mi?
-biz bizeyiz dayı. kimseyle konuşmuyorsun.. derya abla gideli yirmi yıla ya..
-nehir.! derya yok oldu.bir şey oldu ve yok oldu. gitmedi. o beni bırakıp gitmezdi.
-dayıcım.. ya gittiyse gerçekten?
-derya beni seviyordu.Nehir dayısına üzülüyordu. belki şuan derya evli mutlu çocukluydu. hiç birşey söylemeden "yok" olmuştu.eslem pusmuş nehir ve eymeni dinliyordu. zira oklar kendisine dönsün istemiyordu.
-belki evli.. ç..
Eymen nehirin sözünü tamamlatmamıştı. elindeki bardağı sıktığında kırıldığının farkında dğildi. elinin acıdığınında.
-değil.! değil anlıyor musun.! evli değil. bunu bana yapmaz. biz..Gözlerini kapadı eymen. nehire bağırmamalıydı.şimdi elinin acısını hissediyordu. nehir dayısının elindeki parçaları sehpaya silkerken anlamıştı acıyı eymen. telaşlı iki kadın ve acılı bir adam..
-eymen yaa. elin..
-dayı dur. kanıyor.Nehir dayısının kanını ellerinde hissediyordu. üzülüyordu. hala bu kadar acıyı derya için çekiyordu. eymen elini çekti nehirden. açıp kapadı ellerini. damlaların sehpaya birikmesine izin verdi. eslem ecza dolabından tentirdiyot ve sardı bezi getirmişti. nehirse ağlıyordu. Eymen nehirin çayın altına koyduğu bezi kanlı eline aldı ve kanını emdirdi beze.
-dayıcım..
-acımıyor.
-ama kanıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MECBUREN⚜ #watty2019
FantasyBir mecburiyet hikayesi. İçine düştükleri durumdan birbirlerine zarar vermeden çıkmaya çalışan iki hayat hikayesi. Mecburiyetlerin değiştirdiği hayatları, acı geçmişi, intikam hırsı ile yakmak isterken yanan Ender'i, yan karakterlerin devasa aşkları...